شلوغی‌های واقعی و کاذب در جشنواره کودک
سی‌امین جشنواره فیلم کودک و نوجوان به شکلی پرسروصدا و با صف‌های طولانی خرید بلیت برگزار شد. جشنواره‌ای که از جمله جشنواره‌های گرید یک در حوزه سینمای کودک و نوجوان به شمار می‌رود و به سی‌امین دوره خود رسیده است و البته در سال‌های اخیر با فترتی بزرگ دست به گریبان بود. این جشنواره مهم برای هجدهمین بار به میزبانی اصفهان برگزار شد و از برخی جهات نمره قبولی گرفت، اگرچه این نمره در حد متوسط قابل ارزیابی است. یکی از نکات مثبت جشنواره، همین صف‌ها بود که بخشی از آن با بلیت‌های رایگان و نیم‌بها شکل گرفت.
ردیف بلند آدم‌هایی که کاپشن و کلاه به تن، در صف خرید بلیت فیلم «کلاه قرمزی و پسرخاله» ایستاده‌اند. این تصویری است که بسیاری از دهه شصتی‌های اصفهان از جشنواره فیلم کودکی سراغ دارند که در سال‌های اوج سینمای کودک در دهه هفتاد در این شهر برگزار می‌شد. سینمایی که در دهه 80 و اوایل دهه 90 تا مرز مرگ کامل رفت و برگزاری گاه هرساله و گاه هرچند سال یک‌بار جشنواره کودک در اصفهان، تهران یا همدان، بیش‌ازپیش این افول را به رخ می‌کشید و ضرورت برگزاری جشنواره را در نبود سینمای کودک زیر سؤال می‌برد. سینمایی که حالا دیگر به‌جای فیلم‌های جذاب کودکانه مثل «دزد عروسک‌ها» و «الو الو من جوجوام»، پرشده بود از فیلم‌های تلخ و گاه کسل‌کننده‌ای درباره کودکان.
امسال اما در سی‌امین دوره جشنواره فیلم کودک، بازهم می‌شد از صف‌های طولانی برای بلیت خریدن سراغ گرفت، از فیلم‌هایی مثل «دزد و پری 2»، «قهرمانان کوچک» و «شکلاتی» که به‌درستی مخاطب کودک را هدف قرار داده بودند. ضمن این‌که به دلیل نوسازی دو سینمای چهارباغ و فلسطین در دو سال گذشته، به‌جای بزک جشنواره به برنامه‌های جانبی پرسروصدا، اکران درست فیلم‌ها اهمیت یافتند. افزایش تمایل مردم به سینما رفتن در سال‌های اخیر را هم می‌شد در این جشنواره دید.
فریبا، مادر جوانی که هرروز با دختر نوجوانش به دیدن فیلم‌های جشنواره آمده، یکی از کسانی است که ذوق فیلم دیدن در وجودش زنده است. او که از طریق پلاکاردهای داخل شهر از برگزاری جشنواره خبردار شده و دخترش هم در دوره‌های قبلی جشنواره داور بوده، از طریق او با جدول نمایش فیلم‌ها آشنا شده است. او جشنواره امسال را نسبت به دوره‌های قبلی، بهتر ارزیابی می‌کند و می‌گوید: «در دوره‌های قبلی، فیلم‌ها در تالارهای پراکنده‌ای مثل تالار هنر، هنرسرای خورشید و کتابخانه مرکزی اکران می‌شد، اما امسال سه سینمای نزدیک به هم کاملا به جشنواره اختصاص یافت، ضمن این‌که سئانس‌های فوق‌العاده زیادی گذاشتند و فیلم‌ها هم برای بچه‌ها جذابیت داشت.»
فریبا فیلم‌های ایرانی خیلی خوبی مثل «شکلاتی» و «بیست‌ویک روز بعد» و انیمیشن‌های جذابی مثل انیمیشن ژاپنی «پسر و هیولا» و انیمیشن ایرانی «راز پروانه‌ها» را در جشنواره دیده و تعریف فیلم «دزد و پری 2» را هم شنیده و به دلیل تمام شدن بلیت‌های آن، مجبور شده برای دو روز بعد بلیت بخرد.
این مادر جوان به این هم اشاره می‌کند که در دوره‌های قبلی جشنواره، صفی برای خرید بلیت سینما تشکیل نمی‌شد و علت تشکیل صف برای خرید بلیت در این دوره را ارائه بلیت رایگان و اطلاع‌رسانی بهتر به مردم می‌داند. ضمن این‌که ازنظر او خود مردم هم فیلم‌های خوب را تبلیغ می‌کردند و مثلاً خود او که از «راز پروانه‌ها» خوشش آمده بوده، دیدن آن را به کسانی که در کنارش در صف فروش بلیت بودند، توصیه کرده است.
او گرچه فیلم دیدن در سئانس 10 تا 12 جشنواره را برای بچه‌ها سخت می‌داند، اما از برگزاری جشنواره امسال در تابستان راضی است، چراکه سال‌های قبل، جشنواره به هنگام مدارس برگزار می‌شد و بچه‌ها برای فیلم دیدن در آن مشکل داشتند، ضمن این‌که جشنواره در آن دوره‌ها صبح برگزار می‌شد و او به دلیل سرکار بودن و بچه‌هایش به دلیل در مدرسه بودن نمی‌توانستند به آن بیایند. ازنظر فریبا، برگزاری جشنواره امسال در عصر تابستان باعث شد خانواده‌ها بتوانند باهم به سینما بروند.
غزل 13ساله هم که بیشتر فیلم‌های مربوط به گروه سنی خودش را در جشنواره دیده، پیام فیلم‌ها درباره خانواده، سرطان، گروهی زندگی کردن و تلاش را دوست داشته، او جشنواره امسال را به دلیل ارائه بلیت تخفیف‌دار و فیلم‌های خوب بیشتر از دوره‌های قبل آن دوست دارد، ضمن این‌که به نظر او، برگزاری جشنواره در عصرهای تابستان هم باعث شد او بتواند با خانواده‌اش به آن برود، گرچه اگر جشنواره در دوره مدارس هم برگزار می‌شد، او می‌توانست با دوستانش به دیدن فیلم‌ها برود.
هاجر، مادر جوان دیگری که از روز چندم جشنواره به آن آمده، هم این دوره را بسیار شلوغ ارزیابی می‌کند، هم از کارناوال‌های شهری در خیابان چهارباغ و هم ازلحاظ صف‌های خرید بلیت فیلم‌ها.
پریماه هم معتقد است روزهای اول جشنواره خلوت بوده و روزهای بعد خیلی شلوغ شده است. او از این هم می‌گوید که دوره‌های قبلی جشنواره، جشن‌های عمو پورنگ خیلی شلوغ بود، ولی امسال نوبت به شلوغی سینماها رسید.
پرهام شش‌ساله هم که برخی از فیلم‌ها را دیده و دوست داشته، از فیلم‌های کارتونی درباره دیو می‌گوید و از این‌که دوست دارد فیلم‌ها را تابستان ببیند، نه موقع مدارس. او حتی فیلم دیدن در شب‌ها را هم باوجود این‌که خوابش می‌آید، دوست دارد.
با همه این حرف‌ها، نباید فراموش کرد که بخش زیادی از شلوغی این دوره جشنواره به دلیل توزیع بلیت‌های رایگان در سالن‌های سینما و در جاهایی مثل انجمن سینمای جوان، شهرداری، کانون پرورش فکری و خیریه‌های مربوط به کودکان است و تعداد کمی از مخاطبان در خرید بلیت برای فیلم دیدن و ایجاد گردش مالی در جشنواره شرکت کرده‌اند. ضمن این‌که بسیاری معتقدند برگزاری جشنواره در روزهای آخر تیم فعلی شهرداری به نمایشی‌تر شدن هر چه بیشتر آن منجر شده بود. کارناوال‌های پوپولیستی موردعلاقه شهرداری اصفهان که دوچرخه‌سواری مسئولان و هنرمندان حاضر در جشنواره یکی از آن‌هاست، هم یکی دیگر از عناصری است که به شلوغی کاذب جشنواره کمک کرده، گرچه کمتر بودن حضور بی‌دلیل چهره‌های مشهور در جشنواره، وجه تخصصی فیلم دیدن را در آن افزایش داده بود.