جیلنهال: شیفته «جدایی نادر از سیمین» هستم

بانی فیلم: جیک جیلنهال «جدایی نادر از سیمین» را جزو فیلمهای محبوبش می داند.

جیک جیلنهال تا امروز با کارگردانان بزرگ زیادی کار کرده است که از آن جمله می‌توان به آنگ لی، دُنی ویلنِو و دیوید فینچر اشاره کرد. در این میان ذائقه‌ سینمایی او هم برآمده از بزرگان و تأثیرگذاران جالب توجهی است، از شمایل‌هایی چون فدریکو فلینی و جرج کیوکر گرفته تا فیلم‌سازانی که در دوره‌های به‌خصوصی درخشیده‌اند مانند ریچارد دانر و کامرن کرو.

اما آن‌چه این خبر را برای ما ایرانی‌های سینمادوست جذاب‌تر می‌کند این است که «جدایی نادر از سیمین» (اصغر فرهادی) یکی از فیلم‌های محبوب این بازیگر جوان و توانمند است. او در سال ۲۰۱۵ خیلی ساده و مهربانانه درباره شاهکار فرهادی گفت: «من شیفته‌ی «جدایی» هستم.»

اما نُه فیلم دیگری که از آثار محبوب جیک جیلنهال هستند و توسط ویلیام ارل، نویسنده‌ «ایندی‌وایر»، از دل گفت‌وگوها و حرف‌های این بازیگر در سال‌های اخیر بیرون کشیده شده‌اند، از این قرارند:

«زن سال» (جرج استیونز، ۱۹۴۲)/ «دنده‌ِ‌ی آدام» (جرج کیوکر، ۱۹۴۹)/«جاده» (فدریکو فلینی، ۱۹۵۴)/«اژدهای پیت» (دان چافی، ۱۹۷۷)/«احمق‌ها» (ریچارد دانر، ۱۹۸۵)/«دوران خوش‌گذرانی در ریجمانت های» (ایمی هکرلینگ، ۱۹۸۲)/«در جست‌وجوی بابی فیشر» (استیون زیلیان، ۱۹۹۳)/«جری مگوائر» (کامرن کرو، ۱۹۹۶)/«یک پیام‌آور» (ژاک اودیار، ۲۰۰۹).