همه پای‌کار رفع آلودگی هوای اصفهان بمانیم
با گذشت ۴ ماه از فصل سرد سال هنوز هوای کلان‌شهر اصفهان و برخی از شهرستان‌های استان بر مدار آلودگی می‌چرخد و اصفهانی‌ها بیشتر روزهای گذشته را در هوای ناسالم نفس کشیده‌اند. متأسفانه یا خوشبختانه شهروندان اصفهانی با مسئله آلودگی خو نمی‌گیرند و به آن عادت نمی‌کنند و امروز اگر زاینده‌رودی جاری نیست؛
با گذشت ۴ ماه از فصل سرد سال هنوز هوای کلان‌شهر اصفهان و برخی از شهرستان‌های استان بر مدار آلودگی می‌چرخد و اصفهانی‌ها بیشتر روزهای گذشته را در هوای ناسالم نفس کشیده‌اند. متأسفانه یا خوشبختانه شهروندان اصفهانی با مسئله آلودگی خو نمی‌گیرند و به آن عادت نمی‌کنند و امروز اگر زاینده‌رودی جاری نیست؛ اما برای هوایی که لااقل باید سالم باشد مطالبه‌گری می‌کنند تا جایی که برخی از مسئولان را به تکاپو برای حل این مشکل واداشته اند. از حضور معاون اجرایی رئیس‌جمهور در قرارگاه آلودگی هوا در هفته‌های پیش در اصفهان تا جلسه روز گذشته معاون اول رئیس‌جمهور که استاندار اصفهان هم در آن حضور داشت. در این جلسه که وزرای کشور، نفت، جهاد کشاورزی، راه و شهرسازی، نیرو، صنعت، معدن و تجارت و رئیس سازمان هواشناسی کشور هم حاضر بودند استاندار اصفهان به شرح آنچه در دو ماه آبان و آذر بر سر مردم اصفهان گذشته پرداخت. در این جلسه معاون رئیس‌جمهور، سازمان حفاظت محیط‌زیست را مکلف کرد برنامه‌های اصلاحی دستگاه‌های اجرایی در راستای کاهش آلودگی هوا را احصاء و به آنها ابلاغ کند تا با زمان‌بندی مشخص در دستور کار دستگاه‌ها قرار گیرد.
این اقدامات استانداری به‌عنوان بالاترین مقام دولتی استان می‌تواند امید به بهبود وضعیت هوای اصفهان را نوید دهد.
پیگیری‌هایی که وقتی به گوش پایتخت‌نشینان برسد شاید گوش صنایع آلاینده را کمی بپیچانند و آنها را مجبور به رعایت قوانین هوای پاک کنند. صنایعی که گوششان به حرف حساب مردم و مسئولان اصفهان بدهکار نیست و همچنان در کوره‌های آلاینده خود می‌دمند و برایشان سود از مرگ‌ومیرهای ناشی از آلودگی هوا مهم‌تر است. صنایعی که متأسفانه آلودگی هوای اصفهان را به شانس و وزش باد هم جهت با آلاینده‌های خود گره می‌زنند و گستاخانه آلایندگی خود را کتمان می‌کنند و حتی به فکر توسعه بخش‌هایی از صنعت خود هستند.
اما اینکه حالا این اقدامات استانداری و فشارها از پایین و چانه‌زنی‌ها از بالا جواب دهد و به این چند ماه امسال قد بدهد یا نه مسئله‌ای است که باید بعداً نتایج آن را بررسی کرد. اما برخی مسائل در همین کلان‌شهر اصفهان و شهرهای آلوده آن هست که در خود استان می‌توان به آن پرداخت و برایش چاره‌ای اندیشید.
وقتی ۷۰ درصد منابع آلاینده را خودروهای فرسوده و یا دارای نقص فنی می‌دانند جای سؤال می‌ماند چرا پس هنوز خودروهای بسیاری در اصفهان بدون هیچ مانعی در رفت‌وآمد هستند؟ آیا پلیس نمی‌تواند این خودروها را توقیف کند؟ از سوی دیگر چرا شهرداری اصفهان اصرار به استفاده از اتوبوس‌های فرسوده در ناوگان حمل‌ونقل عمومی خود دارد؟ مدیران شهری که امروز یک سوزن به صنایع می‌زنند که چرا هوا را آلوده می‌کنند؛ اما عوارض آلایندگی پرداخت نمی‌کنند یک جوالدوز هم باید به خودشان بزنند. اتوبوس‌هایی که قرار است راهی برای رهایی از چالش آلودگی هوای کلان‌شهر اصفهان باشد امروز خود به دردی مزمن برای آن تبدیل شده‌اند. اتوبوس‌هایی که در تابستان کولرشان کار نمی‌کند و در زمستان گرمایی ندارند و حالا دودشان هم مردم را خفه می‌کند.
حالا که سرفاصله اتوبوس‌ها در برخی از خطوط به یک ربع تا نیم ساعت هم رسیده بهتر نیست برای کاهش چنددقیقه‌ای دستاویز اتوبوس‌های فرسوده نشویم؟ به قول یکی از مسئولان استان امروز حتی مردم حاضرند برق نباشد؛ اما هوا برای نفس‌کشیدن داشته باشند. این مردم حتماً حاضرند چند دقیقه بیشتر در ایستگاه اتوبوس معطل باشند تا یک اتوبوس دودکشان به ایستگاه برسد و اگر تا آخر مسیر بکشد و موتورش داغ نکند و چرخش بچرخد آنها را به مقصد برساند.
اما شاید موضوعی که بارها توسط رسانه‌ها و برخی نمایندگان بر آن تأکید شده اما هنوز نادیده گرفته می‌شود استفاده از فناوری روز برای رفع آلودگی است. فناوری‌هایی که امروز در برخی کشورها و حتی توسط برخی دستگاه‌ها و صنایع داخلی استفاده می‌شود؛ اما در اصفهان کمتر به آن پرداخته می‌شود.
فناوری‌هایی مثل استفاده از نانو فیلترهای هوشمند، سامانه‌های آبسوز، کیت های هیبریدی و اتومایزرهای پیشرفته جمع‌آوری گازهای سمی چه در خودروها و چه در صنایع با هزینه‌هایی به‌مراتب پایین‌تر از هزینه‌هایی که آلودگی بر روی دست اقتصاد استان می‌گذارد می‌تواند باعث کاهش سطح آلاینده‌ها در کلان‌شهر اصفهان و شهرهای آلوده آن شود.
وقتی بخشی از خودروهای دستگاه‌های دولتی و پلیس در پایتخت به سامانه‌های آبسوز مجهز شدند و سطح آلایندگی‌شان به صفر رسیده و امتحان خودشان را پس داده‌اند و در مقابل هزینه‌های امروز یک خودرو قیمتی ندارند و توسط دانش‌بنیان‌های داخلی هم طراحی و ساخته شده‌اند چرا نباید مورداستفاده فراگیر قرار بگیرند. شاید استفاده از این سامانه‌ها بتواند دور باطل تولید برق توسط صنایعی که امروز هوا را آلوده می‌کنند تا فردا با تولیدشان خودروهای برقی حرکت کنند را از گردونه حذف کند و باری بر ناترازی برق اضافه نکند.
اما در آخر هم باید به این مسئله اشاره کنیم که شهروندان هم مسئولیتی دارند که باید بیش‌ازپیش به آن توجه کنند. استفاده‌نکردن از خودروی تک‌سرنشین و کاهش ترددها و عدم حرکت با خودروهای فاقد معاینه فنی جزو مسئولیت‌های هر شهروندی است که باید برای سالم ماندن هوای شهری که در آن زندگی می‌کنند به آنها توجه کنند. شهروندی که دلش به حال خود و خانواده و همشهریانش نسوزد نباید انتظار داشته باشد صنایع از سودشان به‌خاطر حیات آنها بگذرند و زمانی مطالبه‌شان شنیده می‌شود که خود به آنچه برعهده‌شان بوده عمل کرده باشند و مابقی آنچه باید توسط مسئولان شهری و استانی انجام شود را از آنها بخواهند.
