توپ مازوت سوزی اصفهان در زمین پایتخت
امروز برای دومین بار در این ماه به علت آلودگی هوا مدارس تعطیل شد. آلودگی که با آغاز مصرف مازوت در اصفهان تشدید شده است؛ اما در این روزهای آلوده که نفس شهر گرفته شده
امروز برای دومین بار در این ماه به علت آلودگی هوا مدارس تعطیل شد. آلودگی که با آغاز مصرف مازوت در اصفهان تشدید شده است؛ اما در این روزهای آلوده که نفس شهر گرفته شده، سکوت و توپ مازوت سوزی را به زمین دیگری انداختن تنها پاسخی است که از مسئولان شنیده می‌شود.
اصفهان که در دو دهه اخیر جزو کلان‌شهرهایی است که آلودگی هوا به کلافی سردرگم در آن تبدیل شده؛ هر سال با شروع فصل سرد سال این معضل بیش از گذشته در آسمان آن خودنمایی می‌کند.
کلان‌شهری که کمترین تعداد روزهای هوای پاک و همچنین میزان بارش سالانه را در مقایسه با سایر کلان‌شهرهای کشور دارد و شرایط جغرافیایی و اقلیمی آن بسیار بدتر از جاهای دیگر است، شرایطی که باعث شده تا این خطه در بین کلان‌شهرهای کشور در جایگاه نخست آلودگی هوا قرار گیرد.پدیده‌ای که با تهدید سلامت افراد خسارات شدیدی را به ساختار اجتماعی و اقتصادی کلان‌شهر اصفهان و شهرستان‌های درگیر با آلودگی در استان وارد کرده است و مانع رشد اقتصادی و توسعه پایدار شده است.
اما چه کسی پاسخگوی هزینه‌هایی است که در اثر آلودگی هوا بر پیکر استان و شهر اصفهان وارد می‌شود؟
در این میان اتفاق ناگوار دیگری هم افتاده که شاید باعث تأسف یا درنگ بیشتری است و آن سوزاندن سرمایه‌های اجتماعی و اعتماد مردم به مسئولان خود در استان است.
اعتمادی که باید با شفافیت و حس مسئولیت‌پذیری به آن پاسخ داد. این روزها هر جا از مسئولان می‌پرسی چرا باید با وجود این حجم از آلودگی و در این شرایط که نفس کشیدن عادی هم سخت است مازوت سوزانده شود یا با سکوت روبرو می‌شویم یا ایجاد تردید یا توپ مازوت سوزی را به زمین دیگری انداختن. حرکتی در این چند سال از نخ‌نماترین و بی مسئولانه‌ترین پاسخی است که از یک مسئول، مدیر یا نماینده می‌توان دریافت کرد.
نماینده‌ای انگشت اشاره را به سمت مدیریت استان نشانه می‌گیرد و از او می‌خواهد طبق وظیفه خویش عمل کند. از آن‌سو از سازمانی که حافظ محیط‌زیست است پیشنهادی برای خاموش کردن نیروگاه برای دو ماه شنیده می‌شود. از سوی دیگر مدیران شهری فریاد سر می‌دهند که چه کسی مجوز استفاده از مازوت را داده است و با بالا گرفتن مطالبات تنها یک روز تعطیلی مدارس می‌شود حاصل جلسه کمیته اضطرار آلودگی هوا در استان.
گویا نه تعطیلی نیروگاه، نه تعطیلی مازوت سوزی، نه خارج کردن اتوبوس‌ها و خودروهای از رده خارج و دودزا و نه تذکر دادن و بستن صنایع آلاینده که تنها تعطیلی مدارس باز تنها و آخرین راه‌حل موجود است.
دیروز و بعد از تردیدها در مازوت سوزی مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان گفت استمرار فعالیت نیروگاه‌ها به دلیل ارتباط مستقیم آن با حوزه تأمین انرژی در زمره تصمیمات ملی است و به نوعی مصارف مازوت نیروگاه‌ها از تهران مدیریت می‌شود و در عمل توپ مازوت سوزی در اصفهان را به زمین مسئولان در تهران انداخت و شاید این یعنی پایانی بر مطالبه از درون استان و حواله دادن پاسخ به پایتخت. شاید این پاسخ خود زخم کهنه اصفهان را باز کند که از زمانی که مدیریت آب زاینده‌رود به جای مدیریت در استان و حوضه زاینده‌رود به پایتخت وزارت نیرو سپرده شد اصفهان تنها چیزی که دیده است خشکسالی بوده و ریزگرد. حقابه‌هایی که دریغ شد و برداشت‌هایی که در بالادست پمپاژ شد.
سؤال اینجاست آیا مشکلات و مسائل استان اصفهان همگی در ید مدیریت پایتخت‌نشینان است و آنها باید نسخه بپیچند و مسئولان استان تنها نظاره‌گر باشند؟
شاید وقت آن رسیده است تا به جای فرافکنی و عدم پاسخگویی یا شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت به فکر راه‌حل اساسی برای چالش‌های استان باشیم و خود عنان استان و شهر را به دست گیریم و منتظر نسخه‌پیچی دیگران نباشیم.
آلودگی هم مسئله‌ای است که مستلزم همکاری، حمایت و پیگیری بخش‌های مختلف از جمله مسئولان و نمایندگان استان، سازمان حفاظت محیط‌زیست، مدیران شهری و سایر دستگاه‌های مرتبط است و زمانی این مشکل حل خواهد شد که دست در دست هم بدهند و از وزارت نیرو یا شورای عالی امنیت ملی بخواهند تا از سوخت مازوت در اصفهان صرف‌نظر کند.
