مسیر درک زیبایی با کفش های هنرمندی

سَویا رضایی- امروزه تلفن همراه مهمترین تکنولوژی جوامع محسوب می‌شود که ضمن ایجاد «خلوت مستقل فردی» رابطه اجتماعی فرد را در یک بستر شبکه‌ای معنادار کرده است. نظام برنامه‌ای تلفن همراه، قابلیت‌های متنوع چندرسانه‌ای و ظرفیت‌هایی مثل صدابرداری، فیلم‌برداری، عکاسی، اتصال به اینترنت و ... را دارد به طوری که در حال حاضر در کنار تمامی نیازهای فردی اجتماعی فرد، تلفن همراه نیز ضرورت پیدا کرده است.

یکی از کاربردهای مفید از این وسیله و تکنولوژی بکار رفته در آن، استفاده از دوربین است، دوربینی که به راحتی برای ثبت یک لحظه در دسترس می باشد. طی سال های اخیر شاهد برگزاری کلاس های مختلفی با موضوع عکاسی با موبایل بوده ایم. براستی این تکنولوژی در مسیر هنر، شاخه ای به خود اختصاص داده است.

چندی پیش نمایشگاهی با نام «مکث زمان» در نگارخانه آفتاب شاهین شهر برگزار شد، نمایشگاهی با موضوع موبایل گرافی از «مهدی حمیدی راد»، بنر جالبی در سطح شهر منتشر شده بود، آچاری بزرگ که مانند یک پرنده در حال غذا دادن مهره به آچارهای کوچک بود. این طرح و مفهوم آن بسیاری از افراد را به خود جلب کرد و در واقع تبلیغ تأثیرگذاری برای نمایشگاه بود، طرح صنعت و هنر را نشان می داد. به نام عکاس که بیشتر توجه کردم متوجه شدم چندی پیش در صفحه اول یکی از روزنامه های کثیرالانتشار کاریکاتوری با موضوع «آمریکا.قدس.فلسطین» را با نام ایشان دیده ام، این موضوع برایم بسیار جالب بود و اینکه آن کاریکاتور چاپ شده که در سطح دانشگاه های کشور کسب مقام کرده بود، متعلق به یک جوان شاهین شهری است. روز آخر نمایشگاه فرصتی شد که به دیدار این هنرمند افتخار آفرین بروم و صحبتی در خصوص فعالیت هایش داشته باشم.

در نگاه اول تفاوت آثار به نمایش در آمده با دیگر نمایشگاه هایی با همین مضمون(همین حوالی)دیده می شد، در هر یک از آثار، مفهومی پنهان بود که با ریز بینی عکاس ثبت شده بود.

جوانی 33 ساله با خوشرویی برای توضیح در مورد آثارش به ما پیوست. او دیدگاهی خاص در مورد عکاسی داشت و معتقد بود در این نمایشگاه حس های انسانی بدون حضور انسان با ترکیب اجسام و یا طبیعت بی جان ثبت شده است، در واقع او نگاه ریزبینانه تری به اطرافش داشته، از جمله حس های به نمایش گذاشته شده حس خطر، خیانت، فرسایش، دروغ و آلودگی هوا بود. او با این نمایشگاه قصد ترویج فرهنگ استفاده صحیح از تلفن همراه را داشته است، به نظر او ثبت لحظات با یک تلفن همراه خیلی راحت تر و سریعتر از یک دوربین با لنزهای بالا است. در نمایشگاه که قدم می زدیم تک تک آثارش را با حوصله توضیح می داد. یک گل آفتاب گردان که دانه های وسطش به حالت دو دایره ریخته بودند، در کنار یکی از آنها زائده ای کوچک قرار داشت و یک خط منحنی مانند لبخند در زیر آنها بود و این تصویر حس خنده و گریه انسان را نشان می داد، سطل های رنگ که مایه اصلی آنها تمام شده در میان یکدیگر جای گرفته بودند با دید عکاس می توان رنگ آمیزی زندگی را احساس کرد، اناری که نماد پاییز است و در میان دست هایی با ناخن های لاک زده قرار گرفته است، دست هایی گره خورده که هوس را نشان می داد.

در تصویری دیگر، جاده ای لغزنده ثبت شده و در گوشه راست تصویر تابلوی پیچش و تابلوی ریزش کوه قرار دارد و اینها همه حس خطر را به ما انتقال می دهند. در چند قدم جلوتر تصویری خاکستری از فنرهای خودرو را می بینیم، در میان آنها فنری با رنگ نارنجی قرار دارد، فنر نماد انعطاف پذیری است و در عین حال می توان متفاوت بود. در تابلویی دیگر درختی که به صورت منحنی روی زمین چرخش خورده و با نگاهی دقیق تر می توان علامت بی نهایت را در آن دید که زندگی تا بی نهایت ادامه دارد.

تصویر بعد یک تلویزیون قدیمی است که در دوران کودکی با آنها خاطره داریم، شبکه هایش با یک کلید چرخشی سمت راست عوض می شد، اما مضمون این عکس صرفاً نوستالوژی نیست بلکه ترکیب سایه ها هستند که نیم رخ انسان را نشان داده اند. در تابلوی دیگر قفل و کلید شکسته قرار دارد و نمادی از بن بست است، به قسمت دیگر نمایشگاه می رویم و من همچنان در مفهوم تصاویر قبلی ذهنم درگیر است، تابلو بعدی زنجیرهای زنگ زده می باشند و حمیدی راد در توضیح آن می گوید اگر فرسوده هم شویم ولی پشت یکدیگر باشیم، باز هم از یکدیگر گسیخته نمی شویم. تابلوی عکس بعدی از زاویه ای پرسپکتیو ریل قطار را نشان می دهد که از هم دور می شوند اما اگر تابلو را بر عکس ببینیم آنها به هم می رسند و ای کاش ما همیشه با دید مثبت به زندگی نگاه می کردیم. در تصویر دیگر فانوسی خاموش در نمایی نزدیک و منظره ای با غروب خورشید در پس زمینه آن، نگاهی دقیق تر به آن می کنیم در واقع خورشید در حال غروب در جایگاه شعله فانوس نشسته است. در تابلوی بعدی یک دست، تلق چراغ راهنمایی و رانندگی را در بالا نگه داشته است به طوری که خورشید مانند چراغ، آن تلق را روشن کرده و این نشان از اعتراض به گرم شدن کره زمین دارد. میل گردهای پل خواجو که اگر در ساعت 3 به سایه آنها نگاه کنیم پله های رو به بالا را نشان می دهد. دو کابل اتصال روبروی هم قرار گرفته اند و گویا در حال گفت و گو با هم هستند، چه حس زیبایی از گفتمان با خود به همراه دارند. تابلو بعدی که یک صندلی و در پشت آن بیل های فرسوده را نشان می دهد به گفته حمیدی راد صندلی نماد ریاست است و بیل نماد کارگر و در واقع کارگرها پشت ریاست فرسوده شده اند.

تابلوی دیگر که برای من خیلی جالب بود تصویر کلبه های پرندگان در باغ پرندگان بود که بر روی یک تیر قرار گرفته بودند، تصویر از زاویه پایین، این خانه ها را نشان می داد شاید از نظر هر تماشاگری فقط این عکس، خانه پرندگان را نشان می دهد اما در واقع عکاس با ثبت این عکس می خواهد بگوید ما آپارتمان نشینی را به پرندگان تحمیل کرده ایم.

85 تصویر با چنین مضامینی در نمایشگاه در معرض نمایش گذاشته شده بودند، بعد از دیدن آثار گفت و گویی کوتاه با این هنرمند شاهین شهری داشتم.

او دانشجوی رشته گرافیک در دانشگاه آزاد اسلامی شاهین شهر بود که دومین نمایشگاه خود را اداره می کرد. او عکاس، نقاش و گرافیست است که طی چند سال اخیر توانسته مقام های شاخصی را در زمینه های مختلف به نام خود ثبت کند، که یکی از آنها «بسم الله الرحمن الرحیم» می باشد، اولین تابلو گرافیتی کشور به صورت نقاشی خط که رتبه اول کشوری در سال 95 را به خود اختصاص داده است.از دیگر رتبه های کسب شده این هنرمند می توان به رتبه اول مسابقات کاریکاتور کشور با موضوع بیت المقدس در سال96، رتبه اول مسابقات گرافیک کشور در سال 95 ، رتبه اول مسابقات نقاشی خط دانشگاه های آزاد اسلامی در سال 95، رتبه دوم طراحی پوستر کشور با موضوع امام علی(ع) در سال 95، رتبه سوم طراحی لوگو با موضوع امام علی(ع) در سال 95، رتبه اول مسابقات عکاسی با موضوع آب در سطح کشور، رتبه اول در مسابقات چیدمان صنعت و هنر در سال 96 اشاره کرد.

مهدی حمیدی راد معتقد بود که باید شأن آثار عکاسی و دیگر هنرها حفظ شود، متأسفانه امروزه شاهد دزدی ایده از آثار هستیم به طوریکه با ایده گرفتن و شناسایی محل عکاسی، نمونه ای دیگر با نام خود منتشر می کنند. به گفته او ما باید فرهنگ سازی کنیم تا بتوانیم از بوجود آمدن چنین اقداماتی جلوگیری کنیم.

او همچنین تأکید بر حضور هنردوستان در نمایشگاه ها داشت که با این کارشان به اثرهای به نمایش گذاشته شده و هنر آن هنرمند احترام می گذارند.

حمیدی راد می گوید عکاسی و هنر هیچ محدودیتی ندارند، شما هر چقدر به هنر توجه کنید سرانجامی نمی بینید و دنیا خیلی زیباتر از آن است که با یک دید به آن نگاه کرد. باید چشمانمان را باز کنیم و با نگاهی دیگر به اطرافمان بنگریم، اگر از کنار درختی می گذریم صرفاً درخت بودن آن را نبینیم به حس های دیگری که در آن نهان است توجه کنیم.

او در رابطه با هنر گرافیک می گوید، گرافیک هنر ترسیم و نگارش می باشد و امروزه با شاخه های مختلفی از آن در قالب رایانه ای و سنتی روبرو هستیم. گرافیک تلفیق انواع هنرها است و به لحاظ تنوع و خلق آثار جدید ارتباط خوبی با هنردوستان برقرار می کند. شکست قوانین و چهارچوب ها آثار جدیدی را در این راستا بوجود می آورد و محدودیتی ندارد، کافی است با کفش های هنرمند قدم بزنید تا به درک زیبایی هایش برسید.