ردای سیاست بر تن «خمینی جوان»

«با سلام، به نظر اینجانب روند عزل برادرمان جناب آقای میرزاده از وجاهت قانونی برخوردار نیست و حداقل آن است که شبهه غیرقانونی بودن آن بسیار قوی است. همچنین نصب سرپرست نیز بدون رأی‌گیری در هیئت‌امنا بوده است. ورود حضرت‌عالی در مسئله حتماً مفید و راهگشا خواهد بود»؛ این جملات نامه‌ای است که سید حسن خمینی، عضو هیئت مؤسس و هیئت‌امنای دانشگاه آزاد به حسن روحانی در قامت رئیس‌جمهور نوشت. عصر ایران نوشت: نامه‌ای که شاید حکایت از روزهای تازه «خمینی جوان» دارد. سید حسن خمینی در این سال‌ها تلاش کرد تا یک چهره علمی و حوزوی از خود بسازد. سید حسن به‌سرعت پله‌های ترقی را طی کرد و توانست در اوج جوانی از یک طلبه تبدیل به یکی از استادان حوزه علمیه قم شود. امروز برخی در حوزه علمیه او را «آیت‌الله» خطاب می‌کنند و حتی بعضی از طرفدارانش به وی لقب «علامه» داده‌اند. همین رشد علمی باعث شده است تا بسیاری سید حسن را شبیه‌ترین فرد از خمینی‌ها به امام بدانند. در این میان حتی بسیاری بر این باور هستند که سید حسن خمینی ترکیبی از امام موسی صدر و سید مصطفی خمینی است. سید حسن اما حالا در کنار چهره علمی و فقهی که از خود ساخته است به دنبال تبدیل‌شدن به یک رجل سیاسی است. این حرکت را نیز از آذر سال 94 به‌طور رسمی شروع کرد. ثبت‌نام او در انتخابات مجلس خبرگان اولین گام برای نشان دادن چهره سیاسی سید حسن خمینی به مردم بود. پیش‌ازاین ورود رسمی برخی رفتارهای سیاسی سید حسن خمینی و نزدیکی او به جریان اصلاحات باعث شد تا جریان افراطی اصول‌گرا به مخالفت با او بپردازد. این مخالفت به حدی بود که «سید حسن خمینی» را «سید حسن مصطفوی» خطاب کردند تا با این کنایه به وی بگویند وی مسئول و ادامه‌دهنده راه امام نیست. مخالفان سید حسن خمینی با این رفتار خود نشان دادند چندان موافق حضور او درصحنه سیاسی ایران نیستند. حضوری که به نفع جریان اصلاحات و اعتدال در کشور است. گام دوم سید حسن خمینی در خرداد 95 برداشته شد. سید حسن تکلیف جریان امام را با مدعیان چون احمدی‌نژاد که اعتقاددارند در حال تبیین اندیشه‌های امام هستند روشن کرد. سید حسن در واکنش مدعیان تبیین راه امام گفت: «چند وقت پیش بسیاری از جریانات سیاسی از بازخوانی خط امام گفته بودند، دراین‌باره باید گفت کار شما ایرادی ندارد اما لطفاً پیش از آن بگویید که امام چند کتاب فقهی، اصولی، اخلاقی دارد؟ زیرا کسی که نام یک کتاب امام را نداند نمی‌تواند مدعی اجتهاد در تفکر ایشان شود و شناخت امام جز با شناخت فقه و فلسفه و عرفان و اصول ایشان ممکن نیست». او به‌صراحت اعلام کرده بود که جریان‌هایی تنها بر اساس شنیده‌هایشان از امام تبدیل به تفسیرگر اندیشه امام شده‌اند و این در حالی است که امام خمینی را باید اول بر اساس نوشته‌ها و اصولش شناخت و بعد به سراغ سخنرانی‌ها و تاریخ شفاهی او رفت. گام بعدی در جریان انتخابات ریاست جمهوری برداشته شد. سید حسن خمینی در این سال‌ها در قامت حامی روحانی وارد صحنه شده است. این حضور بعد از درگذشت آیت‌الله هاشمی پررنگ‌تر شده است. او در جریان انتخابات ریاست جمهوری برای اولین بار فیلمی را در حمایت از حسن روحانی منتشر کرد. اتفاقی که نه در سال 88 و نه در سال 92 افتاد. حالا هم در اعتراض به برکناری رئیس دانشگاه آزاد و انتصاب سرپرست جدید نامه‌ای به رئیس‌جمهور نوشته است و خواستار ورود او به ماجرا شده است. به نظر می‌رسد سید حسن خمینی به این نتیجه رسیده است در نبود هاشمی باید وارد صحنه سیاسی کشور شد. نبود هاشمی و تنهایی روحانی باعث شده است تا «خمینی جوان» ردای سیاست به تن کند و به‌طور رسمی وارد گود سیاست شود. باید دید فضای سیاسی کشور با این بازیگر تازه و جدی سپهر سیاست ایران چگونه برخورد خواهد کرد.