بزک نمیر بهار می‌آید!
ساده و بی‌ریا بودن از خصلت‌های پسندیده انسان است، اما اگر از حد گذشت نام دیگری دارد که نمی‌شود عنوان کرد! ده سال از شروع وعده شیرین سهام عدالت می‌گذرد که از خواسته‌های منشور قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بوده و هست.
حسن روانشید- اصفهان امروز : ساده و بی‌ریا بودن از خصلت‌های پسندیده انسان است، اما اگر از حد گذشت نام دیگری دارد که نمی‌شود عنوان کرد! ده سال از شروع وعده شیرین سهام عدالت می‌گذرد که از خواسته‌های منشور قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بوده و هست. زمانی که این ماده از قانون قرار شد از حرف به عمل تبدیل شود میلیون‌ها نفر از جمعیت نیازمند کشور دلخوش شدند که می‌توانند به قسمتی از حقوق حقه خود بر اساس قانون اساسی که ثمره خون هزاران شهید است، برسند اما انگار اصل 44 آن طلسم شده و همچون فروش کارخانه‌ها به بخش خصوصی که در بعضی موارد توزرد از آب در آمد، با شکست روبرو خواهد شد! قرار نیست برای رسیدن به پله آخر همه‌چیز را نردبان فرض کنیم و وعده‌هایی که در توانمان نیست بدهیم تا انتخابات تمام شود و آنگاه این نردبان را که نقش بالابر داشته است به زباله‌دان تاریخ بسپاریم! ده سال پیش دولت وقت در کنار ساخت واحدهای مسکن مهر، طرح واگذاری سهام کارخانه‌ها و شرکت‌های وابسته دولت را به بدنه نیازمند جامعه شروع کرد و در اندک زمان توانست بیش از 45میلیون نفر را باارزش اسمی یک‌میلیون تومان سهامدار کند و پس از یک سال نخستین سود این
سهام را از طریق شعب بانک سپه پرداخت کند. اما این نخستین و آخرین سود پرداختی به سهامدارانی بود که دلشان را به اصل 44 خوش کرده بودند زیرا ده سال از آن خاطره شیرین گذشت تا سال 1395 فرارسید که قرار بود فعالیت‌های انتخاباتی ریاست جمهوری در آن کلید بخورد و طبق معمول وعده‌های توخالی شروع‌شد. نمی‌خواهیم شرح این قول‌های نیم‌بند را در این محدوده ذکر کنیم که بیشتر جامعه از کم‌وبیش آن خبر دارند اما یکی از چشمگیرترین آنها مسئله بیدار شدن سهام عدالت از خواب خرگوشی پس از ده سال بود که سازمان خصوصی را سر زبان‌ها انداخت. همان تشکیلاتی که در طول سال‌های گذشته با چالش‌ها و زیر سوأل رفتن‌های متعدد پیرامون واگذاری صنایع و شرکت‌های دولتی به بخش خصوصی روبرو بود و اینک می‌رفت تا با وعده شیرین و رویایی آزاد کردن سهام عدالت، نظر بسیاری از صاحبان رأی جامعه را جلب کرده و بدین‌وسیله خود را از مسائل قبلی تطهیر و مبرا سازد! مصاحبه‌ها و تبلیغات متعدد شروع شد تا جایی که این مطلب به نقل مجالس خانوادگی نیز تبدیل و دیدها را تغییر داد و هرکس برای دریافت اوراق قطعی این سهام و سودهای عقب‌افتاده آن نقشه‌ها کشید. صاحبان اسمی سهام را به‌پای میزهای
کافی‌نت کشاندند تا با پرداخت ارقامی قابل‌توجه مشخصات خود را در سایت سازمان خصوصی ثبت کنند و منتظر بمانند که این انتظار نابجا همچنان ادامه یافت و هیچ‌یک از 36میلیون نفری که موفق به ارائه حساب شبای بانکی خود شده بودند نتوانستند به رویای دریافت سود دست یابند یا اصل برگه سهام خود را دریافت کنند. البته نباید فراموش کرد که این نوعی در باغ سبز بود تا مسئولان بتوانند متقاضیان را مجاب کنند که هرکدام مبلغ 580هزار تومان به‌حساب مربوطه واریز و به‌اصطلاح کل سهام را خریداری کنند که اگر این اتفاق می‌افتاد علاوه بر اینکه سودی پرداخت نشده بود درآمد هنگفتی به میزان 182هزار میلیارد تومان به‌حساب سازمان خصوصی‌سازی واریز می‌شد! متأسفانه تا این تاریخ که نزدیک به شش ماه از آغاز طرح پرداخت سود سهام عدالت می‌گذرد ریالی بابت آن به‌حساب شبای مالکان سهام واریز نشده و به تازگی و بر اساس گزارش پیک صبحگاهی رادیو ایران، شورای سهام عدالت با پرداخت این سود مخالفت کرده است اما دریافت تتمه وجه ارزشی سهام توسط این سازمان همچنان ادامه دارد تا سهامداران به این فکر باشند که «بزک نمیر بهار می‌آید»!