چپاول با چراغ خاموش!

حسن روانشید- اصفهان امروز: قهر طبیعت حوادثی چون آتش‌سوزی جنگل‌ها را شامل می‌شود تا در یک چشم به هم زدن حاصل هزاران سال تلاش اکوسیستم را خاکستر کند، این‌ یکی از بی‌توجهی‌های به‌ظاهر کوچک است که می‌توان با دیده بصیرت به آن نظر و علاج واقعه را قبل از وقوع کرد در این میان قانون برای کاستن از پیامدهای این حوادث پیش‌بینی‌هایی را مدنظر داشته و ارگان‌هایی همچون سازمان‌های آتش‌نشانی و اورژانس و حتی ستادهای بحران را تأسیس کرده که اگر کمی بیشتر دراین‌باره تلاش و ابراز سلیقه شود می‌توان به‌سوی پیشگیری از وقوع حوادث رفته و نام و روش کار این مجموعه‌ها را به جلوگیری از اتفاقات تغییر داد. مجسم کنیم آیا به وقت خود نمی‌توانستیم از خشکیدن تالاب گاوخونی و ده‌ها تالاب دیگر در سراسر کشور و از همه مهمتر مرگ تدریجی دریاچه ارومیه با اقدامات علمی و عملی پیشگیری کنیم؟ آن زمان که در حدفاصل بین کوهرنگ تا پشت سد زاینده‌رود در کوهستان‌ها به ایجاد باغ های بادام، گردو و هلو اقدام می‌شد نمی‌توانستیم آینده زاینده‌رود را پیش‌بینی کرده و اجازه ندهیم این اتفاق نامیمون به وقوع بپیوندد؟! هزاران ویلا، شهرک و کارخانه در حاشیه رود دز فاضلاب و زباله‌های خود را به آب سرازیر نکنند! پیچ‌وخم تفرجگاه‌های اطراف کلان‌شهر تهران که ریه این ابر شهر هستند برای پر کردن صندوق شهرداری‌ها به ویلا، قصر و رستوران‌های متعدد تبدیل نشود تا ازمابهتران اوقاتی از عمر خود را در این فضای دل‌انگیز سپری کنند! سواحل دریای شمال از طریق ارگان‌های دولتی و اشخاص به ویلاهای اختصاصی مبدل نشوند تا آحاد جامعه کشور بتوانند از آن حظ بصر برده و ساعتی را در کنار دریا بنشینند و از مشکلات زندگی آسوده‌خاطر باشند. مرغزارها و مراتع از دستبرد دامداران بزرگ در امان باشند تا علاوه بر ایجاد فضای زیبا برای مردمی که در سرزمینی خشک زندگی می‌کنند، چوپانان خرده‌پا نیز از طریق آن ارتزاق کرده و کشور را از گوشت وارداتی بی‌نیاز کنند! از کشت اقلامی که به آب زیاد نیاز دارند در مناطق کویری و خشک و کم آب همچون برنج و سیفی جات پیشگیری می‌شد تا امروز ابر چالش بی‌آبی این‌چنین سخت بر سر راه جامعه قرار نگیرد! باعرضه و صادرکنندگان ذغال در طول این سال‌های متمادی و تولیدکنندگان آن در نقاط جنگلی کشور برخورد و شدت عمل نشان می‌دادیم و اینگونه به پیشگیری از ریز گردها می‌پرداختیم و منابع تولید اکسیژن را به خاکستر مبدل نمی‌کردیم! در طول این سال‌ها بیش از نیمی از جنگل‌ها در شمال و غرب کشور براثر همین بی‌مبالاتی‌های رایج نابود شده است که هیچ راهکار علمی عملی برای جایگزینی آن‌ها وجود ندارد. نیم‌نگاهی به تالاب انزلی در شمال و همچنین جزایر بکر و زیبا و اکوسیستم سواحل دریای مازندران نشان از آن دارد که سازمان حفاظت از محیط‌زیست نتوانسته است حریف دست‌افزارهای میراث فرهنگی و گردشگری شود زیرا از میان این نقاط هرروز یک مجتمع اقامتی و تفریحی سر از خاک بیرون می‌آورد که برای احداث آن صدها درخت از بین می‌روند و امروز نوبت آشوراده با همه زیبایی و شکوهش فرارسیده تا به بخش خصوصی واگذار که به سرنوشت اسلافش در این منطقه و سراسر کشور بپیوندد! روزگاری دوسوم و امروز بیش از چهارپنجم کشور ما را مناطق خشک و کویری احاطه کرده است اما هنوز هم مسئولان مربوطه به ادامه مسیر و پایان کار این روند تلخ التفات پیدا نکرده‌اند! همانگونه که امروز از زاینده‌رود خروشان، دریاچه ارومیه شفادهنده و تالاب‌های متعدد در سراسر کشور تنها نامی باقی‌مانده و بعضی از مسئولان پیرامون آینده مصیبت‌بار آن ککشان هم نمی‌گزد! تأسف در این است که با شروع موریانه وار براندازان درخت در دامنه دنا در آینده‌ای نه‌چندان دور غارت جنگل‌های استان کهگیلویه و بویراحمد از هر سو ادامه می‌یابد تا حداکثر دو سال دیگر درختی در سرزمین همیشه‌سبز وجود نداشته باشد! بی‌اطلاعی و فقدان کامل انگیزه در بعضی از مسئولان حفاظت از محیط‌زیست و منابع طبیعی یکی از مهمترین باعث‌های این اتفاقات تأسف‌آور است!
ادامه دارد