آنها که غنی‌ترند محتاج‌ترند!

حسن روانشید- اصفهان امروز: چه ماه خوبی بود اما بیشتر ما نتوانستیم از برکات آن بهره‌مند شویم. چه مزایای بیشماری داشت رمضانی که می‌توانست کلید سعادت دنیا و آخرت را ارزان در اختیار ما بگذارد اما افسوس که معدودی توانستند از این امتیاز بهره‌مند شوند و بیشتر همچنان در خواب و رویای زودگذر دست‌وپا زدند. ماهی که ماه امساک نام‌گرفته تا بندگان خود را از همه نظر در قالب امتحان قرار دهد و آزمایش کند که آیا می‌توانند علاوه بر نخوردن و نیاشامیدن، غیر حق را نگویند و نشنوند و حتی نبینند! اگر قرار بود ماه رمضان به روزه‌داری پیرامون اغذیه و اشربه آن‌هم در ظاهر روزه طولانی ۱۶ ساعته بگذرد مردم قسمتی از سن‌پترزبورگ در روسیه این امساک نخوردن و نیاشامیدن را در مدت ۲۲ ساعت تحمل می‌کنند! اما این امر گوشه‌ای از روزه‌داری برای فرد مسلمان است که مهم خدمت به خلق در پناه روزه‌داری همراه با امساک است. از امام صادق «ع» نقل شده است که «مردم بیشتر از آنکه با عمر خود زندگی کنند، با احسان و نیکوکاری خود زندگی می‌کنند و بیشتر از آنکه با اجل خود بمیرند براثر گناهان خود می‌میرند». آنچه در این یک ماه شرمساری ما را درحالی‌که شکم مان گرسنه و تشنه بود افزود بی‌توجهی به فلسفه این عبادت بود که بعضی‌ها آن را با رژیم غذایی اشتباه می‌گیرند و قصدشان را کم کردن وزن عنوان می‌کنند اگرچه می‌توانند ضمن افزودن دیگر نیازهای ادای این فریضه ازجمله حرمت نگه‌داشتن زبان و چشم و گوش خود از هر گناه و معصیتی همراه با احسان و نیکوکاری به کسانی که روزه‌دار بودند اما سحری و افطار آنها غذایی نبود که بتواند شانزده ساعت تمام روی پا نگهدارشان باشد! نیم‌نگاهی به کارگران شهرداری که جارو به دست و پس از اذان صبح کار خود را شروع می‌کردند و این ادای وظیفه تا ساعتی از بعدازظهر گرم و سوزان ادامه داشت بیندازیم و پیش خود فکر کنیم با حداقل حقوق کارگری که در شرایط مطلوب دریافت می‌کنند آیا قادرند حداقل تغذیه مناسبی برای خود و خانواده فراهم کنند حتی اگر نتوانند روزه بگیرند یا در مقابل چشم‌های نیازمند آنها در صف خرید میوه‌های رنگارنگ اما گران ایستاده‌ایم و از هرکدام افزون بر نیاز خود را خریداری و به کمک کارگر میوه‌فروشی در صندوق‌عقب اتومبیل خود جا می‌دهیم؟ اینگونه روزه گرفتن شاید نوعی گرسنگی کشیدن بی‌اجر باشد، اگر نمی‌توانیم و نمی‌خواهیم به نیازمندان حداقل در این ماه کمک کنیم می‌توانیم اینگونه خریدها را در تاریکی شب و در خفا انجام دهیم تا چشم نیازمندان به آن نیفتد و دلشان طعم آن را نطلبد. عجب ماه پربرکتی بود که گذشت و در این میان بازنده واقعی آن ما بودیم که می‌توانستیم نمکی به آش سفره‌ای پاشیده و آن را رونق ببخشیم اما آنقدر گرفتار درون‌سازمانی خود بودیم که صم بکم از کنار آن گذشتیم و به جای مستمندان، اغنیا را به‌سوی سفره‌های افطاری رنگارنگ دعوت کردیم، اگرچه تا دیروز غذای روزمره اقشار ضعیف جامعه می‌توانست نان و پنیر و ماست و خیار و گرمک باشد اما امروز نه‌تنها نان بلکه انواع لبنیات و میوه که خوشبختانه خیار و گرمک هم جزئی از آنها شده، قیمت خود را پیداکرده که تنها می‌توانند در سفره اغنیا جا خوش کنند بنابراین نمی‌شود مشخص کرد قوت لایموت این قشر را چه چیزی تأمین خواهد کرد! اگرچه ماه صیام سپری شد اما هنوز هم هستند کسانی که تحت هیچ شرایطی قادر به تدارک حداقل‌ها برای زندگی خود و خانواده نیستند و شدید نیازمند کمک و مساعدت بی‌دریغ کسانی هستند که دستشان به دهانشان می‌رسد. زندگی بالا و پایین بسیار دارد و همیشه در روی یک پاشنه نمی‌چرخد، شاید در آینده‌ای نه‌چندان دور نوبت ما باشد که در صف نیازمندان ایستاده و در انتظار مساعدت دیگران باشیم پس چه‌بهتر امروز که می‌توانیم دست دهنده داشته باشیم خودمان را آ‌ن سوی مرز فقر بیندیشیم و با این فرض یار و مددکار دیگران باشیم، کسانی که به دلیل ضعف بنیه مالی برای تأمین آب موردنیاز هم با چالش‌هایی روبرو هستند!
ادامه دارد