اسلامی: برخی ملی‌پوشان بسکتبال در حد بازیکن مبتدی بودند/ نباید احساسی نقد کرد
کارشناس بسکتبال ایران ضمن با بیان اینکه نباید تیم ملی ایران را احساسی نقد کرد، معتقد است که برخی ملی‌پوش و نفرات دو ملیتی در حد یک بازیکن مبتدی در المپیک کار کرده‌اند.
محمدرضا اسلامی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره عملکرد تیم ملی بسکتبال ایران در مسابقات المپیک ۲۰۲۰ توکیو، اظهار کرد: به نظر من این اتفاق از این جهت که تیم ایران در جمع ۱۲ تیم برتر دنیا بود یک موفقیت به شمار می‌رود و باید در نظر بگیریم که اختلاف بسکتبال در قاره‌های آمریکا و اروپا با قاره آسیا بسیار زیاد است. البته این روزها کشورهایی چون ژاپن، چین و کره تلاش می‌کنند تا خودشان را نزدیک‌کنند اما فعلا این فاصله وجود دارد و باید به صورت کارشناسی در این مورد بحث شود تا اختلاف سطح تیم‌ها را مشخص کند.
او در مورد عملکرد بازیکنان ایران نیز گفت: از منظر دیگر همه می‌دانیم که تیم ایران یکی از با تجربه‌ترین تیم‌های حاضر در این مسابقات بود و شاید انتخاب یکسری نفرات هم با نقدهایی همراه بود که بنده به آن ورود نمی‌کنم چون باید به نظر سرمربی تیم احترام گذاشت. البته اگر بخواهیم در مورد عملکرد این نفرات نظر کارشناسی بدهیم، ابتدا باید نظر سرمربی تیم در مورد این انتخاب‌ها را شنید تا سپس با برآورد خواسته‌ها از آن‌ها و عملکردشان در مسابقات نظر داد.
کارشناس بسکتبال ایران گفت: سبک بازی تیم به سلیقه سرمربی بستگی دارد و انتخاب ابزارها و نفرات هم با توجه به این‌موضوع صورت می‌گیرد. حال اگر بخواهیم درباره عملکرد نفرات تیم صحبت کنیم ابتدا باید دید انگیزه سرمربی از انتخاب آن‌ها چه بوده و سپس با ارزیابی عملکرد بازیکنان نظر داد. حالا در هر صورت این شایستگی وجود داشت که ما در المپیک حضور پیدا کنیم و این موضوع نشان از زحمات زیاد تیم دارد که خانواده بسکتبال هم قدردان هستند اما یک مشکل اصلی در تیم ایران وجود دارد.
او درباره مشکل اصلی تیم ملی بسکتبال ایران توضیح داد: همانظور که گفتم درباره بحث فنی باید ابتدا نظرات سرمربی را شنید تا صحبت کرد اما یکی از مشکلات ما این است که از تیم انتظار بردن نداریم و همین روحیه از پیش بازنده از نظر روانی بازیکنان را از پیش باخته به میدان می‌فرستد. بازیکنان ایران هرجا و هر زمان از بازی که حس می‌کنند تلاش آن‌ها بی نتیجه است، در جریان بازی افت روحی شدیدی پیدا می‌کنند. تا چند امتیاز را از دست می‌دهیم دچار شوک روحی شدیدی شده و بازی از دستمان خارج می‌شود. بخشی از این دیدگاه به فدراسیون، کارشناسان و هواداران بسکتبال ایران برمی‌گردد که همه تیم ایران را از پیش بازنده می‌دانند. به نظرم اگر این موضوع را برطرف کنیم قطعا نتیجه بهتری کسب می‌شد و شاید حتی جمهوری چک را شکست می‌دادیم.
اسلامی درباره انتقادها از عملکرد برخی بازیکنان دو رگه نیز تصریح کرد: متاسفانه یکسری از بازیکنان تیم در حد و اندازه خواسته مربی نبودند و واقعا پایین‌تر از حد انتظار کار کردند، حتی می‌توانم بگویم که در حد یک بازیکن مبتدی کار کردند! در چنین میادینی همه این موضوعات کنار هم باعث می‌شود تا نتیجه چیزی که در بازی با آمریکا و جمهوری چک دیدیم باشد. به هر حال در بازی سوم فرانسه صعودش قطعی بود و سعی کرد با نفرات ذخیره خود بازی کند تا آن‌ها را هم در شرایط مسابقات قرار دهد چون برای مراحل بالاتر به آن‌ها نیاز دارد. ضمن اینکه همه دیدند وقتی فرانسه با نفرات ذخیره بازی کرد ایران هم عملکرد خوبی داشت. متاسفانه بازیکنان دو ملیتی ایران دور از انتظار بودند و بازیکنانی مثل حدادی هم فوق‌العاده خوب و آبرومندانه کار کردند. بازیکنانی مثل نوید رضایی‌فر، بهنام یخچالی و صمد هم عملکرد قابل قبولی داشتند. من فکر می‌کنم نهایتا برای ارزیابی علمکرد تیم، باید همه جوانب را در نظر گرفت.
اسلامی درباره جوانب مختلفی که مد نظرش است نیز گفت: اگر نقدی برای تیم ملی باشد باید دید که با چه شرایطی راهی المپیک شده‌ایم. در اروپا بازیکنان از سنین بسیار پایین تا رده بزرگسالان، حداقل ۱۰ دوره مسابقات مختلف را در سطوح ملی و بین‌المللی پشت سر می‌گذارند و این در حالی است که طی چند سال اخیر، حتی مسابقات آموزشگاهی ما هم کمرنگ شده‌اند. شاید به واسطه استعدادهای نابی که ما در کشور داریم تک ستاره‌هایی هم پیدا شوند، اما داشتن یک برنامه بلند مدت در کنار امکانات کافی، لازمه پیشرفت بسکتبال امروزی است.
او تاکید: نباید الان تیم ملی ایران را احساسی و هیجانی نقد کرد. پس از سال‌ها ما الان سالنی جز آزادی نداریم و اگر این موارد را در نظر بگیریم، همان حضور در المپیک یک اتفاق بزرگ برای بسکتبال ایران بود. البته من هم معتقدم که با توجه به تجربه بالای تیم ایران، بازیکنان حاضر در المپیک می‌توانستند نتایج بهتری کسب کنند. نباید احساسی نقد کرد، اما اگر از این دید نگاه کنیم که تیم فعلی ما از نفراتی تشکیل شده بود که حداقل تا ۱۰ سال آینده همانند آن‌ها را در تیم ملی نخواهیم داشت، شاید نداشتن حتی یک پیروزی در المپیک قابل قبول نباشد.