«گذشتن و رفتن پیوسته» بمرانی ها

راضیه چنگیز نائین: موسیقی تلفیقی مجموعه‌ای از چند موسیقی است که با خلاقیت آهنگسازان این روزها مرزهای جغرافیایی خاصی ندارد و به تلفیق سبک خاصی از موسیقی محدود نمی‌شود. گروه بمرانی یکی از گروه‌های فعالی است که هرچند برخی سبک این گروه را بلوز یا راک می‌دانند اما در آلبوم‌های خود سبک جدیدی از ترکیب موسیقی راک، بلوز و راک اند رول را دنبال می‌کند. این گروه طرفداران بسیاری دارد که عمده آنها جوانان و نوجوانان هستند. بمرانی ها پس از دو آلبوم موفق «اتوبوس قرمز» و «مخرج مشترک» این‌ بار آلبومی جذاب‌تر با نام «گذشتن و رفتن پیوسته» را منتشر کرده‌اند. این آلبوم پر انرژی، شامل ده قطعه به نام‌های «به من بخند»، «گیسو»، «گذشتن و رفتن پیوسته»، «خیابونا»، «مامان»، «مردمی»، «پپرونی»، «سرمست»، «تا کی» و «تنهای تن‌ها» است که از میان آن‌ها آهنگ «پپرونی» عنوان پرمخاطب‌ترین قطعه را از آن خود کرده است. گروه بمرانی در این آلبوم و تک‌تک قطعه‌ها لحنی مجزا و منحصربه‌فرد و مطابق با ترانه دارد. در قطعه «پپرونی» با لحن شوخ‌وشنگ و فضایی نسبتا فانتزی روبه‌رو می‌شوید، «به من بخند» یادآور قطعه‌های والس است، آهنگ «خیابونا» فضایی خیابانی و پرانرژی دارد و قطعه‌های «مادر» و «سرمست» نیز با توجه به موضوعاتشان فضایی آرام و آرامش‌بخش دارند و سایر قطعات نیز حال و هوای جداگانه‌ای دارند تا در این آلبوم تنوع حرف اول و آخر را بزند؛ اما گروه بمرانی که معمولا در قطعات آلبوم‌های خود از ترانه‌های مدرن و به‌روز استفاده می‌کند در اقدامی جالب در قطعه «سرمست» از ترانه‌ای کلاسیک بهره گرفته است که فضای آلبوم شلوغ را آرام و متعادل می‌کند. در این آلبوم پرفروش «بهزاد عمرانی» خواننده و گیتاریست، «آرش عمرانی» پیانو و کیبورد، «کیارش عمرانی» گیتارباس، «مانی مزکی» سازهای بادی و «جهانیار قربانی» گیتار الکتریک و «روزبه فدوی»، «مهیار طهماسبی»، «روزبه اسفندارمز» و «سردارسرمست» نیز نوازندگان مهمان هستند. آلبوم گروه بمرانی که زمان زیادی از انتشار آن نمی‌گذرد یکی از پرطرفدارترین و پرفروش‌ترین آلبوم‌های سال 95 موسیقی تلفیقی است و در فهرست بیپ تیونز جزء پرفروش‌ترین آلبوم‌های ماه‌های گذشته است. «گذشتن و رفتن پیوسته» بمرانی ها جادوی موسیقی تلفیقی است که مخاطبانش را راضی می‌کند و آن‌ها را به گوش دادن چندباره قطعات این آلبوم تشویق می‌کند.

سرمست