تئاتر شاهین‌شهر، متأثر از فرهنگ جنوب

اصفهان امروز- کوروش شمس:

اهالی تئاتر شاهین‌شهر، مثل مردم آن، اغلب مهاجران جنوبی هستند و به همین دلیل، نوعی فرهنگ تئاتری ریشه‌دار و قدیمی‌تر از تئاتر مرکز ایران را با خود دارند، چراکه درام و داستان‌پردازی در فرهنگ جنوب قوی‌تر است و اهالی تئاتر شاهین‌شهر آنچه را از تئاتر اصفهان می‌آموزند، با داشته‌های خودشان تلفیق می‌کنند و چیزی درمی‌آید که برای تماشاچی نمایشی‌تر است و به همین دلیل، ازنظر میزانسن، ترکیب‌بندی صحنه و خلاقیت‌های بصری، ویژگی‌های خاص خود را دارد. من هم در برخی از آثارم، از فرهنگ جنوب وام گرفته‌ام، مثل آیین‌های مربوط به جن، آل و جن‌زدگی. البته چنین تفکراتی مختص منطقه جنوب ایران نیست و در تمام دنیا تفکری که به مسخر شدن انسان به دست یک نیروی مافوق طبیعی معتقد است، وجود دارد.

20 سال است تئاتر کار می‌کنم، لیسانس ادبیات نمایشی دارم و دبیر آموزش‌وپرورش هستم و آثارم تاکنون در سالن‌های تئاتر شاهین‌شهر و اصفهان اجراشده است.

معمولاً آثار مدرن کارگردانی می‌کنم تا تماشاگر لذت ببرد و تصویری که ساخته می‌شود، برای او بدیع باشد و چیزی را که به آن عادت کرده، دوباره نبیند، بلکه با چیز جدیدی مواجه شود. حتی در برخی از آثارم باوجودآنکه داستان در فضای بومی می‌گذرد، به‌جای پیروی از ساختار روایت کلاسیک به سمت فضاهای جدید مثل رئالیسم جادویی می‌روم، به‌ویژه که تأثیر روایت خطی هم در ادبیات نمایشی امروز ضعیف شده و تماشاگر امروز حوصله یک کار بلند را ندارد و به آثار چند قصه‌ای علاقه‌مند است.

در برخی آثارم هم سعی می‌کنم از ساختار بیانی دوجانبه‌ای استفاده کنم، هم ساختار شکسته محاوره، هم کلاسیک شکسپیری و هم نمایش فیگوراتیو. مسئله دیگر این است که سعی می‌کنم منظورم را سریع به تماشاگر منتقل کنم تا او مجبور نشود زیاد درباره آن فکر نکند.

تئاتر شاهین‌شهر، امکانات محدودی دارد، اما نسبت به جمعیت آن، تولیدات تئاتری قابل قبولی داریم. سالن کوچک و بزرگ شیخ‫بهایی، فرهنگسرای اشراق، سالن اندیشه و آمفی‌تئاتر ارشاد، سالن‌های تئاتر کوچک شاهین‌شهر هستند. با همه این‌ها، تئاتر در شاهین‌شهر ساری و جاری است.

تئاتر شاهین‌شهر، بازیگران و عوامل خوبی دارد و نیروهای کاری آن، خیلی خوب و حرفه‌ای هستند و با فراغ بال می‌توان عوامل را انتخاب کرد. رادمهر کشانی، احسان رحیمی، هومن حیدری، رؤیا زیرک قشقایی، برخی کارگردان‌های تئاتر این شهر هستند. من در برخی از آثارم از هنرجویان کارگاه بازیگری گروه نمایش کوچه که سرپرستی آن را به عهده دارم، به‌عنوان بازیگر استفاده کرده‌ام و آن‌ها تجربه اول یا دوم بازی را در نمایش من از سر گذرانده‌اند. البته گاه از بازیگر مهمان هم استفاده می‌کنم. مسئله اینجا است که تئاتر شاهین‎شهر ازنظر هنرمندان بازیگر رو به افول است و اکثراً بازیگران آن به تهران یا خارج از کشور می‎روند. به همین دلیل باید نسل جدید بازیگران را پرورش دهیم که با بازیگری امروز آشنا هستند و امکان کسب تجربه هم برایشان فراهم کنیم.