سرپناه های بند انگشتی

در سال های نه چندان دور، اگر ایرانی ها در خانه های بزرگ و حیاط دار یا به اصطلاح «ویلایی» زندگی می كردند، امروز افزایش جمعیت، افزایش قیمت زمین و مسكن، تغییر در سبک زندگی و البته چندین عامل دیگر دست در دست هم داده تا در سال های اخیر شاهد گرایش ایرانی ها به سكونت در آپارتمان ها و خانه های نقلی باشیم. كوچک شدن بُعد خانوار هم كم كم شهرنشینان را از خانه های بزرگ و با صفای پدری به سوی آپارتمان های جمع و جور كوچاند.

خیلی ها هم خانه های یادگار پدری را به اصطلاح كوبیدند و از آن آپارتمان های نقلی در آوردند تا هم خانه ای نو كنند و هم درآمدی برای خودشان دست و پا. اگر چرخی در شهرها و به ویژه در كلانشهرهای مطرح كشور بزنیم، این تراكم چشمگیر را به چشم می بینیم، اما وقتی این تراكم به زبان آمار آن هم از سوی مركز آمار منتشر می شود، بهتر می توان در این خصوص نظر داد.

دو میلیون خانه كوچک تر از 50متر
تحلیل نتایج سرشماری ها همیشه برای كارشناسان، برنامه ریزان و البته رسانه ها جذابیت دارد. این نتایج گره گشای بسیاری از سوالاتی است كه تا پیش از این برای تحلیلگران در حد حدس باقی مانده است. پایگاه اطلاع رسانی مركز آمار كشور، به تازگی بخش دیگری از نتایج سرشماری نفوس و مسكن سال 1395 را منتشر كرده است. بر این اساس بیش از دو میلیون و 114 هزار واحد مسكونی با مساحت كمتر از 50 متر وجود دارد كه از این تعداد، 54 هزار و 490 خانه در استان اصفهان ثبت شده است.

آپارتمان نشینی 40درصدی
نتایج سرشماری به دلیل سركشی خانه به خانه دقیق ترین مرجع آماری برای بررسی شاخص های جمعیتی است. نتایج سرشماری عمومی نفوس ومسکن 1395 نشان می‏دهد، از مجموع 22 میلیون و 830 هزار مسكونی معمولی در کشور، هشت میلیون و 975 هزار واحد معادل 39.9 درصد آپارتمانی و 13 میلیون و 854 هزار و 850 واحد معادل60.7 درصد غیر آپارتمانی است. جدول مركز آمار نتایج جالب دیگری از سیمای مسكن ایرانیان ارائه می كند كه درخور تامل است. حدود 10درصد منازل ایرانی ها به خانه های كوچک تر از 50 مترمربع، اختصاص دارد.

خانه های 500 متری
همچنین از مجموع واحدهای مسكونی کشور، حدود پنج میلیون واحد مسكونی بین 51 تا 75 متر مربع مساحت دارند که یک پنجم واحدهای مسکونی در کشور است. ماموران مركز آمار در سرشماری سال گذشته به 32 هزار و 896 واحدهای مسکونی با مساحت 500 مترمربع و بیشتر برخوردند؛ این خانه ها تنها با 0.1 درصد کمترین سهم خانه ها را به خود اختصاص می دهند.بررسی مركز آمار نشان می دهد، در اصفهان تنها دو هزار و 616 واحد مسكونی با این مساحت وجود دارد. 66 درصد منازل كشور نیز بین 50 تا 100 مترمربع مساحت دارند كه البته این آمار تفاوت زیادی با 64 درصد منازل با این مساحت در سرشماری 1390 نشان نمی دهد.در استان اصفهان بیش از یک میلیون و 560 هزار واحد مسكونی وجودارد. بیشتر خانه های استان، با 390 هزار واحد،‌ مساحتی بین 81 تا 100 مترمربع دارند، در كشور نیز بیشتر خانه ها چنین مساحتی دارند.این آمار در حالی است كه بخشی از این خانه ساكنی ندارد و به اصطلاح با پدیده خانه های خالی از سكنه هم مواجه هستیم. گزیده نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵ نشان می دهد، تعداد خانه های بدون سکنه یا خالی استان اصفهان در سال گذشته با یک جهش 100 هزار واحدی از 140 هزار و 942 به 242 هزار 90 واحد رسیده است. این آمار همچنین نشان می دهد، اصفهانی ها بعد از پایتخت نشین ها بیشترین تعداد خانه های خالی را دارند. بر اساس این آمار، استان اصفهان با 9.4 کل این خانه ها در کشور بعد از تهران بیشترین تعداد خانه بدون سکنه را دارد. این آمار همچنین نشان می دهد اصفهانی ها بعد از تهرانی ها بیشترین واحدهای خالی از سکنه را دارند. بر اساس این آمار، اصفهان با 9.4 کل خانه های بدون سکنه بعد از تهران در جایگاه دوم کشور قرار دارد. اصفهان همچنین گوی سبقت را در سال های 90 و 95 از خراسان رضوی ربوده است. آمار نشان می دهد، 194 هزار خانه بدون سکنه در این استان وجود دارد. توزیع نسبی خانوار ها بر اساس تعداد افراد، نشان می دهد، به استثنای خانوارهای چهار نفره، درصد بعد خانوارها در مقایسه با سرشماری سال 1390 كاهش یافته است.