تا 15 سال آینده به تحول نظام آموزشی امیدی نیست

یک اقتصاددان گفت: تمرين گفت و گو نخستين پله از شروع توسعه است. گفت و گو با اختلاط متفاوت است. گفت و گو زمانى رخ مى دهد كه در پايان گفت و گو چيدمان ذهن تغیير كند. هر تحولى در جهان اگر در راستاى توسعه باشد با گفت و گو آغاز مى شود.
به گزارش ايسنا، محسن رنانى صبح امروز در نشست مهارت هاى گفت و گو بر توانمندسازى زنان با اشاره به مشكلات موجود در نظام آموزشى اظهار كرد: ديگر به دستيابى به يك نظام آموزشى وسيع اميدى نمى توان داشت. آموزش و پرورش در سايه مشكلاتى كه دارد آمادگى آغاز فعاليت هاى وسيع مورد نياز توسعه را ندارد.
وی ادامه داد: آموزش و پرورش ٣٠٠ هزار نيروى مازاد دارد، درگير پرداخت حقوق يك ميليون معلم و هزينه هاى آب و برق ١٠٠ هزار مدرسه است. اين يعنى حداقل ١٠ تا ١٥ سال ديگر نمى توان از آموزش و پرورش اميد تحول داشت.
استاد اقتصاد دانشگاه اصفهان گفت: اين موضوع به اين معنا است كه يك نسل ديگر را از دست خواهيم داد و اگر براى آماده شدن بستر توسعه به سه نسل آموزش نياز باشد اولين نسل حداقل از ١٠ يا ١٥ سال آينده آغاز مى شود.
وی ادامه داد: اگر همان قدر كه در سد و جاده سازى سرمايه گذارى كرده ايم در آموزش و پرورش سرمايه گذارى كنيم بى شك كشور در مسير توسعه قرار خواهد گرفت. مساله اينجاست كه سرمايه گذارى در آموزش و پرورش ديربازده است و مدیران به دنبال سرمایه گذاری هایی هستند که در نهایت 2 تا 3 سال آینده بازدهی داشته باشد.
عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان گفت: تحقيقات نشان مى دهد سودآورى و بازده اقتصادى سرمايه گذارى در آموزش بالاترين بازده اقتصادى را در ميان تمام سرمايه گذارى هاى دنيا دارد. منظور از آموزش، آموزش كودكان است. چراكه تحقيقات نشان دادن است بازده سرمايه گذارى در آموزش دبستان و پيش دبستانى ٥ برابر سرمايه گذارى در دانشگاه است.
رنانی ادامه داد: در كودكان ٢ تا ١٢ سال سرمايه بزرگى وجود دارد به همين خاطر امروز جهان به سمت سرمايه گذارى در آموزش دبستان و پيش دبستانى براى دستیابی توسعه مى رود.
وی افزود: ٦٥ درصد منابع نفتى، ٧٠ درصد منابع آبى، ٣٠ درصد جنگل ها و بخش قابل توجهى از معادن كشور را تخليه كرديم با اين تفكر كه به توسعه برسيم سد و جاده مى سازيم. درحالى كه اين رشد است، نه توسعه.
این اقتصاددان گفت: در تمام اين سال ها علم را در آموزش و پرورش به كودكان ديكته كرده ايم. درست همچون فیزيكدانى كه وقتى از دانشگاه وارد آزمايشگاه مى شود هيچ چيزى نمى داند، كودكان نيز بعد از بيرون آمدن از مدرسه ناتوان هستند. توسعه، سد و جاده نمى خواهد، توسعه انسان هاى توانمند مى خواهد.
وی افزود: امروز كه به تحول در نظام آموزشى اميدى نيست بايد در گام بعد آموزش را از طريق مادران و در خانه ها و محله ها به كودكان منتقل كنيم. كودكى كه امروز مى تواند در جمع شعر بخواند بايد فردا بتواند در جمع از حقوق خود دفاع كند، بدون تپش قلب حرف بزند و در جامعه حضور فعال داشته باشد.
استاد دانشگاه اصفهان گفت: توسعه بدون كودكان توانمند ممكن نيست. كودكان توانمند بدون مادرانى كه بتوانند اين كودكان را آموزش دهند تربيت نخواهند شد. تمرين گفت و گو نخستين پله از شروع توسعه است. گفت و گو با اختلاط متفاوت است. گفت و گو زمانى رخ مى دهد كه در پايان گفت و گو چيدمان ذهن تغیير كند. هر تحولى در جهان از گفت و گو آغاز مى شود و آموزش گفت و گو به بانوان و مادران راهكار مناسبي براى آغاز است.