چشمانتظار انتقال آب از خلیجفارس
اکنون با نخستین اما و اگرها پیرامون اجرای درست و به هنگام این پروژه و رسیدن سهمیه مقرر آب شیرین شده به صنایع اصفهان، زنگ خطر به صدا درآمده، زیرا در طول سالیان گذشته از دل همین تعللها ظلم در حق اصفهان نهادینه شده است.
اصفهان امروز - امیر اکبری | حکایت آب و اصفهان به دغدغه هرروزه مردم این شهر تبدیل شده است. این استان پهناور که در زمینههای گوناگون معین و یاور کشور و سایر استانها است برای حقوق اولیه خود با چالش جدی و سنگاندازیهای اشخاص حقیقی و حقوقی دستوپنجه نرم میکند. حقابه مردم استان با یک امضا و جلسه پیشپرداخت بلندپروازیهای توسعهای سایر استانها و تنش و مشکلات آن برای اصفهانیها فاکتور میشود.افق کوتاه و نگاه منطقهای برخی مدیرانی که در جایگاه ملی تأثیرگذار هستند، سبب شده استانهای ایران به شکل جزایر پراکنده مدیریت شوند. این افراد در بیان خود بارها از لفظ منافع و امنیت ملی استفاده میکنند، اما در عمل با رویکرد ملی و آمایش سرزمین بیگانهاند. شیوه تخصیص بودجه به استان اصفهان و تعیین اولویت پروژههای ملی که در چند دهه اخیر سبب سقوط جایگاه اصفهان در زمینههای گوناگون شده، نشان میدهد که این نگاه معیوب به یک دولت یا گرایش سیاسی خاص محدود نشده و هر که از راه برسد، به سهم خود مشکلی جدید پیش پای اصفهان میگذارد. اصلیترین نقطه تمرکز این فرایند معیوب، در زمینه آب برای اصفهان مشکلسازی کرده است. تخصیص آب و برداشتهای گوناگون، زایندهرود را از چند جهت از آب تهی کرده و همزمان جلوی طرحهای انتقال هم گرفته شده است. اما بازهم اصفهان بدون هیاهو به دنبال چارهای دیگر در ابرپروژه انتقال آب از دریای عمان و خلیجفارس مشارکت کرد تا شاید از این راه سخت و پرهزینه بخشی از بحران دامنهدار را کاهش دهد.
اکنون با نخستین اما و اگرها پیرامون اجرای درست و به هنگام این پروژه و رسیدن سهمیه مقرر آب شیرین شده به صنایع اصفهان، زنگ خطر به صدا درآمده، زیرا در طول سالیان گذشته از دل همین تعللها ظلم در حق اصفهان نهادینه شده است.
به همین دلیل مدیریت کلان استان وظیفه دارد بهدور از خوشبینی و فرصتسوزی تمامی جوانب برنامهریزی و اجرای طرح انتقال آب را بهصورت لحظهای پیگیری و رفع مشکل کند. بدون تردید وجود یک پتانسیل موازی در کنار زایندهرود، شرایط پایداری بیشتر را برای اصفهان فراهم خواهد کرد.