نوستالژی فرهنگ در کتاب‌فروشی‌های شهر
کتاب‌خوان‌های حرفه‌ای به یاد دارند که در دهه شصت و با کمبودهای مرتبط با جنگ، تولید و عرضه کتاب هم دچار مشکلات جدی شده بود. بیشترین توان کشور برای تامین کاغذ و ملزومات کتاب‌های درسی صرف می‌شد و همان‌ها هم در برخی موارد تا ماه‌ها بعد از آغاز سال تحصیلی به دست دانش‌آموزان نمی‌رسید. برای سایر کتاب‌ها شرایط به‌گونه‌ای دیگر بود.
اصفهان امروز - امیر اکبری | دانشجویان و محققان برای خرید عناوین موردنیاز خود بایستی مانند یک کالای کوپنی ثبت‌نام و اگر مورد پذیرش بود، پس از ماه‌ها سفارش خود را دریافت می‌کردند. در آن زمان و سال‌های بعد که اندکی شرایط رو به بهبودی رفت کتاب‌فروشی‌ها پایگاه اندیشه‌ورزی و خردمندی و از تفریحات مهم اهل فرهنگ، سرزدن به فروشگاه‌های انتشارات گوناگون و آشنایی با عناوین جدید بود. با اینکه کتاب‌فروشی‌ها در مرکز شهر و چهارباغ تمرکز بیشتری داشتند، اما در نقاط گوناگون حضور پر رونقی را تجربه می‌کردند. کتاب‌فروشی‌های خیابان آمادگاه هم بزرگ‌ترین پاتوق فرهنگ‌دوستان به شمار می‌رفت. چه بسیار جوانان و نوجوانانی که مقرری اندک خانواده برای تفریح و رفت‌وآمد را ذخیره و چند ماه یک‌بار کتابی را از سر شوق تهیه می‌کردند.
از آن کتاب‌فروشی‌های پرشور، شاید نمونه‌های کمی باقی مانده باشد. کتاب‌فروشی‌هایی که به فروش کمک‌درسی‌ها رضایت نداده‌اند و از میان ده‌ها کتاب بی‌کیفیت، مانند راهنمایی دانا، قفسه‌های خود را با دانش و فرهنگ می‌آرایند. اما این روزها جای خالی نامداران پرسابقه فقط در یاد و عکس‌های نوستالژیک باقی مانده است. به‌جای هرکدام از آن‌ها واحدهای غذایی به فروش فست‌فود مشغول هستند. تضاد فست‌فود و کتاب‌فروشی در جایگاه غذای سریع جسم و غذای یک‌عمر روح دیده می‌شود.
اگر برای زنده نگه‌داشتن این سرمایه‌های فرهنگی همت نشود، شاید در سال‌های آینده اثری از کتاب‌فروشی‌های صاحب‌نام باقی نماند. در این شرایط نگهداشت این میراث‌فرهنگی، هم‌تراز طرح‌های عمرانی ارزشمند و بابرکت خواهد بود. اگر اصفهان از داشته‌های غنی، تهی شد، اعتبار این جهان‌شهر حتی به گذر نسیم طی شدن سال‌ها از بین خواهد رفت.