آشنایی با خصوصیات قرص آمیودارون

به طور کلی قرص آمیودارون از دسته داروهای ضد آریتمی محسوب می شود که عمدتا برای کنترل فیبریلاسیون بطنی عود کننده، ایست قلبی همراه با تاکی کاردی بطنی یا فیبریلاسیون بطنی، فیبریلاسیون دهلیزی و دیگر انواع آریتمی ها مورد استفاده قرار می گیرد.

آشنایی با خصوصیات قرص آمیودارون

در واقع آمیودارون را می توان نوعی داروی مشتق از بنزوفوران و ضد آریتمی ها دانست که عمدتا برای درمان آریتمی های مهم و کشنده قلبی مورد استفاده قرار می گیرد. ترکیب اصلی این دارو را می توان ید دانست به گونه ای که ۳۰ درصد ساختمان آن را ید تشکیل می دهد. قرص آمیودارون از دسته داروهای ضد آریتمی کلاس سه است که عمدتا در شرایط مختلف مورد استفاده قرار می گیرد.

در حال حاضر این دارو به عنوان یک محلول تزریق داخل وریدی یافت می شود که تنها توسط ارائه دهنده خدمات بهداشتی تجویز می شود. همچنین آمیودارون ممکن است به عنوان بخشی از درمان ترکیبی نیز مورد قرار گیرد یعنی می توانید آن را همراه با سایر داروها مصرف نمایید.

موارد مصرف دارو:

توجه داشته باشید که این قرص معمولا در آریتمی قلبی مانند فیبریلاسیون دهلیزی، فیبریلاسیون بطنی و تاکیکاردی بطنی بدون نبض پس از دادن شوک سوم در الگوریتم احیاء پیشرفته قلبیو همچنین تاکی کاردی بطنی همراه با نبض و کاملا پایدار کاربرد خواهد داشت.


همچنین در بیماران مبتلا به WPW و درمان پرکاری تیروئید نیز ممکن است این دارو تحویز شود. جالب است بدانید که این دارو باعث اتساع عروق محیطی می شود و از آنجایی که این عمل در تجویز داخل وریدی کاملا برجسته خواهد بود ممکن است در ارتباط با حلال دارو نیز کاربرد داشته باشد.

دستورالعمل و روش های مصرف قرص آمیودارون:

در واقع قرص آمیودارون هم قابلیت مصرف خوراکی و هم تزریقی دارد که می توانید مورد استفاده قرار دهید. با این حال در ادامه اصول مصرف خوراکی و تزریقی را به صورت کامل شرح داده ایم:

• خوراکی:

برای بزرگسالان در آریتمی بطنی بایستی مقدار حمله ای ۰.۸ - g/day و ۱.۶ به مدت ۲ الی ۳ هفته تا دستیابی به پاسخ درمانی اولیه یا بروز عوارض جانبی مصرف خواهد شد. نگهدارنده تقریبا mg/day 400 است که می توان آن را بر اساس نیاز افزایش یا کاهش داد.
در درمان تاکی کاردی فوق بطنی، مقدار حمله ای ۸۰۰-mg/day- 600 به مدت یک هفته تا زمان رسیدن به پاسخ درمانی اولیه یا بروز عوارض جانبی مصرف شود. دقت داشته باشید که مقدار نگهدارنده تقریبا mg/day - 400 - 600 خواهد بود.
اما برای کودکان معمولا به صورت ضد آریتمی بطنی و در درمان آریتمی فوق بطنی مقدار حمله ای mg/kg/day 10 برای دو روز تا زمان رسیدن به پاسخ درمانی اولیه یا بروز عوارض جانبی مصرف خواهد شد. همچنین مقدار نگهداری آن نیز mg/kg/day 2.5 خواهد بود.

• تزریقی:

از راه انفوزیون وریدی نیز مقدار mg/kg 1.2 در طول ۲۰ الی ۱۲۰ دقیقه همراه با پیگیری الکتروکاردیوگرام مصرف خواهد شد. معمولا پیشینه مقدار مصرف آن mg/kg/day 1.2 خواهد بود.دقت داشته باشید که تنها در موارد اضطراری شدید از راه تزریق آهسته وریدی مقدار ۱۵۰ تا ۳۰۰ میلی گرم در ۱۰ الی ۲۰ میلی لیتر محلول گلوکز ۵ درصد در طی حداقل ۳ دقیقه همراه با پیگیری الکتروکاردیوگرام معمولا در بخش مراقبت های ویژه مصرف خواهد شد. همچنین مقدار مصرف بعدی نیز نباید زودتر از ۱۵ دقیقه باشد.

موارد منع مصرف دارو:

به صراحت می توان گفت که این دارو در موارد مختلفی که در ادامه بیان کرده ایم نباید مصرف شود:
برادی کاردی سینوسی
انسداد سینوسی دهلیزی قلب
اختلالات شدید هدایتی یا بیماری گره سینوسی مگر اینکه از ضربان ساز مصنوعی استفاده شده باشد
حساسیت به ید
اختلال در عملکرد تیروئید
عیب شدید دستگاه تنفسی
نارسایی احتقانی قلب
افت شدید فشار خون شریانی
کلاپس گردش خون

تداخلات دارویی:

دقت داشته باشید که مصرف همزمان داروی آمیودارون با سایر دارو های ضد آریتمی ممکن است خطر بروز تاکی آریتمی را به شدت افزایش دهد.
همچنین داروی آمیودارون غلظت پلاسمایی کینیدین، پروکائین آمید و فنی توئین را نیز افزایش می دهد.
ضعف عضله قلب با مصرف همزمان هر داروی ضد آریتمی با آمیودارو مشاهده خواهد شد.
اثر انعقادی قرص وارفارین در صورت مصرف همزمان با آمیودارون افزایش پیدا می کند.
معمولا غلظت پلاسمایی دیگوکسین در صورت مصرف همزمان با آمیودارون افزایش می یابد.
در صورت مصرف همزمان آمیودارو با داروهای مسدودکننده گیرنده بتا، وراپامیل و دیلتیازم خطر بروز برادی کاردی و همچنین درصد انسداد گره دهلیزی بطنی افزایش خواهد یافت.
همچنین خطر بروز آریتمی بطنی در صورت مصرف همزمان داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و فنوتازین ها با آمیودارون افزایش می یابد.

عوارض جانبی قرص آمیودارون:

قرص آمیودارون با وجود تمامی مزیت ها و موارد مصرفی که دارد فاقد عوارض نیست و به همین خاطر در ادامه برخی از عوارض ناشی از مصرف آمیودارون ها را شرح داده ایم:
نوروپاتی و میوپاتی محیطی
اختلال در روند بینایی
برادی کاردی و اختلالات هدایتی قلب
کم کاری تیروئید
حساسیات به نور و به ندرت تغییرات رنگ پوست
پرکاری تیروئید
فیبروز آلوئولیت ریوی
هپاتیت
تهوع و استفراغ
احساس طعم فلز درون دهان
لرزش و سرگیجه
بی خوابی و سردرد های مداوم
افزایش فشار داخل جمجمه
التهاب اپی دیدیم
بی نظمی حرکات عضلانی
بثورات جلدی
اتهاب عروق
کاهش پلاکت خون
افزایش زمان پروترومبین
آنافیلاکسی با تزریق سریع
اسپاسم های برونش و آپنه

نکات مهم در مصرف دارو:

چنانچه درد در قفسه سینه، مشکلات تنفسی، درد در قسمت بالای شکم، ادرار تیره رنگ، یرقان یا زردی و یا حتی سرفه خونی دارید پزشک متخصص را در جریان بگذارید.
برای اطمینان از اینکه آمیودارو باعث ایجاد اثرات سوئی برای شما نمی شود بهتر است آزمایش های خون را به صورت منظم انجام دهید.
اگر باردار هستید به هیچ وجه بدون تجویز پزشک اقدام به مصرف قرص آمیودارو نکنید زیرا ممکن است به جنین صدمه بزند.
گاهی اوقات پیش از مصرف ممکن است عملکرد تیروئید و کبد تان مورد بررسی قرار گیرد و همچنین ممکن است انجام معاینات چشمی و عکس از قفسه سینه نیز توصیه شود.

توصیه های دارویی مهم:

توصیه می شود که دوره درمان را حتما کامل کنید و حتی در صورت احساس بهبودی مصرف دارو را تا زمان تعیین شده ادامه دهید.
در صورت فراموش کردن یک دوز دارو پس از یادآوری از مصرف آن خودداری کرده و در صورتی که بیش از ۲ الی ۳ نوبت مصرف نشده حتما با پزشک متخصص مشورت نمایید. به هر حال از دو برابر کردن دوز مصرفی باید اجتناب شود.
در طول مصرف و یا چندین ماه پس از قطع مصرف بهتر است از تابش مستقیم خورشید به پوست پیشگیری کنید.
در صورت بروز هر گونه مسمومیت عصبی، حساسیت به نور، تنوع و استفراغ و التهاب اپی دیدیم حتما مقدار مصرف را کاهش دهید و در صورت شدید تر شدن وضعیت مصرف دارو را قطع نمایید.