ارمغان حسنی: هیچ‌کس بیلیارد را ورزش نمی‌بیند
ارمغان حسنی، قهرمان ملی‌پوش اصفهانی بیلیارد از فعالیت خود در این رشته و وضعیت این روزهای این رشته سخن گفت.
ارمغان حسنی، قهرمان ملی‌پوش اصفهانی بیلیارد از فعالیت خود در این رشته و وضعیت این روزهای این رشته سخن گفت.
به گزارش فارس ، ورزش بیلیارد به عنوان یکی از ورزش‌های جدیدی است که علاقه‌مندان زیادی به ویژه در میان جوانان و نوجوانان پیدا کرده است و این رشته نیاز به قدرت بدنی و فکری بالایی دارد.
این رشته مورد اقبال در کشورهای صاحب ورزش نیز بوده است و علاقه‌مندان خاص خود را در این کشورها نیز داراست؛ بیلیارد در کشور ما که زیرمجموعه فدراسیون بیلیارد و بولینگ است، آنطور که باید و شاید در کشور رشد نداشته است و این ورزش در کشور با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند.
در همین راستا، در این شماره از با ملی‌پوشان نقش‌جهان، با ارمغان حسنی بانوی ملی‌پوش اصفهانی تیم ملی بیلیارد به گفت‌وگو نشستیم که شرح آن را در زیر می‌خوانید:
فارس: از چه سنی ورزش را شروع کردید؟
حسنی: من از سن 9 سالگی با رشته ایت بال ورزش را شروع کردم و در سن دوازده‌سالگی فعالیت خودم را در رشته اسنوکر شروع کردم.
فارس: چطور شد که به بیلیارد گرایش پیدا کردید؟
حسنی: 9 سالم بود که پدرم نخستین باشگاه بیلیارد مختص بانوان را برای اولین بار در ایران راه‌اندازی کرد؛ در آنجا نزد مادرم بودم و هنگامی که وی شاگردانش را آموزش می‌داد، من نیز در کنار آن‌ها می‌ایستادم و می‌دیدم و به مرور زمان به این رشته علاقه‌مند شدم و مادرم آموزش را برای من از همان 9 سالگی آغاز کرد و ازآنجا رسماً فعالیت من در این رشته آغاز شد.
فارس: از چه زمانی وارد تیم ملی شدید؟
حسنی: هم‌اکنون در شاخه اسنوکر مشغول فعالیت هستم و در سن 11 سالگی بود که استعدادیابی شدم و از همان سن وارد تیم ملی شدم و تاکنون نیز در آن عضو هستم.
فارس: رشته بیلیارد داری چند زیرشاخه است؟
حسنی: بیلیارد دارای زیرشاخه‌های مختلفی از قبیل ایت بال، ناین بال و تن بال هست و اسنوکر که اسنوکر حرفه‌ای‌ترین زیرشاخه بیلیارد هست و ورزشکاران حرفه‌ای آن را انجام می‌دهند و مسابقات برون‌مرزی بیشتری دارد و ما در ایران در رشته اسنوکر حتی قهرمان جهان نیز داریم.
فارس: چه عناوینی تاکنون کسب کرده‌اید؟
حسنی: من 8 قهرمانی، 6 نایب‌قهرمانی و 5 مقام سوم کشور را در کارنامه دارم و 6 بار نیز به مسابقات برون‌مرزی اعزام‌شده‌ام که اولین آن در سن سیزده‌سالگی در مسابقات جهانی هند بود که در قالب تیم ملی بزرگ‌سالان اعزام شدم و آخرین آن‌هم مسابقات جهانی مصر در سال گذشته بود.
فارس: از اعضای خانواده شما کسی به‌صورت حرفه‌ای این ورزش را دنبال می‌کند؟
حسنی: به‌صورت حرفه‌ای خیر، تنها بنده عضو تیم ملی بودم، ولی برادرانم قبلاً فعالیت می‌کردند که به مرور زمان با ایجاد مشغله و اینکه اعزام به خدمت مقدس سربازی و دانشجو شدند، این ورزش را کنار گذاشتند.
فارس: در جامعه بیلیارد را به‌عنوان ورزش مرفهین قلمداد می‌کنند؛ این صحبت حقیقت دارد؟
حسنی: در حقیقت بیلیارد ورزش پرهزینه‌ای است و به خاطر یک سری مسائل که در گذشته بود و نگاه غلطی که در جامعه وجود دارد و آن را جزو ورزش‌های حرام می‌دانستند، حامی مالی زیادی نداریم و این نگاه مخصوصاً در دستگاه‌های دولتی باعث شده که ما نتوانیم حامیان مطلوبی جذب کنیم و بازیکنان با هزینه‌های شخصی خودشان به مسابقات اعزام می‌شوند یا در اردوها شرکت می‌کنند، یا اگر بخواهند در یک باشگاه تمرین کنند باید برای یک میز ساعتی 40 هزار تومان پرداخت کنند و کسی که بخواهد در مسابقات جهانی شرکت کند، با یکی دو ساعت به آمادگی نمی‌رسد و حداقل باید 5 الی 6 ساعت در روز تمرین کند؛ البته یک سری از باشگاه‌دارها برای ملی پوشان امتیازاتی قائل شدند و شرایطی برای بازیکنان فراهم کردند و بازی کردن را برای آن‌ها رایگان گذاشتند و حامی مالی ملی‌پوشان شده‌اند که آن هم محدود و فقط در تهران است.
فارس: پس این صحبت که ورزش مرفهین است را تأیید می‌کنید؟
حسنی: تا حدودی بله، چون مثلاً یک بازیکن بخواهد یک چوب مناسب تهیه کند قیمت آن از 2 میلیون شروع و تا 30 میلیون ادامه دارد و یا میز آن حدود 30 میلیون برای یک میز معمولی باید بپردازد که نشانگر هزینه‌های بالای این رشته است.
فارس: ورزشکاران این رشته باید چه شرایطی داشته باشند؟
حسنی: اکثر بازیکنان بیلیارد اگر به آن‌ها دقت کرده باشید، چهارشانه و لاغر هستند و دلیل آن این است که خیلی پیاده‌روی دارد و ورزشکار متوجه نمی‌شود در یک مسابقه چند بار دور میز می‌چرخد و خم می‌شود و حرکات کششی انجام می‌دهد و آمادگی جسمانی باید بالا باشد تا برای مثال بتواند در یک رقابت 6 ساعته توانایی مسابقه داشته باشد و بتواند راه برود، فکر و تمرکز کند و فشاری که روی بازیکن در هنگام مسابقه وجود دارد را کنترل کند.
فارس: مدت‌زمان مسابقات به چه نحوی است؟
حسنی: بستگی به مدت‌زمان مسابقه دارد و در مسابقات مختلف متفاوت و ممکن است بازی‌ها را پیاپی و بدون وقفه اجرا کنند؛ برای مثال در مسابقات اخیر من ساعت 8 صبح که سر میز حاضر شدم، تا ساعت 6 بعد از ظهر که فینال تازه شروع شد مشغول مسابقه بودم و در این تایم زیاد تنها 10 دقیقه به ما استراحت می‌دهند بازیکن هم از لحاظ فکری و هم از لحاظ جسمی خسته می‌شود و مواقعی بدن کم می‌آورد.
فارس: تمرین خاصی برای انجام بیلیارد لازم است؟
حسنی: بهترین تمرین برای آماده‌سازی بازیکنان بیلیارد، یوگاست و به خاطر تمرکز فکر و حرکات کششی که دارد، برای انجام بیلیارد مناسب است.
فارس: وضعیت این رشته در میان مردم و خانواده‌ها و استقبال جوانان از این ورزش چگونه است؟
حسنی: نظر مردم به این ورزش در بین خانواده‌ها نیز زیاد مساعد نیست، برای مثال شما وقتی در فیلم‌ها نگاه می‌کنید، نقش‌های منفی و خلاف‌کار فیلم را دور یک میز بیلیارد به تصویر می‌کشند و تصور مردم این است که آن خلاف‌کار در یک باشگاه بیلیارد مشغول بازی است و در آن مکان افراد از دخانیات استفاده می‌کنند و پر دود است وقتی خانواده‌ها این تصویر را می‌بینند، این ذهنیت بد در آن‌ها ایجاد می‌شود.
فارس: می‌توانید مصداقی در این زمینه بیان کنید؟
حسنی: برای مثال یکی از شخصیت‌ها، به سالن تمرین ما آمده بود و بیان می‌کرد که خانواده‌اش اجازه بیلیارد بازی کردن به او نمی‌دهند و می‌گویند که ورزش خوبی نیست، همه به یک ورزش حرام روی آن نگاه می‌کنند، از سویی برای یک سری از خانواده‌ها این موضوع جاافتاده است و این ورزش در حال رسانه‌ای شدن است و در جامعه جاافتاده است، ولی هستند هنوز علاقه‌مندان به این رشته که خانواده‌هایشان اجازه تمرین در این رشته به آن‌ها نمی‌دهند، برای مثال ما وقتی در باشگاه حاضر می‌شویم، خیلی از علاقه‌مندان به این رشته بدون اطلاع به خانواده‌هایشان در این رشته تمرین می‌کنند.
فارس: علت این موضوع چیست؟
حسنی: به دلیل آن است که مانند بولینگ به‌صورت خانوادگی به آن نپرداخته شده است و در بخش بانوان نیز این موضوع بسیار کمرنگ است.
فارس: وضعیت این رشته در حوزه بانوان چگونه است؟
حسنی: در اصفهان ما هیچ‌گونه سالن اختصاصی برای بانوان در این رشته نداریم و در تهران شرایط مساعدتر است؛ برای مثال در تهران و شیراز شرایطی فراهم شده که خانم‌ها می‌توانند از صبح تا بعد از ظهر از سالن بیلیارد استفاده کنند، ولی در اصفهان باشگاه برای بانوان وجود ندارد و در برخی باشگاه‌ها یکسری روزها تعیین شد، ولی چون اطلاع‌رسانی ضعیف بود، استقبال خوبی نشد و ادامه پیدا نکرد، من هم که توانستم ادامه بدهم، خودم در خانه میز دارم.
فارس: وضعیت هیأت بولینگ و بیلیارد استان اصفهان چگونه است؟
حسنی: هیأت اصفهان در سال‌های گذشته جزو هیأت‌های برتر کشور بود و داودی که رئیس فعلی نیز هستند در آن زمان نیز بودند و به یکسری دلایل کناره‌گیری کردند و شخص دیگری آمد و در آن زمان نیز به آقایان بیشتر و به بانوان کمتر بهاداده شد؛ بعد از آن مجدد داودی در هیأت استان مستقر شد و شرایط بهتر شد، اما در زمینه سالن‌ها هنوز محدودیت‌هایی وجود دارد، چون باشگاه‌دارها زمان را به خانم‌ها نمی‌دهند، چون اعلام می‌کنند که نمی‌توانند کسب درآمد کنند و یا مجوز برای خانم‌ها ندارند، ولی این سری هیأت برای من دو باشگاه را مشخص کرده‌اند که بتوانم از ساعت 8 صبح تا 2 بعد از ظهر به خاطر مسابقات پیش رو همراه با مربی تمرین کنم.
فارس: حمایت‌های هیأت در حد کافی هست؟
حسنی: خوب است، ولی خیلی بهتر هم می‌تواند باشد؛ برای مثال یک باشگاه در تهران اسپانسر بازیکنان از تمام نقاط کشور شده است و اکثر بازیکنان حرفه‌ای اسنوکر در کشور در آنجا حرفه‌ای شدند و تمرین می‌کنند و شرایط مناسبی از لحاظ هزینه و مربی در اختیار آن‌هاست و در ازای جایزه‌ای که در مسابقات ورزشکاران برنده می‌شوند، باشگاه‌دارها نیز به بازیکنان جایزه می‌دهد و رقابت بین باشگاه‌ها در تهران برای جذب بازیکنان حرفه‌ای وجود دارد، ولی اصفهان این شرایط را نداشته و باشگاه‌دارها کمک نمی‌کنند که این شرایط ایجاد شود؛ قبلاً در اصفهان 15 بازیکن داشتیم، الآن تنها بازیکنی که از اصفهان اعزام می‌شود، من هستم و غیر از من دیگر ملی‌پوش اصفهانی نداریم.
فارس: وضعیت فدراسیون را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
حسنی: فدراسیون خیلی کارها می‌تواند انجام دهد و این کار را نمی‌کند؛ اگر فدراسیون حمایتش را از هیأت‌های استان‌ها را بیشتر کند، برای مثال من که تنها ملی‌پوش اصفهانم در شرایطی تمرین کنم که مشکل نداشته باشم و رئیس هیأت دیگر مجبور نباشد یک هفته به خاطر تمرین من با باشگاه‌دار صحبت کند و اگر فدراسیون یک سری حمایت‌ها حتی به‌صورت مالی به هیأت‌ها بکند، خیلی مشکل‌ها حل می‌شود.
فارس: فدراسیون ملی‌پوشان را چگونه حمایت می‌کند؟ آیا برای ملی‌پوشان حقوق ماهیانه در نظر گرفته‌شده است؟
حسنی: ما به مسابقات جهانی که اعزام می‌شویم، همه با هزینه شخصی خودمان است و برای بانوان هزینه هیچ مسابقه‌ای را پرداخت نمی‌کنند و تنها هزینه نفر اول رنکینگ آقایان پرداخت می‌شود و اعزام نیز بر اساس رنک ثابت که رتبه‌بندی مجموع مسابقات را تشکیل می‌دهد انجام می‌شود.
فارس: وضعیت مربیان تیم ملی چگونه است؟
حسنی: در اردوهای تیم ملی، مربی که فدراسیون انتخاب کرده، کمکی به بچه‌ها نمی‌کند و فقط در مسابقات برون‌مرزی همراه آقایان هست و از لحاظ تکنیکی و تاکتیکی کمکی به بانوان نمی‌کند؛ ولی الان جدیداً در دو دوره اخیر از خود بازیکنان تیم ملی بدر هدایت تیم استفاده می‌کنند، ما دو نفر را داریم که صاحب رنکینگ در دنیا هستند، فدراسیون آقای واحدی را برای مربی‌گری بانوان انتخاب کرده‌اند و وی بسیار خوب و مؤثر عمل کرده است، ولی زمان اردوها کم بود و زمانی که او خود مسابقه داشت، از مربی جایگزین استفاده می‌کردند که کیفیت لازم را نداشت و تیم ملی مربی ثابت ندارد و بچه‌ها به صحبت‌های مربی جایگزین توجه نمی‌کردند و خود تمرین می‌کردند و هفته آینده نیز در اردوی جدید تیم ملی، فرد جدیدی در تمرینات حاضر خواهد شد.
فارس: اگر به گذشته بازگردید، بازهم این ورزش را انتخاب می‌کنید؟
حسنی: به دلیل علاقه‌ای که به این رشته دارم، بازهم اسنوکر را آغاز خواهم کرد، ولی این دفعه اجازه نمی‌دهم پدرم باشگاه را تعطیل کند و خودم آموزش می‌دهم که حداقل یکسری از بانوان بتوانند در باشگاه من بدون استرس تمرین کنند و پیشرفت کنند و میزبانی مسابقات کشوری بانوان را برای اصفهان می‌گرفتم.
فارس: علت تعطیل شدن باشگاهی که پدرتان برای بانوان تأسیس کرده بود، چه بود؟
حسنی: عدم استقبال دلیل تعطیل شدن بود و بیلیارد در آن زمان به آن صورت شناخته‌شده نبود.
فارس: الگوی ورزشی شما کیست؟
حسنی: من زمانی که این ورزش را شروع کردم، پدر یکی از بازیکنان که بسیار بازیکن خوبی بود و در اصفهان رقیب نداشت و یک‌بار در کودکی با او بازی کردم و باختم و همیشه آرزو داشتم با وی بازی کنم و او را شکست دهم، نام آن ورزشکار علی مؤمنی است و همواره الگوی من است و حسین وفایی نیز که در سن 18 سالگی قهرمان جهان شد، الگوی دیگر من است.
فارس: صحبت پایانی؟
حسنی: در این رشته از خانم‌ها حمایت بشود، الان من شاگرد خصوصی دارم و در خانه خودم آموزش می‌دهم که خیلی از آن‌ها استعداد و علاقه دارند، ولی به دلیل کمبود امکانات نمی‌توانند پیشرفت کنند؛ چرا باید استان پهناور استان اصفهان تنها یک ملی‌پوش داشته باشد و سایر استان‌ها تعداد بیشتری ملی‌پوش دارند، با توجه به پتانسیل‌های موجود در استان باید بیشتر اهمیت داده شود.