دانش آموزان اصفهان سنگ زیر آسیاب کلاس‌های بدون معلم
بیست و سه روز از مهرماه هم گذشت. مهرماهی که زنگ بسیاری از کلاس‌ها نواخته شد. اما هنوز برخی از مدارس و کلاس‌ها بدون معلم هستند. دانش‌آموزان و والدین آنها نمی‌دانند آیا در روزهای آینده معلمی برای این کلاس‌ها پیدا می‌شود یا خیر.
بیست و سه روز از مهرماه هم گذشت. مهرماهی که زنگ بسیاری از کلاس‌ها نواخته شد. اما هنوز برخی از مدارس و کلاس‌ها بدون معلم هستند. دانش‌آموزان و والدین آنها نمی‌دانند آیا در روزهای آینده معلمی برای این کلاس‌ها پیدا می‌شود یا خیر. در روزهای گذشته بارها والدین دانش‌آموزان از مدارس مختلف استان با دفتر روزنامه و تحریریه اصفهان امروز تماس گرفتند که هنوز کلاس‌های درس بچه‌هایشان بدون معلم است و هر روز دانش‌آموز بر سر کلاس می‌رود به امید اینکه معلم سر کلاس حاضر شود؛ اما باز هم خبری نیست. بیم آن دارند که زمان بگذرد و فرزندشان از تحصیل عقب بیفتد. زنگ خطری که از ماه‌ها پیش زده شده بود و این روزها هم پیش‌بینی می‌شد؛ اما گویا تدبیری برای آن اندیشیده نشد. مدیرکل آموزش‌وپرورش اصفهان شهریورماه اعلام کرده بود «استان ما کمبود معلم دارد؛ اما با تدابیر لازم؛ امسال هیچ کلاس بدون معلمی در استان نخواهیم داشت.»
او در همان ماه گفته بود «در سال‌های گذشته بی‌توجهی زیادی به آموزش‌وپرورش از جمله در سرانه نیروی انسانی و فضای آموزشی آن صورت گرفت که این امر نتیجه سند تحول بنیادی در سال ۹۰ و تبدیل دانشگاه تربیت‌معلم به دانشگاه فرهنگیان شد بااین‌حال نیاز کشور به معلم تأمین نشد.»
اما استان اصفهان که در سال پیش هم با کمبود ۱۶ هزار معلم مواجه بود و از سربازمعلم، معلم خرید خدمت و حق‌التدریسی استفاده کرد شاید می‌توانست تدبیر بهتری برای این موضوع شود که از فرصت تابستان برای جبران آن استفاده کرد. زمانی که سوخت تا حالا در اواخر مهرماه هنوز شرایط کلاس‌ها و دانش‌آموزان مشخص نباشد.
اینکه سیستم آموزش‌وپرورش ما هنوز در مرحله آزمون و خطاست و هنوز تکلیفش با خودش مشخص نیست بسیار واضح است. سیستمی که اولویت‌هایش مشخص نیست. هنوز نمی‌داند اولویت با آموزش است یا پرورش و اصلاً جایگاه معلم و دانش‌آموز در این سیستم به‌وضوح تعیین نشده و فکری برای ارتقای آن نمی‌شود و تنها طرح‌ها و ایده‌ها می‌آیند، در یک دوره آزموده می‌شوند و بعد به پستوی وزارتخانه‌ها می‌روند.
سیستمی که در این سال‌ها هنوز نتوانسته خط‌مشی اساسی برای خود تعیین کند حالا با کمبود نیروی انسانی مواجه شده و حتی بازنشسته‌ها هم دیگر حاضر به بازگشت به آن نیستند. در روزهای پیش مسئله کمبود معلم تا صحن مجلس هم رسید و انتقادهای نمایندگان مردم را به همراه داشت. مسئله‌ای که چند روز پیش رئیس مجلس گفت وزیر قول داده تا شنبه این مشکل حل شود. اما هم این شنبه گذشت هم آن نیمه مهرماهی که قبلاً وزیر آموزش‌وپرورش روی زمان آن وعده داده بود.
البته او هم در پاسخ به انتقادها گفته بود: «متأسفانه چون ظرفیت آزمون استخدامی کامل نشد، تعدادی از کلاس‌های درس بدون معلم مانده است که تا نیمه‌های مهر برای آنها معلم تأمین می‌شود. اگر کلاسی خالی از معلم باشد، سایر معلمان این خلأ را پر می‌کنند تا معلم در نظر گرفته شده به کلاس مربوطه اختصاص داده شود. البته رسانه‌ها باید بدانند که کسری معلم طی دو سال دولت سیزدهم ایجاد نشده است، بلکه کسری معلم زمانی ایجاد شد که ظرفیت پذیرش در دانشگاه فرهنگیان که ظرفیت راهبردی نظام است، در دولت‌های قبل به کمتر از چهارهزار نفر رسید و امروز آثار آن را مشاهده می‌کنیم.»
شاید اگر قانون مهرآفرین اجرا می‌شد و اجازه استفاده از نیروهای خرید خدمات آموزشی داده می‌شد یا لااقل برای جذب بازنشستگان تدبیری اندیشیده می‌شد و پاداش سال‌های گذشته‌شان پرداخت شده بود از بار این مشکل کمتر می‌شد. به هر صورت و باتوجه‌به شواهد و اوضاعی که مشخص است تا وزارت آموزش‌وپرورش برای آزمون آموزگاری، تکمیل ظرفیت برگزار کند و روند ثبت‌نام، بررسی و اعلام نتایج بگذرد مهرماه هم خواهد گذشت و خبری از معلم بر سر کلاس‌ها نخواهد بود. این روزها هم می‌گذرد و تنها دانش‌آموزان در میان این بی‌تدبیری‌ها آسیب می‌بینند و سنگ زیر آسیاب کلاس‌های بدون معلم می‌شوند تا شاید برای سال آینده فکری اساسی شود و هیچ کلاسی از ابتدای مهرماه بی معلم نماند.
