شهر وزوان

شهر وَزوان در منتهی‌الیه شمالی استان اصفهان قرار دارد. این شهر از شمال به شهر میمه و از شرق به کوه‌های کرکس از بلندی فلات مرکزی ایران محدود است و از جنوب به شاهین شهر و از غرب به شهرستان‌های گلپایگان و نجف آباد محدود. فاصله این شهر تا اصفهان ۸۵ کیلومتر و تا تهران ۳۱۴ کیلومتر است.
وَزوان در دشتی نیمه هموار در میانه دشت جلگه‌ای میمه واقع شده و ارتفاع آن از سطح دریا حدوداً ۲۰۰۰متر است. موقعیت جغرافیای شهر موجب شده که این شهر دارای تابستان‌های گرم و خشک و زمستان‌های سرد و خشک باشد. مساحت این شهر ۵۴۸ هکتار و جمعیت این شهر بالای ۴۵۰۰ نفر است. از نظر هویت شهر، شهر از دیدگاه تاریخی یکی از شهرهای قدیمی استان بوده که متأسفانه بسیاری از جلوه‌ها و نمادهای باستانی از جمله آتشکده معروف وَزوان و بسیاری از ابنیه و قلاع قدیمی خود را بر اثر بی‌توجهی مسئولین از دست داده‌است.
امروزه بهترین و معتبرترین سند قدمت این شهر گویش محلی مردم که یکی از زبانهای مستقل و فعال قبل از اسلام در نواحی مرکزی ایران بوده و بیشتر لغات و اصطلاحات آن از لغات پهلوی اشکانی و ساسانی، اوستایی، فارسی دری و لغات دخیل ترکستانی و عربی تشکیل شده‌است.