دانشگاه اصفهان با کمبود منابع آبی مواجه است

معاون اداری و مالی دانشگاه اصفهان با بیان این که در حال حاضر دانشگاه اصفهان با کمبود منابع آبی مواجه است، گفت: میزان کمبود آب مورد نیاز دانشگاه اصفهان 7 لیتر بر ثانیه است که این مقدار کمبود در بخش‌های مختلف توزیع می‌شود تا آسیب جدی به قسمت‌های مختلف دانشگاه وارد نشود.

ولی‌اله میرخانی در گفت‌وگو با فارس اظهار کرد: برای آبیاری فضای سبز دانشگاه اصفهان از انواع آب‌ها از جمله آب خاکستری، آب زهکش و آب چاه استفاده می‌شود، به عبارت دیگر هرآنچه که با نام H 2 O باشد را برای نگهداری این فضا به کار می‌گیریم.

وی با بیان این که آب شرب دانشگاه اصفهان از شبکه آب و فاضلاب شهر اصفهان تأمین می‌شود، افزود: آب‌هایی که برای بخش کشاورزی، موتورخانه‌ها و شست‌وشو در دانشگاه اصفهان استفاده می‌شوند، بسته به میزان نیاز تصفیه شده و مجدداً مورد بهره‌برداری برای آبیاری قرار می‌گیرند.

معاون اداری و مالی دانشگاه اصفهان با بیان این که بخشی از پساب که برای پوست انسان مضر است و نمی‌توان از آن استفاده مجدد کرد را برای آبیاری فضای سبز استفاده می‌کنیم، گفت: بخش عمده‌ای از آب مورد نیاز فضای سبز دانشگاه اصفهان خریداری شده و با تانکر به این دانشگاه منتقل می‌شود.

وی با بیان این که شهرداری اصفهان مشکل آب دارد و نمی‌تواند کمکی در زمینه آبیاری فضای سبز دانشگاه اصفهان داشته باشد، خاطرنشان کرد: مدیران شهرداری اصفهان به ما مراجعه کردند تا بخشی از نیاز خود را از منابع آبی دانشگاه اصفهان تأمین کنند.

میرخانی با تأکید بر ضرورت حفظ فضای سبز دانشگاه اصفهان اذعان داشت: آب موجود در 4 حلقه چاه نزدیک سی‌وسه‌پل به آبیاری دانشگاه اصفهان اختصاص می‌یافته که در زمان خشک‌سالی میزان آب این چاه‌ها به حداقل رسیده است.

وی با بیان این که دانشگاه اصفهان درصدد مدیریت مصرف و استحصال آب است، تصریح کرد: در حال حاضر دانشگاه اصفهان با کمبود منابع آبی مواجه است؛ براساس یک طرح تحقیقاتی کل منابع آبی و کل آب مورد نیاز دانشگاه اصفهان مشخص شد.

معاون اداری و مالی دانشگاه اصفهان بیان داشت: میزان کمبود آب مورد نیاز دانشگاه اصفهان 7 لیتر بر ثانیه است که این مقدار کمبود در بخش‌های مختلف توزیع می‌شود تا آسیب جدی به قسمت‌های مختلف دانشگاه وارد نشود.

وی با اشاره به ایجاد فضای سبز اطراف دانشکده علوم پزشکی در سال 1341 یادآور شد: پس از احداث سایر دانشکده‌ها و ساختمان‌های جدید و توسعه فضای دانشگاه، کاشت درختان و درختچه‌های تزئینی در دانشگاه اصفهان گسترش یافت.

میرخانی با بیان این که از سال 64 تا سال 75 کاشت درختان و گیاهان نامتناسب با محیط، زیبایی و ظرافت فضای سبز دانشگاه اصفهان را از بین برد، اضافه کرد: در برخی موارد این فضا شکل ناموزون و ناهماهنگی به خود گرفته است.

وی ادامه داد: در سال 1376 با تشکیل شورای فضای سبز دانشگاه و مشارکت متخصصان امر در این شورا و تشکیل بخش طراحی در واحد فضای سبز دانشگاه، تحولی در شیوه ایجاد فضای سبز پدید آمد و در این مدت فضاهای دیگری همچون پارک مطالعه، پارکینگ‌ها، پیست دوچرخه‌سواری، پیست اسکیت و فضاهای سبز اطراف دانشکده‌ها و محوطه‌های جدیدالاحداث با شیوه‌ای جدید و متناسب با محیط ایجاد شد.

معاون اداری و مالی دانشگاه اصفهان تأکید کرد: در سال 1386 واحد فضای سبز دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به عنوان واحدی مستقل از فضای سبز دانشگاه اصفهان تفکیک شد و فعالیت رسمی خود را نه تنها در زمینه کاشت و نگهداری فضای سبز دانشگاه، بلکه در زمینه یکسان‌سازی و آموزش نیروها، ایجاد طرح‌های جدید در محوطه فضای سبز، انجام عملیات آبیاری تحت فشار(بارانی و قطره‌ای)، کاشت گیاهان مقاوم به کم‌آبی و آفات ادامه داد.

وی در پایان ابراز داشت: اکنون این واحد با همکاری نیروهای خدوم خود توانسته ضمن نگهداری از فضای سبز پردیس دانشگاه و مشارکت در توسعه آن، با انجام بازدیدهای دوره‌ای از فضای سبز واحد‌های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، در زیباسازی محیط کاری و تقویت روحیه بیماران اقدام کند.