تولدهای تقویمی در مدار عرضه و تقاضای ابتذال

تلاش برای ثبت تاریخ تولد رند؛ بیش از هر چیز معرف هبوط انسان‌هاست. چرا که تمام بازیگردانان این تلاش مذبوحانه قطعا از شعائر انسانی بی‌بهره و فقیرند و زمان تولد یک انسان را که به هزاران مؤلفه مهم علمی و اعتقادی وابسته است، دست‌کاری کرده و به بهای ناچیزی در این جرم بزرگ شریک می‌شوند.شاید تصور کنید شریک این جرم تنها شامل پدر و مادر، پزشک و کادر اداری یا درمانی است که این اقدام را فراهم می‌کنند. درصورتی‌که دایره این جرم کمی گسترده‌تر بوده و به‌نوعی پای بخش قابل‌توجهی از افراد جامعه در آن گیر است. چرا؟ به این دلیل که اهمیت دادن به اعداد با الگوی خاص را زیادی جدی گرفته‌ایم؛ مثلا شماره‌های رند موبایل گران‌تر از شماره‌های معمولی هستند که اگرچه پیش از این در مباحث بازرگانی و تبلیغات کارکرد داشت اما اکنون بیشتر افراد معمولی هم به دنبال خریدن شماره‌های رند تلفن همراه بوده و در این میان رقابت تنگاتنگی بین اپراتورهای مختلف وجود دارد. یا فروش پلاک‌های رند خودروها نیز از آن دسته اقدامات تجملی است که میلیون‌ها دلار و درهم و ریال را بی‌حساب‌وکتاب واقعی بین افراد جابجا می‌کند؛ نمونه‌اش هم گران‌ترین پلاک خودرو جهان در دبی است که به تازگی به مبلغ 15 میلیون دلار به فروش رفت و رکورد گینس ارزشمندترین پلاک جهان نیز شکسته شد.

در فاصله بین خریدوفروش خط رند تلفن همراه و پلاک‌های رند خودرو، اقدامات تشریفاتی دیگری است که بهانه درآمدزایی بالایی برای برگزارکنندگانش به همراه دارد. ثبت وقایع مهم در تاریخ‌های رند. صیغه رسمی عقد یا برگزاری مراسم عروسی از این دسته اقدامات است که بهانه‌ای برای ارائه خدمات به متقاضیان با تعرفه ویژه است. حتی تا این جای کار هم می‌تواند صرفا غصه حیف‌ومیل شدن پول‌های بی‌زبانی را خورد که در یک جامعه مدرن می‌توانست تا چه اندازه به ایجاد سرمایه‌های اجتماعی یا به زبان ساده‌تر، صرف کارهای به در بخور تر شود؛ اما بخش هولناک ماجرا تولدهای تقویمی و تغییر تاریخ زایمان مادران در این روزهای خاص است که به‌یک‌باره بزرگی این جنایت را نمایان می‌کند.

شاید پی کج این تولدهای تقویمی را همه آن‌هایی ریختند که از ابتدا تصمیم گرفتند برهه‌ای از تاریخ یا مالکیت تعدادی از اعداد را بی‌خود و بی‌جهت مال خود کنند. کما اینکه این اعداد چه پلاک ماشین باشد، چه شماره موبایل و چه تاریخ تولد، حقیقتا هیچ ارزش‌افزوده‌ای برای دارندگان آنها به همراه نداشته و ندارد. حتی کسانی هم که به‌طور طبیعی از طریق تولد یا ثبت‌نام پلاک خودرو صاحب این اعداد می‌شوند نیز هیچ‌چیز اضافه‌ای به دست نمی‌آورند؛ اما نکته اضافه‌تر بودن آنها نیست، بلکه کمبود است و خلأیی که در بطن جامعه ما وجود دارد. در واقع این بی‌هویتی ماست که هر از گاهی از یک گوشه اجتماع و هر بار به بهانه‌ای بیرون می‌زند و البته دردی متقابل است؛ یعنی هم آنکه «شوآف» می‌کند و هم آنکه تحت تأثیر آن قرار می‌گیرد، هردو به یک اندازه پوچ و سطحی و بی‌هویت‌اند و اینجا درست‌ترین محل پهن کردن بساط کاسبی است؛ چه در قالب حراجی رندترین پلاک خودرو باشد چه تولد تقویمی. هر کس که در این بازار مکاره مشتری «ساده‌لوح‌تری» به تورش خورد سود بیشتری هم به دست می‌آورد. معمولا هزینه‌های جانبی و تبعات این‌جور معاملات نیز بر دوش مشتریان و جامعه‌ای است که در آن زندگی می‌کنند.

شاید اگر اهمیتی برای نمایش تجملات مبتذلی همچون تاریخ‌های رند زندگی افراد قائل نبودیم و این قبیل کارها را طرد و نکوهیده می‌کردیم، بساط این بازی کثیف زودتر و بهتر جمع می‌شد؛ تا زمانی که عرضه و تقاضای ابتذال وجود دارد نباید از به خطر افتادن جان انسان‌ها نیز تعجب کرد.