سیاره زمین تنها سکونتگاه موجودات زنده

از دست رفتن تدریجی آب، آلودگی و سنگینی هوا و کم شدن اقلام تغذیه موجودات بشر که نموشان نیازمند آب و اکسیژن توأم با نور خورشید است و فاجعه نابودی کامل جنگل‌ها در 100 سال آینده، دردهایی برای بشر روی کره خاکی است

حسن روانشید- اصفهان امروز: از دست رفتن تدریجی آب، آلودگی و سنگینی هوا و کم شدن اقلام تغذیه موجودات بشر که نموشان نیازمند آب و اکسیژن توأم با نور خورشید است و فاجعه نابودی کامل جنگل‌ها در 100 سال آینده، دردهایی برای بشر روی کره خاکی است تا آگاه باشد علاوه بر آنکه زمینه را برای نابودی حیات فراهم می‌کند اره برداشته و شاخه درختی را که خود روی آن نشسته می‌برد. زمین شاید تنها سیاره آبی قابل زیست در کهکشان‌ها باشد که پذیرای موجودات زنده و انسان است. انحطاط آن از هنگامی آغاز شد که بشر زیاده‌خواهی کرد! این آغاز نوعی دست‌اندازی به محیط زیست برای کسب درآمد بیشتر شد. تولید هرچه بیشتر گازهای گلخانه‌ای در پی توسعه های غیر پایدار صنعت و بنگاه های اقتصادی که در تناقض با سیاست های سازمان‌های جهانی حفاظت و سیانت از محیط‌زیست بود، سیر نزولی او را در این مسیر شیطانی سرعت بخشید. تلاش‌ها و زیاده‌طلبی‌ها جز این نیست که می‌خواهیم فرزندانمان برای آینده خود آسودگی خیال داشته باشند درحالی‌که از یاد برده‌ایم اگرچه ثروت و اندوخته کافی برای آنها بجا می‌ماند اما در عوض محیط زیستی که باید در آن زندگی کنند از بین می‌رود. زمین تنها به نسل‌های فعلی اختصاص ندارد بلکه امانتی است در اختیار آنها تا در حفظ آن کوشا باشند و بهتر ازآنچه تحویل گرفته‌اند به آیندگان برسانند. یکی از مشکلات نسل‌ فعلی که کره زمین را در اختیار دارد این است که نابسامانی‌ها را که به‌صورت توموری بدخیم درآمده در محیط‌زیست نادیده می گیرد و انتقام خود را از سیاره‌ای که بزرگوارانه پذیرای او بوده است، می گیرد. شاید سازمان ملل متحد در این سال‌ها تنها به خاطر اقامت در کشوری زیاده‌طلب نتوانسته است رسالت‌های خود را ازجمله حراست از اقلیم زمین که جایگاه زندگی بیش از 7 میلیارد از ابنای بشر و میلیاردها موجود زنده دیگر است به‌خوبی انجام دهد و از سیاه‌نمایی‌های سیاست به دور باشد اما کسانی که در آن قاره یا دیگر مناطق زمین زندگی می‌کنند موظف و متعهدند تا به فراخور حال خود در مقابل هر آنچه از این اکوسیستم و اقلیم بهره‌برداری می‌کنند ادای دین کنند و به حفظ آن احترام بگذارند، شاید آیندگان موفق به ترمیم ضایعات آن شوند.
ادامه دارد
ارسال نظر