زلف در زلف با فولاد و فوتبال
کارخانه ذوب‌آهن با قدمتی بیش از 50 سال به‌عنوان یکی از ارکان پایه‌ای صنعت فولاد در پنج دهه گذشته بی‌وقفه به کار و تولید مشغول بوده است.
امیرحسین احتشامی-اصفهان امروز:کارخانه‌ای که همچنان به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان صنعت فولاد در خاورمیانه شناخته می‌شود و نه‌تنها نیاز داخلی کشور را تامین، بلکه برخی از تولیدهای خود را راهی بازارهای خارجی می‌کند. اما خروجی همین کارخانه عظیم صنعتی تنها فولاد نبوده و از دل این مجموعه کم‌نظیر، ورزش کشور هم سیراب شده است. چند سالی پس از تاسیس کارخانه ذوب‌آهن در همان ابتدایی‌ترین ماه‌های سال 50 باشگاه ذوب‌آهن هم‌شکل گرفت تا هم‌زمان پیوندی ناگسستنی میان فولاد و ورزش و به‌ویژه فوتبال شکل گیرد. پیوندی که با گذشت پنجاه‌وچند سال همچنان برقرار است. باشگاه ذوب‌آهن هرچند در همان ابتدا با فوتبال پا به عرصه فعالیت گذاشت اما در سال‌های بعد رشته‌های دیگری همچون والیبال و تنیس روی میز و... را هم پوشش داد تا در زمان خودش نخستین باشگاه ایرانی لقب گیرد که از دل یک صنعت مادر متولدشده است. با راه‌اندازی جام تخت جمشید تیم فوتبال ذوب‌آهن هم به نمایندگی از شهر اصفهان در این رقابت‌ها حضور یافت و نخستین امکانات ورزشی مستقل در کنار کارخانه ذوب‌آهن به نام مجموعه واحد که هنوز هم به همان شکل سابق حفظ‌شده است در کنار کارخانه ذوب‌آهن ایجاد شد. در مجموعه واحد زمین چمنی قرار دارد که بازیکنان تیم فوتبال ذوب‌آهن در دهه پنجاه، آنجا تمرین می‌کردند و حتی نشانه‌هایی که لیادین سرمربی روس آن زمان ذوب‌آهن در زمین چمن برای طراحی تمرین‌ها کشیده است هنوز قابل‌مشاهده است. پس از انقلاب و با تعطیلی لیگ‌های ورزشی، فعالیت ورزش ذوب‌آهن هم به حداقل رسید اما با پایان جنگ و خارج شدن ورزش ایران از رکود، ورزش ذوب‌آهن دوباره فعال شد. رشته‌هایی همچون فوتبال، والیبال، هندبال و بسکتبال و ... در لیگ‌های کشوری حضور همه‌جانبه پیدا کردند و در این میان فوتبال ذوب‌آهن همچون نگینی بر این انگشتری می‌درخشید. در ابتدای دهه هشتاد هم ذوب‌آهن باقدرت به لیگ حرفه‌ای فوتبال ایران که با نام خلیج‌فارس شناخته می‌شود پای گذاشت و در سال 89 به‌عنوان یکی از نمایندگان فوتبال ایران تا فینال جام باشگاه‌های آسیا هم پیش رفت. در تمام این سال‌ها هم تیم فوتبال ذوب‌آهن در فوتبال باشگاهی ایران نقش‌آفرینی کرده و بدون وقفه به کارش ادامه داده است. تیمی که بودجه‌اش را شرکت ذوب‌آهن تامین می‌کند و تلاش هزاران کارگر خستگی‌ناپذیر در پای کوره‌هایی که در دمای بالای 1250 درجه کار می‌کنند با موفقیت‌های تیم فوتبال ذوب‌آهن متبلور می‌شود. تیمی که کارگران این کارخانه دوستش دارند و همچون فرزند به او عشق می‌ورزند. ذوب‌آهنی که هرچند فراز و نشیب‌های فراوانی را به خود دیده اما همچنان پابرجا ایستاده است. از سوی دیگر باشگاه ذوب‌آهن هم برای اینکه بازیکنان تیم فوتبال با سختی‌های کار کارگران شرکت بیشتر آشنا شوند بازیکنان را پای کوره‌های بلند می‌برد تا همان‌هایی که قرار است در مستطیل سبز افتخارآفرینی کنند از نزدیک کار کردن در شرایط طاقت‌فرسای کوره‌ها را بیشتر درک کنند. حضور ستاره‌های فوتبالی در کنار کارگران به همدلی دوطرفه بیشتر می‌انجامد که بازدیدهای سالانه بازیکنان از شرکت چنین فضایی را به‌خوبی فراهم می‌کند. همین ابتدایی هفته جاری هم علیرضا منصوریان شاگردانش را در بازدید از کارخانه ذوب‌آهن همراهی کرد تا با حضور اصحاب رسانه فضایی همدلانه با کارگران شرکت فراهم شود. بازیکنانی که با کلاه ایمنی در کنار همین کارگران عکس‌هایی به یادگار می‌گرفتند و لحظه‌هایی در شادی آن‌ها شریک می‌شدند. بازدیدی که نزدیک به دو ساعت طول کشید و از کوره شماره سه شروع شد و با خط تولید ریل راه‌آهن به پایان رسید. در این آیین همچنین با توجه به نزدیک شدن به‌روز خبرنگار از اصحاب رسانه تجلیل به عمل آمد. علیرضا منصوریان سرمربی ذوب‌آهن که تیمش بازی سرنوشت سازی را با الاتحاد عربستان در مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان پیش رو دارد در حاشیه این بازدید گفت: «سبزی و برکت باشگاه به‌ویژه فوتبال، از عرق جبین و زحمات ۱۴ هزار کارگر پرتلاش کارخانه ذوب‌آهن است. من فکر می‌کنم ریشه‌دار بودن ما به کارخانه برمی‌گردد. امروز باافتخار می‌توانیم بگوییم جدای از اینکه پرچم‌دار ایران و نماینده فوتبال شهر و استان اصفهان هستیم این سبزپوشان نماینده ۱۴ هزار کارگر پرتلاش و زحمتکش کارخانه بوده و ما می‌دانیم قلب ۱۴ هزار نفر برای ما فارغ از هر رنگ آبی، قرمز، زرد، سبز و رنگ‌هایی که در فوتبال تعریف‌شده هستند، برای ما می‌تپد. سبز، ریشه ذوب‌آهن است که در حال حاضر مایه فخر و اعتبار فوتبال ایران در آسیا است. این قول را می‌دهیم که پرچمی که به ما امانت‌داده‌اند به زمین نخورد. راه سختی در پیش داریم و عزممان را جزم کردیم که نماینده شایسته برای استان شهر و کشورمان باشیم و به فوتبال ایران ثابت کنیم که همه‌چیز در اختیار خیلی‌ها نیست و بسیاری از نداشته ها را می‌توان با تلاش جبران کرد.»