عرق‌گیری پاییزی کی‌روش

امیر حسین احتشامی- اصفهان امروز : تیم ملی در حالی برای حضور در جام جهانی آماده می‌شود که در دو ماه گذشته توانست چهار بازی دوستانه با حریفانی از اروپا، آفریقا و آمریکا برگزار کند. حریفانی از سه قاره متفاوت جهان‌که هرکدام سبک خاصی از بازی را ارائه می‌دهند. مهرماه زمان بازی با توگو و روسیه بود. حریفانی از قاره اروپا و آفریقا که در همان نخستین قدم‌های آماده‌سازی تیم ملی با شاگردان کی‌روش روبرو شدند و حاصل این دو دیدار یک‌بردو یک تساوی بود. توگو تیمی که جایگاهی بهتر از رده 124 را در اختیار ندارد حریف دست‌وپابسته‌ای برای تیم ملی به شمار می‌رفت به‌آسانی در ورزشگاه آزادی با دو گل تسلیم شد تا از دست‌گرمی نخست به‌سلامت عبور کنیم. اما دومین بازی تدارکاتی تیم ملی بسیار جدی و مهیج به‌حساب می‌آمد. رویارویی با میزبان جام جهانی که یکی از تیم‌های صاحب سبک فوتبال جهان به شمار می‌رود و هرچند در دو دهه اخیر افتخاری به دست نیاورده اما برای این دوره جام جهانی تدارک گسترده‌ای دیده است. تیم شصت و پنجم رتبه‌بندی فیفا که به لطف امتیاز میزبانی از بازی‌های مقدماتی حذف‌شده پیش از نبرد با ایران به مصاف کره جنوبی رفت و این تیم را با برتری 4 بر 2 از پیش رو برداشت. روس‌ها در برابر ایران هم ‌بازی مالکانه‌ای را به نمایش گذاشتند و سعی زیادی کردند تا با نمایشی تحسین‌برانگیز دومین حریف آسیایی را هم با شکست بدرقه کنند غافل از آن‌که زنجیره دفاعی غیرقابل نفوذ تیم کی‌روش راه را بر هر تیمی می‌بندند و نفوذ به این ستون مستحکم کاری طاقت‌فرسا است. جالب اینکه تیم ملی به همان شیوه همیشگی یعنی دفاع همه‌جانبه و تکیه‌بر ضد حمله‌های برق‌آسا به گل رسید تا ببرهای سیبری با به میدان فرستادن بازیکنان تازه‌نفس از یک شکست خانگی فرار کنند. ترفندی که سرانجام به یک ارسال مورب دفاع‌شکن جواب داد. این دیدار محکی بسیار جدی و درس‌آموز برای شاگردان کی‌روش به‌حساب می‌آمد. دیداری که نشان داد تیم ملی تا چه اندازه در جام جهانی تحت‌فشار قرار خواهد گرفت و میزان مقاومت بنایی که کی‌روش ساخته است چقدر است؟

آبان‌ماه با قاره آمریکا سپری شد

تدارک تیم ملی برای بازی با تیم‌های ملی دیگر کشورها روی دو تیم از قاره آمریکا متمرکزشده بود. پاناما و ونزوئلا تیم‌های بودند که فوتبالیست‌های ملی‌پوش ایرانی با آنها چالش‌هایی جالب‌توجه داشتند. حریفانی که سبک بازی نزدیک به هم را دنبال می‌کردند، هرچند تفاوت‌هایی هم باهم داشتند. کشورهای اتریش و هلند هم محل برگزاری این دیدارهای دوستانه بود. پاناما که یکی از تیم‌های راه‌یافته به جام جهانی است هجدهم آبان‌ماه در ورزشگاه گراتس اتریش با تیم ملی بازی کرد. تیمی که در رتبه‌بندی فیفا جایگاه چهل و نهم را اشغال کرده و برای نخستین بار می‌خواهد طعم حضور در معتبرترین مسابقات جهانی فوتبال را بچشد. حریف هرچند با ترکیبی کاملی مقابل تیم ملی قرار نگرفت اما رگه‌هایی از فوتبالی سرعتی که در آن نشانه‌های از بازی فیزیکی هم دیده می‌شد را به نمایش گذاشت. تیمی که سه بازیکن اصلی از همان تیمی که به جام جهانی راه یافت را در ترکیب اصلی داشت و البته برخی از بازیکنان اصلی را هم روی نیمکت نشانده بود. البته کی‌روش هم با ترکیبی متفاوت شاگردانش را راهی میدان کرد و بیشتر به نفرات ذخیره میدان داد تا میزان آمادگی آنها را بسنجد. در 20 دقیقه نخست میدان‌داری بازیکنان تیم ملی دو گل برای تیم ملی به همراه داشت تا پانامایی‌ها کاملاً غافلگیر شوند. البته گابریل تورس چند دقیقه مانده به پایان نیمه نخست یکی ازگل‌های خورده را جبران کرد و اختلاف را به حداقل رساند. در نیمه دوم هم کی‌روش از بیشتر بازیکنان استفاده کرد و بدون توجه به نتیجه بازی همه بازیکنان را در بوته آزمایش گذاشت. در نیمه دوم فشار زیاد بازیکنان پانامایی برای به‌تساوی کشاندن بازی ره به‌جایی نبرد و ضدحمله‌های بازیکنان سرعتی کشورمان هم بی‌نتیجه ماند تا این بازی دوستانه که در نیمه دوم حسابی جدی شد با برتری ایران به پایان برسد. دومین بازی تدارکاتی تیم ملی در آبان‌ماه جدال با تیم ملی ونزوئلا بود. تیمی که در رتبه‌بندی فیفا رده پنجاه و یکم را در اختیار دارد. ونزوئلایی‌ها در مسابقات انتخابی جام‌جهانی در آمریکای جنوبی رتبه آخر گروه 10 تیمی را به خودشان اختصاص دادند و حسرت‌به‌دل حضور در جام جهانی باقی ماندند. کاری که هرگز موفق به انجام آن نشده‌اند. آنها در بازی با تیم ملی تقریباً با همان ترکیب دیدار آخرشان برابر پاراگوئه به میدان آمدند و تنها دو بازیکن تازه‌وارد به میدان فرستاده بودند. بازی در شهر نایمخن هلند و استادیوم اختصاصی تیم فوتبال این شهر برگزار شد. دیداری که آخرین بازی تدارکاتی ماه آبان تیم ملی به شمار می‌رفت. بازی با میدان‌داری ملی‌پوشان فوتبال ایران دنبال شد و اگر حمله‌وران تیم ملی در نواختن ضربات نهایی دقت بیشتری می‌کردند چه‌بسا همان نیمه نخست با دو گل به سود تیم ملی پایان می‌یافت. اما این اتفاق نیفتاد تا تساوی بدون گل حاصل تلاش بازیکنان دو تیم باشد. در نیمه دوم شرایط بازی چندان تغییری نکرد تا این‌که تیم ملی با ضربه جهانبخش به گل برتری رسید و تعویض‌های کی‌روش هم شروع شد.30 دقیقه پایانی بازی با فشار همه‌جانبه حریف برای جبران گل خورده مقاومت خط دفاعی تیم ملی دنبال شد تا تیم پیروز میدان ایران لقب بگیرد. با این بازی فعلاً پروژه اردوهای تدارکاتی و بازی‌های دوستانه تیم ملی به پایان رسید و باید تا اردوی بعد پرونده تیم را موقتاً بسته‌شده تلقی کرد.