جواد اژه‌ای، پدر مدارس سمپاد درگذشت

دکتر جواد اژه‌ای، بنیانگذار سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان(سمپاد) ،  داماد ارشد شهید بهشتی و برادر شهید اکبر اژه‌ای از شهدای فاجعه انفجار حزب جمهوری اسلامی، دارفانی را وداع گفته و به برادر شهیدش پیوست.

وی نماینده حضرت آیت الله خامنه ای در امور دانشجویان اروپا و آمریکا بود که در پی ابتلا به کرونا در سن ۷۲ سالگی درگذشت.
اژه‌ای که داماد و پسرخاله دکتر بهشتی و از طرف مادری جزو خاندان صدر بود، پیش از انقلاب دکترای روانشناسی تجربی از دانشگاه وین گرفت و پس از انقلاب در دولت دفاع مقدس، وزیر مشاور و رییس سازمان بهزیستی و سپس معاون فرهنگی نخست‌وزیر شد. او در دهه شصت سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان (سمپاد) را تأسیس کرد و دو دهه رییس سمپاد بود. مرحوم اژه‌ای همچنین در دولت‌های هاشمی و خاتمی، مشاور فرهنگی رییس‌جمهور بود. یادآور می شود برادر شهید ایشان (علی اکبر اژه‌ای) که از شهدای هفتم تیر بودند در اصفهان به خاک سپرده شد و در آن زمان در محل بقعه شهدای هفتم تیر سنگ یادبودی برای ایشان قرار داده شد که اینک حجت الاسلام والمسلمین جواد اژه ای در آن محل به خاک سپرده خواهد شد.
پیام تسلیت رهبر انقلاب درپی درگذشت حجت‌الاسلام جواد اژه‌‌ای
رهبر انقلاب با صدور پیامی، درگذشت حجت‌الاسلام جواد اژه‌‌ای را تسلیت گفتند.
در این پیام آمده است: با اندوه و تأسف فراوان خبر درگذشت عالم مجاهد جناب حجةالاسلام آقای دکتر جواد اژه‌‌ای را دریافت کردم؛ شخصیت برجسته و ممتازی که سالهای متمادی مجاهدتهای بزرگ و مبارک را بااخلاص و بدون اندک تظاهری عهده‌دار شد. یادگارهای فراموش‌نشدنی برای کشور و انقلاب برجای گذاشت.
تشکیل انجمن‌های اسلامی دانشجویان در اروپا، تشکیل مدارس استعدادهای درخشان کشور، مدیریت پدرانه بر مجموعه‌های نخبگانی جوان و سازنده در دوران طلائی مدال‌آوری‌های علمی بین‌المللی از جمله‌ی این یادگارهای بی‌همانند است.
این مجاهد خاموش که خود برادر شهیدی عزیز و داماد شهید عالیقدر آیت‌الله بهشتی بود بنای نخبگی و نخبه‌پروری را بر شالوده‌های محکم ایمان وانقلاب استوار ساخت و سپیدروی و سرافراز به ملاقات خداوند رحیم شتافت. اینجانب با تأسف عمیق به همسر گرامی و صبور و فرزندان عزیز و دیگر منسوبان و بازماندگان ایشان و نیز عموم جامعه‌ی نخبگانی کشور تسلیت عرض میکنم . رحمت و مغفرت الهی را برای آن مرحوم مسألت مینمایم. سیّدعلی خامنه‌ای

روحانی درگذشت جواد اژه‌ای را تسلیت گفت
متن پیام روحانی به این شرح است: الَّذِینَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَهً عِنْدَ اللَّهِ وَأُولَئِکَ هُمُ الْفَائِزُونَ (توبه / آیه 20)
درگذشت دانشمند فرهیخته، حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر جواد اژه‌ای، نماینده فقید رهبری در امور دانشجویان اروپا و آمریکا، موجب اندوه و تأثر عمیق گردید.
این عالم مجاهد افزون بر تسلط بر علوم حوزوی و دانشگاهی در فعالیت‌های مختلف علمی و دانشگاهی از جمله تأسیس سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان، وحدت میان دانشگاه و حوزه و نیز در سایر سمت‌های خدمتگزاری، کارنامه درخشان و ارزشمندی از خود برجا گذاشت که به عنوان الگویی برای دانش‌آموختگان معارف اسلامی همواره الهام‌بخش خواهد بود.
اینجانب این ضایعه را به جامعه علمی و دانشگاهی، دوستداران، خانواده مکرم آن عالم وارسته و به ویژه خانواده بزرگوار شهید آیت‌الله بهشتی تسلیت می‌گویم و از درگاه خداوند متعال برای آن مرحوم علو درجات و همجواری با ائمه اطهار(ع) و برای عموم بازماندگان صبر و سلامتی مسألت دارم. حسن روحانی
اژه‌ای در گذر زمان
جواد اژه‌ای، فرزند علی‌محمد در ۵ فروردین ۱۳۲۷ در اصفهان به دنیا آمد. او به جز تحصیلات حوزوی، تحصیلات دانشگاهی خود را در رشتهٔ روانشناسی تا دکترا و در کشور اتریش (دانشگاه دولتی وین) انجام داده و داماد و پسرخاله آیت‌الله سید محمد بهشتی است. او دارای مدارک کارشناسی و کارشناسی ارشد روانشناسی از دانشگاه اصفهان (در سال ۱۳۵۰) و دکترای روانشناسی تجربی از دانشگاه دولتی وین (در سالهای پایانی دهه ۵۰) است. او مدتی ریاست سازمان بهزیستی را بر عهده داشت و بعد از آن، در سمت معاونت فرهنگی-اجتماعی نخست وزیر وقت یعنی میرحسین موسوی مشغول به کار شد که در همین فاصله یعنی در سال ۱۳۶۶ طرح تشکیل سازمان استعدادهای درخشان را به دولت ارائه داد.
وی در نامه خداحافظی اجباری خود با مدارس سمپاد در سال 87 آورده بود: فرزندان سمپادی‌ام! اطمینان داشته باشید هیچ کجا مانند وطن یک فرد نیست و هیچ افتخاری بالاتر از تلاش برای تعالی و رشد و شکوفایی سرزمین مادری نیست، و این تنها در سایه باور توحیدیی امکان‌پذیر خواهد بود. اگر شما بر این باور باشید، کاری کارستان خواهید کرد و عظمت و مجد گذشته سرزمینتان را تکرار خواهید نمود.
همکاران سمپادی‌ام! می‌دانم از میان شما، آنان که به راه سمپاد معتقد بودید، از نظر مادی هیچ بهره‌ای نگرفتید و بیش از آن چه موظفتان بود، کار کردید. در هر شهری با کوشش شما مدارس سمپاد جانن گرفت و آن که کمتر از همه نقش داشت من بودم و آن که بیش از همه ناسزا شنید، شما بودید. هر کجا هستید، به خدمت خود ادامه دهید و بدانید که خدا تنها داوری است که می‌توان به او تکیه کرد و امید داشت.
من خوشحالم که هیچ یک از سفارش‌شدگان معدود نمایندگان مجلس و معدود کارگزاران نظام ــ که عادت به ثبت سفارش داشتند ــ به سمپاد راه نیافتند، که اگر این چنین بود، در طول این سال‌ها باا سمپادی‌های عاشق و در عین حال مطالبه‌گر روبه رو نبودم.
امیدوارم ایران عزیز از زعفران وجود شما پربهره باشد و روزهای شکوفایی علمی ایران اسلامی، مسیر رهروان بعدی را روشن‌تر و شاداب‌تر سازد. در پایان، عذرخواهی می‌کنم از این که از آنچه در ذهنمم برای سرمایه‌های سرزمینم بود، بخش ناچیزی را تحقق بخشیدم و همواره کلام رهبرم در پیش رویم بود که:
«عدالت» به معنای این نیست که ما با همه استعدادها با یک شیوه برخورد کنیم؛ نه، استعدادها بالاخره مختلف است. نباید بگذاریم استعدادی ضایع شود و برای پرورش استعدادها باید تدبیر بیاندیشیم؛؛ در این تردیدی نیست. اما ملاک باید استعدادها باشد و لاغیر؛ عدالت این است. و با تفألی از لسان‌الغیب:
ای دل ریش مرا با لب تو حق نمک
حق نگهدار که من می‌روم الله معک
چرخ بر هم زنم ار غیر مرادم گردد
من نه آنم که زبونی کشم از چرخ فلک

ارسال نظر