روزی، روزگاری؛ عباس‌آباد

مرتضی پورسعید(شهروند)/اصفهان امروز: خیابان عباس‌آباد از خیابان‌های دوره صفویه در اصفهان است. خیابانی که بیشتر با درختان بالابلند چنارش شناخته می‌شود و همواره خیابانی خوش آب‌وهوا بوده و اغلب رجال شهر در این خیابان سکونت داشته‌اند. دهه 30 و 40 این محله حال و هوای ویژه‌ای داشت و مادی نیاصرم هم زیبایی آن را دوچندان می‌کرد. پرندگان زیادی در لابه‌لای شاخ و برگ درختان چنار عباس‌آباد لانه ساخته بودند و صدای پرندگان موسیقی زنده این خیابان بود، آنها اما معمولاً از نشانه‌گیری تیروکمان‌سنگی بچه‌ها در امان نبودند.

خیابان عباس‌آباد از معدود خیابان‌های اصفهان بوده که مغازه و مشاغلی در آن فعالیت نمی‌کردند، اما یک کارگاه نجاری به نام خداداد در آن وجود داشت که معمولاً تابستان‌ها نوجوانان برای آموختن حرفه نجاری در آن جمع می‌شدند.

آخر خیابان عباس‌آباد قهوه‌خانه حسین‌آقا و روبه‌روی کوچه مسجد لنبان، قهوه‌خانه علی گرگابی قرار داشت که معمولاً ظهرها، کسبه شاپور برای صرف غذا و استراحت در آن جمع می‌شدند و پاتوقی برای پهلوانان این محله هم محسوب می‌شد. سر خیابان مسجد لنبان، یک مغازه بریانی بود که صاحب آن شخصی به نام عزیزالله بود. او مرد بددهانی بود، اما ازآنجایی‌که کیفیت غذا و بریانی که به مردم می‌داد عالی بود، مشتری‌های فراوانی داشت.

ضلع جنوبی عباس‌آباد به سمت خیابان آذر، کازرونی‌ها زندگی می‌کردند و منزل خانواده حسن کسایی، استاد بی‌بدیل نی هم در همین خیابان بود. بین خیابان اردیبهشت و عباس‌آباد، مدرسه‌ای به نام خانواده طوقی عشقی بود و مدرسه دیگری که در خود خیابان عباس‌آباد قرار داشت، مدرسه دخترانه منیژه بود.

دو گاراژ باربری به نام‌های خیام و توکل که اولی در شمال عباس‌آباد و مشرف ‌به شاپور و دیگری بین مادی نیاصرم و عباس‌آباد واقع‌شده بود، در زمان جنگ جهانی دوم با نام جدید شرکت میلارد به دست انگلیسی‌ها و متفقین افتاد.

خیریه همدانیان نیز دهه 40 به‌وسیله علی و حسین همدانیان در خیابان عباس‌آباد فعالیت خود را آغاز کرد و رستوران شهرزاد هم که از نخستین رستوران‌های اصفهان بود در سال 46 به دست عبدالرحیم فرودستان، با تزئینات و دکور داخلی زیبا و اثر استاد رشتیان، ابتدای خیابان عباس‌آباد تأسیس شد.

اینها همه نشان می‌‌دهد که این خیابان در نیم‌قرن گذشته چقدر پویا و رو‌به‌رشد بوده است.

این یادداشت شفاهی است.