محمد کریمی؛ قلب همیشه تپنده سپاهان

ستاره ای که به تکیه گاهی قابل اطمینان در ترکیب طلایی پوشان تبدیل شده و نبض میانه میدان تیمش را در اختیار دارد. کریمی در مسابقات لیگ برتر با 2 گل و 3 پاس گل بیشترین تاثیرگذاری مستقیم را در مسابقات این تیم داشته و این آمار در لیگ قهرمانان آسیا هم به همین شکل است و او با یک گل و 3 پاس گل با چهار تاثیرگذاری مستقیم روی گل‌های این تیم نتوانست تیم خود را به مرحله بعدی بفرستد اما عملکرد انفرادی او فوق‌العاده بوده است. کریمی در مجموع 3 گل و 6 پاس گل بهترین فصل فوتبالی خود را پشت سر می‌گذارد و هنوز نیمی از فصل فوتبالی باقی مانده است. این آمار در شرایطی ثبت شده که کریمی فصل گذشته در 29 بازی برای سپاهان در لیگ قهرمانان و لیگ برتر (3 پاس گل) و پیش از آن در سه فصل متوالی مجموعا 2 گل و 3 پاس گل ارسال کرده بود. اما حتی اگر از آمار هم فاصله بگیریم او با نقش‌ متفاوتی در ترکیب سپاهان خط میانی این تیم را کامل کرده است، حضور در جنگ‌های میانه میدان، اضافه شدن به خط حمله و برتری عددی در محوطه جریمه، ارسال‌های بی‌نقص از روی نقطه کرنر و حضور خط به خط تکامل خط میانی سپاهان نسبت به فصول گذشته را رقم زده و این عملکرد فنی و تاکتیکی موثر باعث شد تا در 28 سالگی مورد توجه کادرفنی تیم ملی هم قرار بگیرد و در سه بازی اخیر تیم ملی در ترکیب اصلی ایران حضور پیدا کند. بالا بردن جام حذفی فوتبال ایران، حضور در تیم ملی، فرم ایده‌آل و بهترین آمار فصل فوتبالی و گلزن‌ترین شکل محمد کریمی این بازیکن را در شرایطی قرار داده تا با اعتماد به نفس کافی تیم خود را به سمت قهرمانی لیگ برتر هدایت کند، اتفاقی که می‌تواند او را در کنار دیگر بزرگان باشگاه سپاهان قرار دهد، طلایی‌پوشان و هواداران این تیم خوشحال هستند که او در فصل نقل و انتقالات از این تیم خارج نشد و پیراهن آبی بر تن نکرد. البته کریمی به‌عنوان کاپیتان، وظیفه‌ای فراتر از عملکرد در زمین دارد. او باید روحیه تیم را بازسازی کند و بازیکنان را برای تمرکز روی رقابت‌های داخلی آماده نگه دارد. حفظ اتحاد تیمی و ایجاد انگیزه برای جبران ناکامی آسیایی، از جمله مأموریت‌های اصلی اوست. یکی از ویژگی‌های بارز کریمی، ارتباط نزدیکش با بازیکنان و توانایی‌اش در ایجاد فضای مثبت در رختکن است؛ چیزی که سپاهان برای عبور از این مقطع سخت به شدت به آن نیاز دارد. سپاهان در لیگ برتر همیشه یکی از مدعیان قهرمانی است و کریمی به‌عنوان رهبر تیم، مسئولیت هدایت هم‌تیمی‌هایش به سوی نتایج بهتر را بر عهده دارد. در زمین، نقش او به‌عنوان یک هافبک میانی خلاق و رهبر تاکتیکی، کلیدی است. کریمی در مسیر پیش‌رو با چالش‌های متعددی روبه‌رو خواهد شد. از مدیریت روانی تیم پس از حذف آسیایی گرفته تا حفظ ثبات در لیگ و جام حذفی. او باید نه تنها به‌عنوان یک بازیکن، بلکه به‌عنوان یک رهبر واقعی، سپاهان را از این دوران دشوار عبور دهد و امیدوار به موفقیت در رقابت‌های داخلی باشد. اما فصل گذشته نزدیک بود برای محمد کریمی به یک تراژدی تبدیل شود. کاپیتان سپاهان که در ترکیب ابتدایی دیدار نخستین بازی تیمش مقابل تراکتور حضور داشت، به دلیل آسیب‌دیدگی نتوانست تا پایان مسابقه در زمین بماند و به همین دلیل در دقیقه ۷۰ به اجبار از جمع نفرات طلایی‌پوشان خارج شد و با برانکارد به بیرون از زمین رفت تا مشخص شود خبر تلخی در انتظار این باشگاه است. مصدومیت کاپیتان سپاهان به حدی جدی بود که او حتی نمی‌توانست از برانکارد بلند شود و کیسه یخ روی ناحیه آسیب‌دیده‌اش بسته‌شده بود اما بعد از پایان بازی مدت دوری این ستاره طلایی پوشان از میادین مشخص شد. پس از اتمام مسابقه سپاهان و تراکتور، اعلام شد محمد کریمی حداقل سه ماه از میادین دور خواهد بود و این مصدومیت و مدت دوری از بازی‌ها، تردید مورایس را با چالش بزرگی مواجه کرده بود. سرمربی سپاهان که نورافکن را سه ماه در اختیار نداشت و قرارداد دابو نیز ثبت‌نشده، به یک ‌باره دست خود را در وسط زمین خالی دید؛ اتفاقی که می‌توانست بزرگترین ضربه را به او در ادامه مسابقات بزند. البته دوری کریمی از زمین بازی آنقدر طولانی نشد و او پس از چند هفته غیبت سرانجام در مصاف برابر نیروی هوایی عراق با بازوبند کاپیتانی در ترکیب اصلی سپاهان قرار گرفت و در روزی که نمایش بسیاری از بازیکنان سپاهان فاصله معنی‌داری با انتظارات داشت، علاوه بر انجام‌وظیفه اصلی خود که سازماندهی تیم برای قرار گرفتن در چارچوب افکار کادر فنی تیم است، موفق به ارسال یک‌ پاس دقیق و مهندسی‌شده هم شد تا در روز بد طلایی‌پوشان بازگشت کاپیان از مصدومیت بتواند تا حد زیادی خیال مورایس را بابت بازی‌های آینده و‌ آرایش تیم‌ در خط میانی راحت کند. از آن زمان به بعد کریمی توانست خیلی زود خودش را پیدا کند و در فصل جاری هم یکی از ارکان موفقیت طلایی پوشان اصفهانی باشد.