نشاط داروست و تولید آن هزینه دارد!

وقتی برای انجام امور مثبت و موردنیاز جامعه که تحقق بعضی از آنها می‌تواند نقش پیشگیری از حوادث و اتفاق‌های تأسف‌بار و پرهزینه را داشته باشد درخواست تأمین می‌شود

حسن روانشید- اصفهان امروز: وقتی برای انجام امور مثبت و موردنیاز جامعه که تحقق بعضی از آنها می‌تواند نقش پیشگیری از حوادث و اتفاق‌های تأسف‌بار و پرهزینه را داشته باشد درخواست تأمین می‌شود، اخم‌های مسئولان ارشد متولی اعتبار یعنی سازمان برنامه‌وبودجه کشور در هم می‌رود و درحالی‌که خود را مستأصل و متأسف نشان می‌دهند به تهی بودن خزانه اشاره می‌کنند اما باورشان نمی‌شود تولید نشاط عمومی هزینه نیست بلکه یک سرمایه‌گذاری پرسود است که به‌مرورزمان آثار مثبتش را نشان می‌دهد. دامنه این پروسه برای یک جمعیت هشتادوچند میلیونی که براثر خصومت‌های بیرون از آن در گذر تاریخ صدماتی را تحمل کرده بسیار گسترده است، می‌طلبد تا برای التیام گوشه‌ای از این آلام جامعه شاهد ارائه و ایجاد شادی‌های موجه و مؤثر بوده که نوعی داروی شفابخش و پیش‌گیرنده از ادامه آن در نسل‌های بعد است. اگرچه رسانه ملی سعی وافر دارد تا به نحوی این نقیصه را برطرف کند اما وظیفه اصلی در دستان باکفایت هنرمندان سینما و تهیه‌کنندگان آن است که با کمال تأسف اکثریت فیلم‌هایشان چتر ناامیدی و یأس را بر سر مردم می‌گسترد! تاریخ شروع ژانر طنز در سینمای ایران این روزها به یک قرن می‌رسد اما هیچوقت نتوانسته این مقوله را از هجو خارج کند و طنز واقعی را جانشین آن کند، جدا از معدود کسانی که در این قالب فیلم‌هایی خوب و قابل‌توجهی همچون بچه‌های آسمان که در عین فضای روایت جدی و منطقی، شادابی و نشاط را به کودکان و تا شاید نوجوانان هدیه کرد، می‌توان جنبه رسانه‌های طنز را در کشور بین دهه‌های 30 تا ۹۰ شمسی بررسی کرد که بیشتر به اتفاق آنها تا نیازهای شادمانی جامعه را برطرف می‌کردند، اما تعداد آنها در این سال‌ها از انگشتان یک دست هم کمتر شده و این در حالی است که جامعه تشنه دارویی برای شکل گرفتن خنده بر صورت خود است تا چشم‌هایش باز شود و دنیا را زیباتر از آنچه نشان می‌دهد بنگرد. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در کنار گزینه‌هایی که برای تقویت رسانه‌ها درسر می‌پروراند بایستی نشریات این سبک را حمایت کند، گام بزرگی برای ایجاد سلامتی روح و روان جامعه برداشته است درحالی‌که هزینه تولید این دارو بسیار کم و مواد اولیه آن در داخل فراوان است که نمونه‌هایی از آن به شرح زیر تقدیم مخاطبان می‌شود:*یک میمون دست‌آموز پس از فرار از خانه وارد یکی از آرایشگاه‌های زنانه در شهر بابل شد!*مدیر یکی از روزنامه‌های وابسته به دولت می‌گوید: فرد مورد اعتمادی را نداشتم بنابراین پدرم را مسئول دفترم گذاشتم!*اعلام شد بلیت هواپیما با شیب ملایم روند افزایش 50 درصدی قیمت را طی می‌کند!*تاکنون ۸۵۰ نفر در ارتباط با پرونده‌های اقتصادی احضار شده‌اند!*ترس قبل از عمل جراحی با دیدن صورتحساب بیمار را کشت!*9 نفر از اعضای شورای شهر استان تهران به جرم‌های مختلف بازداشت شدند!* یکی از مقامات گفت: جوانان ما به رشد خوبی رسیده‌اند!*انبار داروهای تاریخ گذشته متعلق به دختر یکی از مدیران دولت یازدهم کشف شد!*رئیس پژوهش‌های مجلس می‌گوید: نمی‌شود گفت زدوبند در مجلس وجود ندارد! *اعلام شد روانشناسان معتقدند ۱۵ دقیقه خندیدن می‌تواند کسری دو ساعت خواب را تأمین کند!*دادگاه مفسدان اقتصادی از تلویزیون پخش خواهد شد!*کاغذ جزو کالاهای اساسی قرار خواهد گرفت! با خواندن این اخبار می‌توان پی برد که تأمین محتوا برای تولید خنده و نشاط هزینه چندانی ندارد بلکه حمایت دولت را در تداوم این سرمایه‌گذاری می‌طلبد. شاید وزارت بهداشت و درمان بتواند اندکی از بودجه پیشگیری از بیماری‌های غیرعفونی را برای مبارزه با آفات روح و روان در اختیار بخش شادمانی‌ها مثل خانه‌های سینما و رسانه قرار داده و از آنها بخواهد این بودجه تنها درزمینه تولید فیلم‌های کمیک و نشریات طنز هزینه شود تا اینگونه بشود قسمتی از آلام جامعه را کاهش داد.

ادامه دارد

ارسال نظر