پایان خشکسالی و دروغ در خانه صفوی
مخاطبان ویژه نمایشنامه‌خوانی دوست دارند بیشتر بر روی متن‌های پرمحتوا و گفتگوهای آن تمرکز داشته باشند. نمایشنامه‌خوانی همچنین امکان بازخوانی بسیاری از متن‌هایی را فراهم می‌کند که به دلایلی نمی‌توانند در زمان و مکان خاص اجرای صحنه‌ای را تجربه کنند.
سعید آقایی - اصفهان امروز : مخاطبان ویژه نمایشنامه‌خوانی دوست دارند بیشتر بر روی متن‌های پرمحتوا و گفتگوهای آن تمرکز داشته باشند. نمایشنامه‌خوانی همچنین امکان بازخوانی بسیاری از متن‌هایی را فراهم می‌کند که به دلایلی نمی‌توانند در زمان و مکان خاص اجرای صحنه‌ای را تجربه کنند.
خانه صفوی این شب‌ها نمایشنامه‌خوانی اثری از محمد یعقوبی با عنوان «خشکسالی و دروغ» با کارگردانی فاطمه رستمی را تجربه می‌کند. رستمی متولد 1369 و دانش‌آموخته کارشناسی شیمی از سال 1392 با بازی در کار کودک، به‌صورت کارگاهی و تجربی کار تئاتر را آغاز کرد. وی در نمایش‌هایی چون «مونولوگ وقتی همه خواستیم» به نویسندگی و کارگردانی ایمان نظیفی، «شاه‌دخت» به نویسندگی و کارگردانی احسان جانمی، «اسب‌ها» به کارگردانی محسن عرب‌زاده و «اپرای رستاخیز» به نویسندگی و کارگردانی سعید احمدیان توانست نقش‌هایی را بر عهده بگیرد. نخستین تجربه وی درزمینه سرپرستی و کارگردانی و نمایشنامه خوانی در خانه صفوی، درست در بیست و هفتمین سالروز تولدش و با عنوان خشکسالی و دروغ اثر محمد یعقوبی اجرا می‌شود. صبا رستمی، علی اعتمادی، فاطمه اسلامی و هومن شمس بازیگران این اجرا هستند.
داستان این نمایش بر تأثیر دروغ در روابط بین افراد در خانواده تأکید دارد. بیشتر کنش‌های داستان بین زوج شخصیت‌ها اتفاق می‌افتد: آرش و آلا، امید و میترا، امید و آرش، آرش و میترا. آنها نخستین و آخرین کنش و واکنش روابط را از حوزه ارتباط خصوصی به ارتباط خانوادگی و به‌صورت عام‌تر به روابط اجتماعی تعمیم می‌دهند. هرکدام از این کنش‌ها از رویدادهای ساده‌ای مانند خروپف کردن، غذا درست کردن و... شروع می‌شود و به صورتی واقع‌گرایانه به بحران می‌رسد. این فرایند در رابطه میان شخصیت‌ها تکرار می‌شود تا اینکه عمق پیداکرده و به فاجعه ختم شود. ساده بودن شروع این کنش‌ها به همزادپنداری مخاطب با شخصیت‌ها بسیار کمک می‌کند.
رستمی کارگردان این نمایشنامه‌خوانی درباره متن خشکسالی و دروغ می‌گوید: «یعقوبی در این نمایش به‌جای پرداختن به قصه‌ای خطی و مطرح کردن تم موردنظر خود در ساختاری کلیشه‌ای، شخصیت‌ها را روانشناسی می‌کند. به همین دلیل بااینکه آدم‌های نمایش او ظاهراً گاهی گفتگوهای بی‌هدفی را دنبال می‌کنند ولی با هوشمندی به سراغ برخی انگیزه‌ها و دلایل ناگفته در متن می‌روند که در نوع خودش بسیار جذاب و درعین‌حال ساده است».
وی درباره شخصیت‌ها، نقش‌ها و البته دیالوگ برتر کار نیز می‌افزاید: «شخصیت میترا که خودم آن نقش را می‌خوانم و بسیار هم دوستش دارم چون شبیه این میتراها را زیاد در اطرافمان می‌بینیم. برون‌ریزی‌های بسیار خوبی یعقوبی در قالب دیالوگ‌های ساده برای شخصیت‌هایش طراحی کرده ازجمله از دیالوگ‌های خیلی خوب شخصیت میترا این است: اینکه تو برای یه زن دیگه شعر بخونی، که خیانت نیست».
وی درباره هویت نمایشنامه خوانی به‌عنوان نوعی تمرین برای تئاتر هم می‌گوید: «نمایشنامه خوانی برای من جذابیت‌های خاص خودش را دارد که یکی از آنها همین تمرین برای آمادگی بیشتر اجرای صحنه‌ای است، که البته من به اجراخوانی بیشتر گرایش دارم چون روخوانی صرف را درک نمی‌کنم چون به سمت نمایش رادیویی می‌رود و جذابیت بصری ندارد.»
رستمی درباره نحوه تولید این اثر که امشب، 30 آذرماه آخرین اجرای آن در ایوان خانه صفوی برگزار می‌شود، می‌افزاید: از نکات مهمی که می‌توانم بگویم این است که مدت خیلی کوتاهی صرف بسته شدن این کار شده است. حدود دو هفته یا بیشتر ما زمان برای تمرین این کار نداشتیم، چون خود مسئولان خانه صفوی به ما پیشنهاد دادند که ما کارمان را در فضای آنجا به اجرا بگذاریم و من تمام تلاشم را کردم تا در این زمان کم، کیفیت خوبی ارائه بدهم.