رینگ خونین در سالن پیروزی
لیگ برتر فوتسال هیچ‌گاه از حاشیه‌ها دور نبوده و هر از چند گاهی خبرهایی پیرامون یکی از بازی‌های منتشر می‌شود. تازه‌ترین حاشیه ایجادشده که ابعاد بسیار بزرگی هم پیدا کرد به بازی عصر یکشنبه تیم‌های گیتی پسند و شهروند ساری بازمی‌گردد.
امیرحسین احتشامی-اصفهان امروز: لیگ برتر فوتسال هیچ‌گاه از حاشیه‌ها دور نبوده و هر از چند گاهی خبرهایی پیرامون یکی از بازی‌های منتشر می‌شود. تازه‌ترین حاشیه ایجادشده که ابعاد بسیار بزرگی هم پیدا کرد به بازی عصر یکشنبه تیم‌های گیتی پسند و شهروند ساری بازمی‌گردد.
دیداری از هفته بیست و چهارم لیگ که در تعیین‌کننده هم نبود کاملا یک بازی معمولی حساب می‌شد. گیتی پسندی‌ها از هفته‌ها قبل صدرنشینی و صعودشان به مرحله پلی اف را قطعی کرده بودند. شهروند ساری هم در رتبه ششم قرا داشت و پیروزی در این دیدار چندان تغییری در شرایط نماینده مازندران ایجاد نمی‌کرد؛ اما در همین بازی به‌ظاهر عادی اتفاقاتی افتاد که حتی در فینال مهم‌ترین رویداد ورزشی کشور هم کمتر شاهد رقم خوردن چنین صحنه‌هایی بوده‌ایم. یک بزن‌بزن واقعی و نه از مدل فیلم‌های هالیوودی و بالیوودی در ورزشگاه پیروزی اصفهان عده‌ای در وسط معرکه مشت‌های گرده کرده خودشان را به سمت همدیگر پرتاب می‌کردند تا بی‌اخلاقی‌ها در فوتسال ایران دوباره اوج بگیرد.
درگیری که با زخمی شدن سه بازیکن تیم شهروند و چند تماشاگر به پایان رسید اما زخم آن تا مدت‌ها بر پیکر ورزش اصفهان و فوتسال ایران باقی خواهند ماند. آنچه از بازی گیتی پسند و شهروند ساری به‌جامانده نه صحنه‌های جذاب فوتسالی بلکه یکسره فحاشی و لگدپرانی بوده تا یکی از قدیمی‌ترین سالن‌ها ورزش شهر تبدیل به رینگ خونین شود. جالب این‌که چنین اتفاقاتی در سالن پیروزی هرازگاهی به وجود آمده اما برای مسئولان برگزاری مسابقات درس عبرت نشده است. کنترل هیجان بازیکنان و تماشاگران تا اندازه دشوار نیست که مسئولان ورزش اصفهان از آن عاجز بمانند هرچند بازی گیتی پسند مقابل شهروند نشان داد برای دشت اندرکاران ورزش اصفهان حتی جمعیتی هزارنفری هم می‌توان به شرایط غیرقابل مدیریت تبدیل شود. البته شرایط در دیگر شهرهای کشور چندان بهتر از اصفهان نیست و بارها شاهد حضور تماشاگرتان در وسط میدان بازی و زدوخورد آن‌ها با بازیکنان بوده‌ایم. چند فصل قبل دیدارهایی که تیم منصوری در قرچک ورامین برگزار می‌کرد بدون جنجال به پایان نمی‌رسید. در اهواز هم‌بازی‌های حفاری با حریفان و بویژه تیم‌های اصفهانی مشکلات خاص خودش را داشته و دارد. مشهد و تبریز هم بیگانه با حاشیه‌ها نیستند و چه بسیار بازی‌هایی که یا نیمه‌تمام مانده‌اند ویا با دشواری‌ها فراوان به پایان رسیده‌اند. در این میان احکام کمیته انضباطی در متنبه شدن خطاکاران هیچ نتیجه‌ای به دنبال نداشته و در بروی همان پاشنه چرخیده است.
ضرورت تنبیه شدید خطاکاران برای پالایش فوتسال
انفعال کمیته فدراسیون فوتسال در مقابل اتفاقات چند فصل اخیر شرایط بحرانی را رقم‌زده و این بی‌عمل در فصل جدید به اوج رسیده است. تیم‌های باشگاهی هم از این فرصت پیش‌آمده سو استفاده کرده و هر کاری دلشان بخواهد انجام می دهندگاهی. تیمی حاضر به بازی با حریف نمی‌شود و گاهی هم یک سرمربی به خودش اجازه می‌دهد بازیکنانش را از زمین بیرون بکشدو مشابه چنین اتفاقاتی دو دهه پیش در لیگ فوتبال ایران رواج داشت اما کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال قاطعانه وارد عمل شد و حداقل در یک ده اخیر کمتر شاهد چنین اتفاقاتی بوده‌ایم.
فوتسال ایران هم به یک دگرگونی اساسی چه ازنظر قانونی و چه برگزارکنندگان بازی‌ها دارند نیازی مبرم دارد. مسئولانی که با مجازات تیم‌ها، تماشاگران و مربیان گناهکار، یک‌بار برای همیشه به حاشیه‌های فوتسال پایان دهد. از سوی دیگر برگزاری بازی‌ها باید با نظارت کامل افراد صاحب فن به بهترین شکل انجام شود و هر بازی که قوانین رعایت نشده ویا به‌طور ناقص اجرا شود، جلوگیری به عمل آید. این‌چنین قوانینی شاید در مراحل ابتدایی اجرایی صدای برخی تیم‌های را درآورده و آن‌ها را عصبانی کند اما در درازمدت به سود فوتسال باشگاهی ایران خواهد بود.
فوتسالی که ادعای بهترین بودن در آسیا را دارد و در جام‌جهانی هم به مدال برنز رسیده است. این‌که مربی تیم فوتسال گیتی پسند داور و ناظر فدراسیون را مقصر ایجاد درگیری عصر دوشنبه بداند و از سوی دیگری مسئولان باشگاه شهروند، کم‌کاری میزبان را دلیل اتفاقات تلخ عصر یکشنبه در سالن پیروزی قلمداد کنند، هرگز گره کور حاشیه‌های فراوان پیرامون فوتسال باشگاهی کشور را بازنخواهد کرد. به‌هرحال فوتسال جدای از جذابیت‌های پیدا و پنهانی که دارد صحنه رقابت جوانمردانه است و نتیجه هر بازی باید در زمین مشخص شود. بازیکنان و مربیان هم باید یاد بگیرند فحاشی و درگیری در زمین و پیش چشم نوجوانان و جوانانی که برای تماشای یک بازی به سالن محل برگزاری آن دیدار آمده‌اند پیامدهای غیرقابل جبرانی به دنبال خواهد داشت.