تنها ۲ درصد فرزندان، والدین «سالمند» خود را مورد حمایت قرار می دهند

به گزارش ایمنا، احمد دلبری با اشاره به چالش‌های سالمندی در کشور اظهار کرد: سن سالمندی در کشورهای مختلف تعاریف گوناگونی دارد، به طوریکه کاهش عملکرد جسمی، روانی و اجتماعی فرد و همچنین سن شناسنامه‌ای می تواند در این موضوع تاثیرگذار باشد.

وی همچنین با بیان اینکه کشورهای توسعه یافته سن سالمندی خود را بر اساس استاندارد افراد ۶۵ سال به بالا معرفی کرده‌اند، افزود: این در حالی است که بر اساس این استاندارد در ایران افراد بالای ۶۰ سال سالمند محسوب می شوند.

رئیس مرکز تحقیقات سالمندی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در خصوص شرایط خدمات‌رسانی به سالمندان نیز گفت: خدماتی که امروزه در کشور به سالمندان ارائه می‌شود، خدماتی متکی بر خانواده است.

دلبری با اشاره به سیاست‌های کشورهای اروپایی در حوزه سالمند، عنوان کرد: کشورهای توسعه یافته و اروپایی با توجه به برنامه ریزیهای بلند خود، امروزه از مواجهه با پدیده سالمندی غافل گیر شده‌اند.

وی در خصوص «سند واحد سالمندی» در کشور، گفت: سند واحد سالمندی در کشور بعد گذشت سالهای بسیاری از طرح آن، میان وزرات بهداشت و رفاه در پروسه رفت و آمد است، به طوریکه در همه این سالها این سند واحد به مرحله اجرا نرسیده است.

رئیس مرکز تحقیقات سالمندی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی با اشاره به «فرزندان حمایت گر از سالمندان»، افزود: امروزه فقط حدود ۲ درصد از فرزندان افراد سالمند، پدر یا مادر خود را مورد حمایت قرار می دهند؛ این درحالیست که بر اساس پیش‌بینی‌های انجام شده، پس از گذشت چند سال خانواده‌ها دیگر توان حمایت و مدیریت سالمندان خود را نخواهند داشت، بر همین اساس برای حمایت و کنترل سالمندی به برنامه‌های بسیار جدی و دقیق نیاز است.