آرزوهای کاغذی

کوچک و بزرگ، آرزوهای کاغذی که روی این دیوار سنگی میخ شده‌ و کم و بیش فراموش شده‌اند. حالا دیوار پر از آرزوهای رنگیست که سهمشان نیم نگاهِ گاه گاهِ صاحبانشان است که با زنگ تفریح از روبرویشان رد می‌شوند. دانش‌آموزان هنرستان و پژوهش‌سرای دانش‌آموزی فضیلت اصفهان، یک دیوار مدرسه را با آرزوهایشان پر کرده‌اند؛ آرزوهایی که گاهی به اندازه دیدن از نزدیک یک استادیوم، کوچک و گاهی چنان بزرگ که شاید به همین رد قلم بر کاغذ خلاصه ‌شوند. حالا، این نسل، برای آرزوهایش تلاش می‌کند و امید دارد به فردایی بهتر، که رویاهایشان، خاطره شود.