زندگیش یه کلام، رمضان...

به گزارش گروه پایداری خبرگزاری ایمنا : شهید رمضان عالی زاده در سال ۱۳۴۰ در ماه مبارک رمضان در یک خانواده مذهبی و فقیر دید به جهان گشود و دوران تحصیل را در روستای چاه کوتاه و برازجان گذراند.

عالی زاده در آغاز دفاع مقدس به‌عنوان کارمند اداره جهاد کشاورزی استخدام شد و بعد از آن با شوق و اشتیاق به‌ عنوان یک جهادگر به جبهه حق علیه باطل اعزام شد.

رمضان عالی زاه چون ارادت خاصی نسبت به امیرالمؤمنین(ع) داشت در شب‌های قدر همیشه دعا می‌کرد که با مولا محشور شد

رمضان همیشه نامه‌هایی که به خانواده می‌نوشت بعد از آرزوی سلامت و تندرستی جمله معروف امام خمینی(ره) را می نوشت و تأکید می‌کرد پشتیبان ولایت‌فقیه باشید تا به مملکت آسیب نرسد.

در یکی ار نامه های شهید عالی زاده به خانواده خود اینگنه می نویسد:

ماه رمضان به الحمدالله فرا رسید و شما هم مشغول عبادت انشاالله هستید در این ماه پر برکت دعاها پذیرفته می شود به درگاه خدا از شما تقاضا داریم که ما را دعا کنید مخصوصا از شما تقاضا دارم که از درگاه خداوند برایم دعا کنید و بخواهید که به برادر کوچکتان توفیق شهادت بدهد.

شهید رمضان عالی زاده که تمام وجودش را شوق شهادت فرا گرفته یود سرانجام در همان ماهی که به دنیا آمده بود به آرزوی دیرینه خود رسید و دعوت حق را لبیک گفت

یکی از همرزمان شهید عالی زاده در خاطره ای در باره وی می گوید:

سوت خمپاره را که شنید روی زمین دراز کشید و همینطور که لقمه در دهانش بود با لحن طنزآلود همیشگی اش گفت: "نمیزارن آدم یه لقمه افطار کوفت کنه"

از ظهر آتش توپخانه دشمن بالا گرفته بود و انگار از آسمان جهنم می بارید.
برخاست و دوان دوان رفت تا دبه را از تانکر آب پر کند و ببرد توی سنگر تا بچه ها افطار کنند.
به مقابل تانکر که رسید دوباره سوت خمپاره و انفجار و دراز کشیدن روی زمین.
هرطور بود دبه را پر کرد و دوید به سمت سنگر.
سنگری که دیگر نبود. روی سر رزمنده های تشنه و روزه دار خراب شده بود.
یک عالم غصه آوار شده روی سرش...