فردا دیراست!

حسن روانشید - اصفهان امروز : برای گریز از غفلت‌ها، کلمه فردا را از جدول تصمیم‌گیری‌های نهایی خودمان حذف کنیم که امروز و در این لحظه بهتر می‌توان برای روزهای دیگر برنامه‌ریزی کرد. در سال‌های اخیر به ویژه چهار سال گذشته تقریباً به این نتیجه رسیده‌ایم که یکی از پاشنه های آشیل‌ محرز تزلزل در بنیادهای اقتصادی ما مسئله مرزها و ناکارآمدی گمرک است که هنوز هم علی‌رغم اینکه به سیستم‌های پیشرفته مجهز شده‌اند اما کُمیتشان لنگ می‌زند! فرمانده نیروی انتظامی کشور در گزارشی اعلام می‌دارد که ما بیش از 6هزار کیلومتر مرز با کشورهای همسایه داریم و با این وصف توانسته‌اند در نقطه‌به‌نقطه آن امنیت کامل را برقرار کنند که البته کاری بس مشکل و کلیدی است اما گمرک کشور حتی قادر نیست بر کریدورهای الکترونیکی خود که مجهز به چشم‌های حساس است اشراف داشته باشد و درست در مقابل چشم های مسلح و غیر مسلح بعضی محموله‌های غیرمجاز در قالب کالای ضروری با کانتینر از خطوط گذشته و در انبارهایی خارج از سیستم‌های مدیریت‌شده تخلیه و تغییر ماهیت می‌دهند! بی‌توجهی و کوتاهی‌های متعدد در سیستم‌های مرزی برای ورود کالا اگر به همین نحو ادامه یابد قطعاً در آینده به‌جز معضلات اقتصادی چالش‌های بهداشتی، اجتماعی و فرهنگی را هم در بر خواهد داشت. پس از مطالعه چند نقد در رسانه‌های مختلف تنها کاری که از دست مسئولان ارشد ساخته است تغییر مدیریت‌های ارگان گمرک کشور در مرزها و ورودی‌هاست درحالی‌که این جابه جایی‌ها هیچ تأثیری در ساختار گمرک کشور و ساخت فونداسیون آن ندارد. افزایش سیستم‌های اتوماتیک برای کنترل حالت مسکنی را دارد که پس از مدتی خاصیت خودش را از دست می‌دهد و در مقابل مقاومت گمرک سنتی از پا درمی‌آید! راه چاره برای تغییرات اساسی متحول نمودن این مجموعه از خشت اول است که نیازمند اجرای یک طرح ملی برای آن است. محموله‌های ناشناخته از سراسر جهان تحت عنوان‌های مختلف ازجمله بذر، خوراک سگ، کود شیمیایی، سموم مختلف و الا ماشاءالله با پرداخت حقوق گمرکی و از طریق مرزهای مختلف و بخصوص غرب و شمال وارد کشور می‌شود و به‌سرعت از گمرک تخلیه می‌گردد تا به دست مصرف‌کننده در وسعت یک میلیون و ششصد هزار کیلومترمربعی برسد! درحالی‌که علاوه بر کمیت کیفیت آنها نیز زیر سوأل است! حال به‌جز چین کشورهای دیگر نیز این مسیر را برای ورود کالاهای بنجل خود فراگرفته‌اند و به‌راحتی می‌توانند محصولات مرموز خود را از این طریق به آن انتقال دهند. فراموش نکنیم ورود ماهی‌های تیلاپیلا را که در آغاز قرار بود به‌عنوان نمونه وارد شوند اما به‌مرورزمان همه حوضچه‌های جنوب کشور را اشغال و پس از دو سال مسئولان تازه متوجه شدند با یک‌شبه ماهی هجومی روبرو هستند که به‌سرعت زادوولد می‌کند و ازدیاد آنها قابل‌کنترل نیست! و امروز سایه بذرهای اصلاح‌شده زیر عنوان تراریخته، زمین‌های کشاورزی کشور را تهدید می‌کند که به‌سرعت و از طرق مختلف واردشده و در واحدهای فروش ملزومات کشاورزی عرضه و در اختیار کشاورزان قرار می‌گیرد. نگاهی گذرا به تره‌بار موجود در بازارهای شهر این نگرانی را تشدید می‌کند که آیا محصولات موردنظر با استفاده از دانه‌های طبیعی توانسته‌اند اینقدر رشد کرده و همه یکسان و یکدست باشند یا نوعی دستکاری‌شده‌اند که همچون برنج‌های هندی یک اندازه و یکدست شده و مصرف‌کننده را به یاد نوعی ماکارونی مینیاتوری می‌اندازند! این ظن پیرامون میوه‌های خوش آب و رنگ و درشت‌اندام نیز جایز است که بعضی از آنها بیش‌ازاندازه استاندارد خود بزرگ‌شده همچنان که به تازگی هلوهایی در بازار عرضه می‌شود که وزن هریک به 350 تا 400 گرم می‌رسد و یک نفر به‌تنهایی قادر به خورد آن نیست! و روغن‌های نباتی که به‌زور «پالم» قوام می‌گیرند و رنگی خوش دارند! بُعد این واقعه نگران‌کننده بسیار وسیع است و هشداری است برای مسئولان وزارت خانه‌های جهاد کشاورزی و بهداشت که امروز را برای کنترل هر چه بیشتر ورود غنیمت شمرند چون فردا دیر است!

ادامه دارد