ذوب‌آهن با منصوریان در انتهای مسیر

اصفهان امروز-امیرحسین احتشامی : کسب یک امتیاز در هر بازی عملکرد ضعیف سبزهای اصفهانی در نیم‌فصل نخست را نشان می‌دهد. این شرایط موجب شده تا جایگاه فعلی ذوبی‌ها در جدول رده‌بندی رتبه دهم جدول باشد. البته تیم‌های زیردست ذوب‌آهن یعنی پیکان و نساجی با تعداد بازی‌های کمتر در جایگاه یازدهم و دوازدهم قرارگرفته‌اند و اگر این دو تیم بازی‌های عقب‌افتاده‌شان را با برتری به پایان برسانند سقوط نماینده اصفهان به رتبه دوازدهم قطعی به نظر می‌رسد. همین اوضاع نا به سامان موجب شده تا زمزمه‌هایی مبنی بر تصمیم باشگاه ذوب‌آهن برای قطع همکاری با منصوریان شنیده شود. پیش از بازی با فولاد به دلیل شرایط بحرانی این تیم، منصوریان به هیئت‌مدیره باشگاه قول داد از پنج بازی پیش روی خود حداقل ۱۰ امتیاز کسب کند تا بتواند به کارش در این تیم ادامه دهد. با پایان این پنج بازی منصوریان نتوانست قول خود را عملی کند و تنها هشت امتیاز کسب کرد تا برای چندمین بار تا آستانه برکناری از سرمربیگری ذوب‌آهن پیش برود. با این شرایط پس از بازی با گل‌گهر، هواداران ذوب‌آهن و بسیاری از فوتبالدوستان منتظر تعیین تکلیف منصوریان با این باشگاه بودند، اما مدیران ذوب‌آهن هنوز تصمیم نهایی خود را برای ابقا یا برکناری سرمربی تیم نگرفته‌اند. واکنش رسول کربکندی مدیر سازمان فوتبال باشگاه ذوب‌آهن دراین‌باره چنین بود: هیئت‌مدیره باشگاه بعد از پایان رقابت‌های نیم‌فصل هنوز تشکیل جلسه نداده و قرار است بررسی عملکرد تیم در پنج هفته گذشته در دستور کار قرار بگیرد و رسما دراین‌باره موضع‌گیری شود. مسئله مشخص این است که ما از نتیجه‌گیری کلی تیم تا نیم‌فصل رضایت نداریم و ذوب‌آهن با کسب تنها یک‌سوم امتیازات در 15 بازی نتوانسته انتظارات را برآورده کند. ذوبی‌ها لیگ نوزدهم را با آمال و آرزوهای فراوانی آغاز کردند ازجمله کسب سهمیه آسیایی و قرار گرفتن در میان تیم‌های بالای جدول. این رویا پردازی ازآنجا آغاز شد که سبزهای اصفهانی لیگ هجدهم را با کسب عنوان ششمی به پایان رساندند و عنوان بهترین تیم نیم‌فصل دوم را هم به خودشان اختصاص دادند. عنوانی که در مقایسه با رتبه چهاردهمی این تیم در نیم‌فصل نخست پیشرفتی حیرت‌انگیز به‌حساب می‌آمد. بر این اساس طبیعی بود که مسئولان باشگاه قرارداد منصوریان را برای یک سال دیگر هم تمدید و البته اعجاز این مربی تهرانی را باور کنند. اما 15 بازی گذشته و سیر پر نوسان ذوبی‌ها در این دیدارها بر همه گمانه‌زنی خط بطلانی کشید. تیمی که تنها سه بار موفق به شکست حریفان شد و در شش دیدار هم گوی رقابت را به رقیبان واگذار کرد. البته شوک ابتدای فصل به این باشگاه یعنی جابجایی مدیرعامل که درست یک روز پیش از آغاز لیگ نوزدهم انجام گرفت همه باشگاه را تحت تاثیر قرارداد و تا چند هفته ذوبی‌ها گرفتار این موضوع بودند. اما پس از برقراری ثبات نسبی باز هم روند سینوسی این تیم تغییری نکرد و ذوبی‌ها همچنان از مسیر سقوط خارج نشدند. در این میان‌همه نگاه‌ها به علیرضا منصوریان معطوف شده بود. مربی سرشناسی که همه ترفندهایش برای نجات نماینده اصفهان بی‌نتیجه از آب درمی‌آمد. او چند هفته پیش پیرامون مشکلات پیش‌آمده برای تیمش و وضعیت غیرقابل ذوب‌آهن درنتیجه گیری چنین اظهارنظر کرده بود: «من یک تیم آسیب خورده را گرفتم و با کمک باشگاه توانستیم از این مقطع سخت رد شویم. در اوایل حضورم لحظات ناامیدکننده هم داشتم. باشگاه ذوب‌آهن در تاریخ 40-50 ساله‌اش نشان داده که پای مربی‌اش می‌ایستد. اینجا پروفسوری به نام لیادین بوده که مثل رایکوف خدمات زیادی کرده است. من نمی‌خواهم جایگاهم را از دست بدهم و خیلی‌ها هم‌چشمشان به این جایگاه است. برخی لیاقتش را دارند و برخی از این بازار گل‌آلود دنبال یک کوسه بزرگ بودند خیلی ذوق کردند که در مقام جانشینی من اسمشان آمده و لذت بردند. ولی آدمی نیستم که شانه خالی کنم. خیلی هم با مدیرعامل و هیئت‌مدیره و رئیس کارخانه صادقانه صحبت کردم، اتفاقاتی که بعد از رفتن من می‌افتد برایشان پیش‌بینی کردم، هزینه‌ها را پیش‌بینی کردم و به‌عنوان یک سرمایه ایرانی این شانس را خواستم که بتوانم ذوب را به اوج برسانم و هم از اعتبار و زحمتی که در مربیگری برای خودم کشیدم دفاع کنم. من روزی دوازده ساعت وقت می‌گذارم و فکر می‌کنم اگر این مسیر ناهموار طی شود این صبر ذوب‌آهن به خاطر حفظ یک سرمایه داخلی باعث افتخار شود با علم به اینکه آسیب خوردن من آسیب خوردن یک نسل است. این‌ها را راحت گفتم و تشکر می‌کنم از مدیرعامل و هیئت‌مدیره و رئیس کارخانه. این‌ها را مقایسه می‌کنم در تیم نفت، من همین شرایط را در نفت سال دوم داشتم و همین اتفاقات افتاد و ازآنجا گذر کردم. به من شانس ندادند، به جوان فوتبال ایران شانس دادند و تمام تلاشم را می‌کنم از این بحران رد شویم.»