روزگار قرنطینه با ادبیات فارسی

مهناز ملکی ریزی کارشناس ارشد زبان وادبیات فارسی اظهار کرد: چند گاهیست ویروسی بنام کرونا زندگی مردم جهان وایران را دچار تغییرات آشکار و عمیق، دلگیر و دوست نداشتنی، اجباری و آموزنده و...کرده است.

وی افزود: شیوع ویروس کرونا یک نوع بحران بزرگ در تاریخ بشریت به شمار می آید که سلامت انسان ها را نشانه رفته است، البته برای ما ایرانیان کمی بیشتر از سایر کشورها ناخوشایند می گذرد، چراکه امسال، این ویروس روزهای زیبای نوروزی و فصل زیبای بهار را نشانه رفت و ملت ایران را مجبور کرد بر خلاف رسوم و عادت های کهن ایران زمین در خانه بمانند.
این استاد زبان و ادبیات فارسی با بیان اینکه عبور از بحران کرونا نیازمند عزم همگانی است، تصریح کرد: امروز باید متناسب با ظرفیت، روحیه، توانمندی و دانایی مان راه منطقی و اصولی برای برون رفت از این بحران وچگونگی گذر از آن را پیدا کرده و با طی آن به سرانجامی نیک برسیم.
وی ادامه داد: به قول ادیبان "در همیشه روی یک پاشنه نمی چرخد" و گاهی ناملایمات آرام آرام می آیند و تا رفتنشان، صبر و قرارمان را برهم می زنند و یکی از راه هایی که تا حدودی می توانیم در این گونه مواقع کسب آرامش کنیم، پناه بردن به ادبیات فاخر فارسی است.
ملکی در پاسخ به اینکه چگونه با ادبیات فارسی می توان دوران قرنطینه در خانه را برای پیشگیری از کرونا خوب و آرام سپری کرد،گفت: مطالعه، نوشتن، خواندن، یادگیری ویاد دهی و هر آن چه از این حوزه ی شیرین بتواند روحمان را جلا دهد وجسممان را به تبع آن شاد سازد در این روزهای سخت و طاقت فرسا بسیار کارساز و دلنشین است.
وی اضافه کرد: سعدی شاعر خوش سخن و با تجربه شیرازی، دنیا را با وجود شیرینی اش، تلخ، ناپایدار و گذرا می داند و از ما می‌خواهد به جای اندیشیدن ودرگیر شدن با آن، از وقت و فرصت پیش رو نهایت استفاده نیکو را داشته باشیم و به جای پرداختن به گذشته ی رفته وآینده ی نیامده؛ حال و اکنونمان را دریابیم.
این استاد زبان و ادبیات فارسی عنوان کرد:"سعدیا دی رفت و فردا همچنان موجود نیست/در میان این و آن ، فرصت شمار امروز را" همین یک بیت می تواند بزرگترین راهنمای این روزهایمان باشد.
وی خاطرنشان کرد: اکنون که فرصت آزاد برای ماندن در خانه را داریم، باید با تدبیر واندیشه، برنامه ریزی صحیح و تمرکز بر ایجاد آرامش با ادبیات آشتی کنیم و در فضای مجازی و حقیقی، مطالب و کتب مفید بخوانیم تا بیشتر بدانیم و تمدید وتجدید اعصاب کنیم.
ملکی یاداور شد: باهوش کسی است که نصیب خود را از دنیا بدست آورد و نقد وقت را به راحتی از دست ندهد از این رو شاعر شیرین سخن سعدی علیه رحمه می فرماید: "نصیب از عمر دنیا ، نقد وقتست/مباش ای هوشمند از بی نصیبان".
وی افزود: حکیم عمر خیام نیشابوری نیز همیشه در رباعیات شیرین خود، دعوت به شادی وآرامش می کند چراکه او واقف است که در این دنیای فانی ، هستی ما خوابی و خیالی و حاصل عمرمان چون دمی است از این رو می فرماید"شادی بطلب که حاصل عمر دمی است/هر ذره خاک کیقبادی و جمی است""احوال جهان و اصل این عمر که هست/خوابی و خیالی و فریبی و دمی است" پس انسان باید وقت و زمان را قدر بداند و دم را غنیمت شمرد.
این استاد زبان و ادبیات فارسی تصریح کرد: برای رسیدن به آرامش روانی و غنی ساختن اوقات فراغتِ قرنطینه ای می توان از شعر استفاده کرد و اگر شعر را به عنوان یک ابزار درمانی در نظر بگیریم بوسیله آن می شود دردهای ناشی از بحران پیش آمده را کنترل و به سمت بهبود هدایت کرد.
وی ادامه داد:حافظ خوانی، خواندن اشعار شاعران ایران وجهان وتفحص و تدبر در آن ها و کشف دنیای مفهوم ومعنای اشعار،شعر گویی، مشاعره با یکدیگر، حفظ کردن اشعار بزرگان ادب و... آرامشی را با خود برای آدمی می آورد که قطعا نیاز این روزهای ماست.
ملکی با بیان اینکه امروز می توان در موج اندیشه های اندیشمندان غوطه ور شد و به ساحل آرامش رسید، اضافه کرد: محمدرضا شفیعی کدکنی نیز چنین می گوید "پیش از من و تو، بسیار، بودند و نقش بستند/دیوار زندگی را زین گونه یادگاران""وین نغمه ی محبت بعد از من و تو ماند/ تا در زمانه باقیست، آوازِ باد و باران" بر همین اساس بهتر است کتاب دستمان بگیریم با صفحاتش دنیایمان را ورق بزنیم و روزهایمان را سپری کنیم.
وی عنوان کرد: مولانا نیز چنین می فرماید:" هیچ ترتیبی و آدابی مجوی/هر چه می خواهد دل تنگت بگوی"از این رو تا در زمانه باقیست، آوازِ باد و باران" از این رو بهتر است دست به قلم شویم، بگذاریم اندیشه ها واحساساتمان حتی اگر رنجیده از این بحران شده، آزاد شوند، هوایی بخورند، بر صفحه کاغذ بنشینند وآرام بگیرند.
این محقق و استاد زبان و ادبیات فارسی خاطرنشان کرد: ادبیات دنیایی فراتر از حد تصور ما دارد و می تواند معجزه گر و آرام کننده روزهای تلخ وٱسیب پذیر ما باشد.
وی تاکید کرد:قطعا با ادبیات می توانیم دنیایی مقاوم در برابر هر بحران ساخت و ویروس های جهل و نادنی را از بین برد و در نهایت با ذهنی آرام و روانی سرشار از عشق وجسمی سالم در کنار عزیزانمان به دنیای گذرا لبخند می زنیم.