گرد فراموشی بر تن صنایع‌دستی اصفهان
اصفهان یکی از مهم‌ترین شهرها در زمینه هنرهای اصیل و مهد صنایع‌دستی ایران شناخته می‌شود. دست‌سازه‌های اصفهان در ایران و جهان شناخته شده‌اند به‌طوری‌که با عبور از بازار‌های قدیمی محصولات هنرمندان باذوق و سلیقه اصفهانی را می‌بینید که اصالت را با طرح و نقش تلفیق کرده‌اند.
اصفهان یکی از مهم‌ترین شهرها در زمینه هنرهای اصیل و مهد صنایع‌دستی ایران شناخته می‌شود. دست‌سازه‌های اصفهان در ایران و جهان شناخته شده‌اند به‌طوری‌که با عبور از بازار‌های قدیمی محصولات هنرمندان باذوق و سلیقه اصفهانی را می‌بینید که اصالت را با طرح و نقش تلفیق کرده‌اند. تا پیش‌ازاین بازار صنایع‌دستی در گوشه‌گوشه اصفهان برای خود آوازه‌ای داشت و رونقی افزون‌تر اما سال‌های اخیر این بازارها رکودی بی‌سابقه را در خود شاهد است و که در زمان شیوع کرونا آن را دوچندان حادتر کرد. بسیاری برشکست شدند و برخی دیگر کرکره مغازه خود را پایین کشیدند و خانه‌نشین شدند تا ضرر کمتری را در صورت‌حساب خود ثبت کنند. چشم امید صنعتگران و هنرمندان صنایع‌دستی اصفهان به پساکرونا بود تا شاید با حضور گردشگران وضعیت اندکی بهبود حاصل کند، اما چنین نشد و وضعیت هر روز بغرنج‌تر از قبل بود به‌طوری‌که می‌توان ادعا کرد برخی از صنایع‌دستی اصفهان که زمانی برای خود آوازه‌ای داشته‌اند نه‌تنها به حاشیه رفته‌اند که دیگر گرد فراموشی اثری از آنها بر جای نگذاشت و چه‌بسا تا سال‌های نه‌چندان دور دیگرکسی نام و نشانی از آنها نداند.
از سوی دیگر طرح حمایت از هنرمندان و استادکاران صنایع‌دستی همچون یک شعار تبلیغاتی دوره‌های مختلف را سپری کرد و سرانجامی آن‌گونه که بتواند سنگی از پیش پای هنرمندان صنایع‌دستی بردارد در پی نداشت. صنایع‌دستی به جهت هزینه کم و ارزآوری بالایی که داراست می‌تواند نجات‌بخش کشور و بیش از 30 هزار نفر هنرمند اصفهانی فعال در این حوزه باشد و توسعه را با خود به همراه بیاورد؛ اما لابه‌لای تمام بندها و تبصره‌ها توجه به این حوزه آن‌چنان جدی گرفته نمی‌شود و همچون شی تزیینی در گوشه‌ای از اتاق‌های تشریفات بین‌الملل مسئولان در حال خاک خوردن است. نگاهی به صنایع‌دستی آن هم در قلب نصف جهان ضرورت دارد که بیش‌ازپیش موردتوجه قرار داده شود تا اقتصادی پایدار مبتنی بر صنایع پاک را برای نسل آینده داشته باشیم.
