کاش می‌گفت «دلم خواست»

بحث تکراری اما هنوز داغ این روزها، درمورد مسافران جام‌جهانی روسیه است. خردادی که التهاب و هیجانش را داشتیم، بالاخره رسید. یک‌شنبه گذشته بود که لیست نهایی ملی‌پوشان فوتبال اعلام شد و فهرست انتظار یا همان خط خورده‌هایش، لطافت یکی از آخرین روزهای اردیبهشت را تحت تاثیر قرار داد.
گناه باورنکردنی جلال حسینی
قدری فانتزی بازی؛ اگر قرار بود استقلالی‌ها یکی از بازیکنان پرسپولیس را انتخاب کنند که داربی بعدی مقابل تیم محبوب‌شان بازی نکند، شاید «سید جلال» محتمل‌ترين گزینه بود. کاپیتانی که هم دروازه تیمش را سه قفله می‌کند و هم هر لحظه ممکن است توپ را به تور دروازه حریف بچسباند. آن قدیم‌ترها در سپاهان و همین بهار 97 در پرسپولیس چه کرد سید جلال؟ كي‌روش او را در دقیقه 90 از فهرست کنار گذاشت. چقدر تلخ است خواسته نشدن در لحظه آخر درحالي‌كه کمتر از دو هفته پیش در دقیقه 90 یک بازی حساس، هیچ کس نتوانست حضور باشگاهت در آسیا را تمدید کند، جز تو... . کارلوس گفت سيد جلال حسینی سنش بالاست و ما نفهمیدیم این مدافع جنگنده، چه گناهی کرده که در 36سالگی بهتر از جوانان کار می‌کند و جورکش دروازه بان 26ساله و مهاجمان تیمش است!
وریا فکر نمی کرد بدقول شود
وریا بی شک به پسر بچه تپلی دوست داشتنی اش قول مردانه داده بود برایش از سرزمین تزارها یک عالم سوغات بیاورد. حالا رادین با تمام بچگی اش می داند حق پدر نبود بدقول شود. وریا عجیب شده بود در استقلال شفر، تند و تیز و مهارنشدنی و حالا کارلوس، شفر را مقصر حذف وریا معرفی می‌کند؛ او دفاع راست می‌خواسته و مرد آلمانی از غفوری، در نقش وینگر بازی گرفته است. چگونه وریا و تیم ملی را به خاطر تصمیم طبیعی مربی باشگاهش جریمه کردی، آقای کی‌روش؟ وریا که بارها در استقلال امتحانش را در نقش یک دفاع راست حرفه ای پس داده بود. شما از غفوری در همان پست دفاع که تیمت نیاز داشت، بازی می‌گرفتی؛ امکانش نبود؟!
مثلث شفر، غفوری، کی روش
1- شفر قبل از تمدید قراردادش با استقلال گفته بود: «اگر بماند، وریا هیچ شانسی برای جدایی ندارد».
2- آخرین بازی فصل استقلال، آبی ها مقابل ذوب آهن. حساسیت بازی فوق العاده بالا... از بحث و بگومگو میان وریا و شفر بر سر پست بازی می‌گویند. چه دلیلی داشت وریا با سرمربی اش بحث کند در حالی‌که در هر دو پست وینگر و دفاع می تواند ستاره و کمک حال تیمش باشد؟
3- کارلوس، خیلی راحت شاگرد را مقابل سرمربی باشگاهش قرار داد تا دیگر نشود خیلی خوش بین بود كه پسر چشم زاغ آبی‌ها با دل و جان در تیمش بماند؛ حتی درشرایطی که سرمربی آلمانی شانسی برای این جدایی قائل نبوده باشد.
اشک های حسینی با عصاره جام جهانی
وقتی در بازی مقابل فولاد خوزستان یکی از تلخ ترین کارت زردهای عمرش را گرفت و سه اخطاره شد تا داربی هشتاد و ششم را از دست بدهد، اشك ريخت. آن اشک ها و آن از کوره در رفتن نيز بوی جام جهانی می‌داد. او می خواست در داربی برای کی‌روش دلبری کند و به جام جهانی نزدیک تر شود. حسینی می دانست ثبت رکورد 874 دقیقه گل نخوردن برای رفتن به جام جهانی کافی نیست. شاید اگر آن رکورد لعنتی نبود، حواشی‌اش گلوی دروازه بان حساس آبی‌ها را نمی فشرد و او این روزها در استانبول با صدای مرغان دریایی از خواب بیدار می‌شد. دروازه بان شیرازی استقلال که سال‌ها نفر دوم ماند و دم نزد، این ماه‌های اخیر دیگر طاقت پشت خط ماندن را نداشت. او از خداحافظی و ترک تیمش گفت، او دیگر اعصاب نداشت. بی‌اعصابی‌هایی با سودای جام جهانی! توجیه کی‌روش برای قلم کشیدن روی نام حسینی چه بود؟ درباره اين گلر گفت: او مدتی است نیمکت نشین شده؛ همان چیزی که کابوس پسر ماخوذ به حیای آبی ها بود. کی‌روش عزیز! دیکته از روی دست بغل دستی هنر نيست. شفر ترجیح داده چند بازی اخیر را به مهدی رحمتی سرحال بازی دهد؛ درحالی‌که حسینی نيز نشان داده هیچ وقت دست کمی از شماره یک استقلالی ها نداشته است. اینکه شفر در شرایط کنونی رحمتی را به حسینی ترجیح داده، دلیل نمی‌شود نمایش های بی نقص گلر جوان باانگیزه به کلی فراموش شود. به ويژه آنكه بدانيم يكي مثل عليرضا حقيقي حتي با وجود نيمكت‌نشيني، در تمرينات تيم ملي حضور داشت. کی روش، تصمیم شفر را کپی پیست کرد. حالا حسینی نيز مقابل شفر قرار می گیرد.
کاوه پیر بود یا نیمکت نشین ؟
کاوه در بلژیک درخشید.در این مدت، زیاد از نمایش عالی‌اش در اروپا خواندیم و شنیدیم. او چالاک و فرصت طلب بود و گلزنی می‌کرد اما حتی آپشن لژیونر بودن كمكي نکرد تا با رویای جام‌جهانی حداقل تا چهار سال دیگر خداحافظی کند. کارلوس که حسینی و غفوری را با استناد به آخرین بازی‌های تیم‌شان کنار گذاشت، چرا نیم نگاهی به آخرین بازی‌های کاوه در شارلوا نینداخت؟ امیدواریم مهاجمان تیم‌ملی که اخیرا خیلی زهردار نشان نداده‌اند، در جام جهانی حسرت حذف رضایی را پررنگ‌تر نکنند.
دل‌مان خوش بود آقای سرمربی!
دلایل کی‌روش برای قلم کشیدن روی نام آماده‌ترین فوتبالیست‌های کنونی ایران، آن‌قدر عجیب است که اگر می‌گفت دلم خواست این چهار نفر را کنار بگذارم، کمتر دل‌مان می‌سوخت. آقای کی‌روش! طرفدارانت تا اینجا حامی تصمیمات بزرگ و کوچکت بودند، پذیرفتیم كه رحمتی حتي اگر بوفون هم باشد، حق ندارد خواب تیم‌ملی را ببیند، «نه» قاطعانه‌ات را به علی علیپور، آقای گل لیگ برتر محترم شمرديم. دل‌مان خوش بود اتوریته نشکستنی‌ات اگرچه گاهی قربانی می‌دهد اما تیم‌ملی از یک سرمربی کاربلد و خوش فکر سود می‌برد. اما این بار بدجور غافلگیرمان کردی. قابل هضم‌تر و پذیرفتنی‌تر بود اگر این بار نیز با همان ژست‌های مغرورانه، با همان قاطعیت همیشگی می‌گفتی دوست ندارم این چهار نفر را به روسیه ببرم. کمتر حرص می‌خوردیم اگر به جای اين دلايل واهی، می گفتی دلم خواست از فهرستم حذف‌شان کنم؛ دلم خواست.
منبع:روزنامه قانون