ایده هنر باید از زیست روزانه آغاز شود

یک آهنگ ساز اصفهانی گفت: ترانه اصفهانی نشنیده ایم که خنده دار نباشد، دلیل آن هم غم آلود بودن زندگی اصفهانی ها و زندگی سخت مردم اصفهان در طول تاریخ است.

به گزارش ایمنا، نشست گپ‌وگفتی درباره ترانه ، لهجه، لهجه اصفهانی شامگاه گذشته _۲۵ دی ماه_ در اصفهان برگزار شد. در این نشست سینا فرزادی پور اظهار کرد: ایده هنر باید از زندگی و زیست روزانه آغاز شود. برای مثال ماندگار ترین کار استاد کسایی قطعه "سلام علیکم" است که از زیست روزانه هنرمند برخواسته و همین موضوع دلیل ماندگاری این اثر است.
این آهنگساز ادامه داد: تاریخ لهجه اصفهانی به زمان ساسانی باز می گردد و از دوره صفوی لهجه اصفهانی درباری وجود دارد که بسیار سخت است. "دم پل خواجو یارو وایساده..." قدیمی ترین ترانه ای می باشد که با گویش اصفهانی در یادها مانده ولی تاریخ دقیق ورود لحجه به موسیقی مشخص نیست.
وی با اشاره به درون مایه طنز لهجه اصفهانی، گفت: ترانه اصفهانی نشنیده‌ایم که خنده دار نباشد، دلیل آن هم غم آلود بودن زندگی اصفهانی ها و زندگی سخت مردم اصفهان در طول تاریخ است. مردمان اصفهان برای فراموش کردن غم ها و سختی ها به شادی رو می آوردند، به همین دلیل آدم های حاضر جوابی هستند.
فرزادی پور درباره ایده ساخت و اجرا ترانه های اصفهانی تصریح کرد: زمانی که این ایده در گروه موسیقی ما مطرح شد، بزرگترین مشکل پیدا کردن شعرهای اصفهانی بود. به عنوان یک اصفهانی با افتخار به لهجه اصفهانی آهنگ می سازیم و می خوانیم.
آهنگساز اصفهانی در پایان افزود: مهمترین مسئله یک ایده تبدیل شدن آن ایده به یک جریان است که دیگران هم آن را انجام دهند. در ساخت آلبوم با لحجه اصفهانی مشکل شعر داریم، شعر اصفهانی که درون مایه مناسب را بتواند با لهجه اصفهانی بیان کند وجود ندارد.