کارتونیست ها به دنبال صلح و آرامش هستند

جایزه ویژه جشنواره بین المللی انیمیشن و طنز کودکان لیبو/ چین 2017 به اثری از مجتبی حیدرپناه تعلق گرفت. 33 عنوان جایزه بین المللی و ملی، شرکت در 20 نمایشگاه کارتون و همکاری با مطبوعات مختلف چون روزنامه قانون، فرهیختگان، همشهری و اصفهان امروز را می توان در کارنامه این کارتونیست آباده ای دید. وی عضو خانه کاریکاتور اصفهان و از همکاران اصفهان نیمروز است.

جایزه ویژه جشنواره بین المللی انیمیشن و طنز کودکان لیبو/ چین 2017 به اثری از مجتبی حیدرپناه تعلق گرفت. 33 عنوان جایزه بین المللی و ملی، شرکت در 20 نمایشگاه کارتون و همکاری با مطبوعات مختلف چون روزنامه قانون، فرهیختگان، همشهری و اصفهان امروز را می توان در کارنامه این کارتونیست آباده ای دید. وی عضو خانه کاریکاتور اصفهان و از همکاران اصفهان نیمروز است. این جایزه و عنوان کار برای کودکان بهانه ای شد تا حرف های این دانشجوی نقاشی را با هم بشنویم:

۱- از کی وارد دنیای کاریکاتور شدید؟ چقدر در این فضا موفق بودید؟

از سال ۱۳۸۷ به طور حرفه ای وارد دنیای کارتون شدم و اولین جایزه هم در همین سال گرفتم

۲-با حیدرپناه چقدر راحت هستید و حرفتان را به او می زنید؟ تا حالا شده که از او انتقاد شدیدی داشته باشید و بخواهید یک کاریکاتور از خودش تهیه کنید؟

با حیدرپناه خیلی خوبم . هر دفعه می نشینم با هم ایده یابی می کنیم و کارتون می کشیم. با هم دیگر روی کارها نظر می دهیم. گاه گداری خیلی تیز صحبت می کنیم و خط قرمزها را رد می کنیم، اما سانسور پناه درونمان می اید و نمی گزارد، کار را برای دید عموم بگذاریم! باید بیشتر با او مذاکره کرد .همیشه کاریکاتورهای حیدرپناه را بدون دهن می کشم. چون فکر کنم نیازی بهش نداره!

۳-اگر قرار باشد به عنوان یک منتقد کارهای خودتان را بررسی کنید، کدام بخش از کارهایش را حذف می کنید و کدام بخش ها را بیشتر نشان می دهید؟

بیشتر کارهایی که سفارشی باشند و حرفشان را رو می زنند حذف می کنم.کارهای سفارشی تاریخ مصرف دارند و تاثیرشان لحظه ای هست. سعی می کنم آن کارهایی که معنی شان در لفافه هست را بیشتر ارایه بدهم.

۴-کارتون بیشتر متکی بر سوژه و موضوع ناب، نگاه منتقدانه و رسانه بودنش استوار است یا تکنیک و اجرای قوی حرف اخر را می زند؟

کارتون بیشتر روی سوژه و موضوع ناب استواره که با اجرای خوب و قوی تاثیر خیلی بیشتری روی مخاطب می گذارد.

۵-نخستین تجربه شما در یک جشنواره جهانی به چه زمانی برمی گردد؟ اصولا حضور در فضاهای بین المللی چه فرصت ها و تهدیدهایی برای یک کارتونیست محسوب می شود؟

خوشبختانه توانستم از همان ابتدا تو جشنواره های بین المللی شرکت کنم و جایزه های مختلفی بگیرم اما بهترین تجربه من سال ۱۳۹۳ بود در سی و یکمین جشنواره بین الملی کارتون آیدین دوغان ترکیه برگذار شد و من جایزه دوم را گرفتم .حضور در جشنواره های بین المللی بهترین فرصت هست برای گفتمان با کارتونیست های کشور های مختلف که در یک جا جمع شده اند و همه با زبان تصویر صحبت می کنند و چند هدف مثبت را دنبال می کنند: تغییر دیدگاه های اشتباه، اصلاح سیاست های غلط و به فکر فرو بردن مردم همراه با لبخند!

حضور در بیشتر جشنواره ها تهدید برای کسی حساب نمی شود چون همه کارتونیست ها و جشنواره ها به دنبال صلح و آرامش هستند. البته دیده شده بعضی جشنواره ها بودن که با سیاست های غلطشان بیشتر تهدید بودن برای صلح و آرامش، که چندتاشان هم توی کشور خودمان هم برگزار شدند. متاسفانه!

۶-برای بیان در کاریکاتورهای خودتان، چه اندازه به فرهنگ و ادبیات رسمی و فرهنگ عوام ایران رجوع می کنید؟

خب من برای پیدا کردن یک ایده اول توی فرهنگ و ادبیات غنی خودمان جستو جو و مطالعه می کنم چون دست نخورده تر هستند و بعد می رویم سراغ بین المللی.المان های تصویریمان هم باید جوری استفاده کنیم که برای مخاطب غیر ایرانی نا آشنا نباشد که نتواند حرفمان را درک کند.

۷-جشنواره ای که در چین برگزار شده و شما هم برگزیده شده اید چه جایگاهی در جهان دارد؟ کدام کارتونیست های مهم دنیا در آن شرکت کرده اند؟ شرایط حضور در آن چطور است؟ انتخاب موضوعات و جوایز سیاسی و یا با جهت داری خاصی نمی باشد؟

این جشنواره یکی از جشنواره های کارتون چین هست که هم بخش کارتون دارد و هم بخش انیمیشن که سال های قبل هم آقای بهرام عظیمی حضور داشتند. جشنواره های چین موقعیت خوبی بین بقیه جشنواره های معتبر دارند. توی این جشنواره کارتونیست هایی مثل آنجل بولیگان، پاول کژینفسکی، موسی گوموس، جتیت کوستانا و ... شرکت کردند. موضوعات این جشنواره اجتماعی هستند و این بار موضوع جشنواره روی محور کودکان بود.

۸-عنوان اثر شما در این جشنواره چه بود؟ با این موضوع کارهای دیگری هم انجام داده اید یا این نخستین برخورد با این موضوع بوده است؟ درباره این اثر اگر توضیح دیگری هم لازم است بفرمایید.

اکثر کارتون هایم بدون عنوان هستند و دلم می خواهد مخاطب عنوانش را انتخاب کند

من این کارتون را سال ۹۲ کار کردم و موضعش کودکانی هستند که به خاطر معلولیت جسمیشان نمی توانند بعضی بازی ها را مثل بقیه بچه ها بازی کنند مثل لی لی.در مورد معلولین،کارتون دیگری هم دارم که آن هم توی جشنواره ها موفق بوده است.

مسئله معلولیت و کم توجهی به این موضوع برایم خیلی مهم بوده و در این زمینه باید بیشتر کار بشود. تکنیک این کار دیجیتاله و با فوتوشاپ کار کردم. این کار سال پیش در چهل و سومین جشنواره بین المللی کارتون پیراسیکابا برزیل لوح تقدیر گرفت.

ارسال نظر

New Project اخرین اخبار
New Project پربیننده‌ترین اخبار