مداومت در نوشتن

اصفهان امروز- مرضیه گلابگیر:

رضوان نیلی پور را از یک روز خوب در اصفهان به یاد دارم، اوایل دهه هشتاد و اوج انجمن‌های ادبی و فعالیت‌های ادبی اصفهان. جایزه ادبی اصفهان بود و نشسته بودم توی صندلی‌های تقریباً ردیف آخر سالن کتابخانه مرکزی و منتظر برگزاری برنامه بودم. یک نفر دست گذاشت روی شانه‌ام، زنی میان‌سال بود با قدی بلند که آرام و مطمئن حرف می‌زد. گفت شما مرضیه گلابگیر هستید؟ سر تکان دادم ظاهراً مجموعه داستانم را که تازه چاپ‌شده بود خوانده بود و می‌خواست در موردش با من حرف بزند و این شروع آشنایی‌مان بود. بعدها فهمیدم از کانون بانوان و کلاس‌های نویسندگی شروع کرده و سخت مشغول مطالعه و نوشتن است و زمانی نگذشت که اولین کتابش به چاپ رسید. مجموعه داستانی که هنوز می‌توان آن را به‌عنوان محکم‌ترین و تکنیکی‌ترین کار رضوان نیلی پور شناخت. بعدازآن کتاب‌های بعدی و بعدی از او چاپ شد. پیگیر بودن و به ثمر رساندن هر کتاب و نوشته و معرفی آن به نظر من برای ایشان مثال‌زدنی است. جایی که نویسندگان نسل من شاید با خودخواهی‌ها و خودشیفتگی‌های زمان خودمان فقط نوشتن و درنهایت به چاپ رسیدن اثر را نهایت فعالیت خود در داستان‌نویسی می‌دانستیم_چیزی که در نسل بعد از ما در این حد انجام نشد و داستان‌نویسی عقیم ماند- در خانم نیلی پور به شیوه‌ای دیگر مطرح بود. نیلی پور در وانفسایی بی‌کفایتی چاپ و پخش توسط ناشران در کشور خود این معرفی و حمایت از اثرش را به دوش کشید و هر کتاب را چون کودکی نوپا حمایت کرد تا پخش شود و به چاپ‌های بعدی برسد. این مداومت و سخت‌کوشی را او نه‌تنها در نوشتن و حمایت از آثارش داشت در به‌روزرسانی خودش و رساندن خود به کاروان تندرو تغییرات و کامپیوتر و اینترنت هم می‌توان دید. داستان مدوامت در نوشتن و بعد به بن‌بست رسیدن او و ناآگاهی از اینترنت و کار با کامپیوتر را باید از زبان خود ایشان بشنویم. جایی که برای خواندن یک داستان که در کلاس معرفی می‌شود به اینترنت احتیاج پیدا می‌کنند به کلاس کامپیوتر می‌روند و به خاطر ندانستن زبان انگلیسی ثبت‌نام نمی‌شوند و بعد آموزش فشرده زبان توسط ایشان در مدت‌زمان خیلی کوتاه، مراجعه برای ثبت‌نام در کلاس کامپیوتر و تعجب مسئول آموزش کامپیوتر از این سماجت ایشان دررسیدن به مقصد. جانماندن از غافله سریع فناوری و پیشرفت در ارتباطات شاید یکی از فعالیت‌هایی است که ایشان در مسیری که در کودکی و با ازدواج قطع‌شده بود، انجام دادند. نیلی پور به‌عنوان نماینده نسل زنان هم‌نسل خودش قصه‌هایی برای گفتن دارد که فقط کسی که آن تجربه را گذرانده می‌تواند آن را بنویسد و مخاطبان خوبی نیز در بین همین گروه از مردان و زنان سخت‌کوش آن سال‌ها دارد که برایش پشتوانه‌ای است برای چاپ متعدد آثارش.