بازهم کنتور وعدههای زایندهرود صفر شد
از آبان ۱۴۰۰ تا آبان ۱۴۰۲ اتفاقهای زیادی در اصفهان با رنگ و بوی مشکلات آبی و زایندهرود افتاد. آبان ۱۴۰۰ بسیاری از مردم اصفهان همراه با کشاورزان در یک تجمع آرام حقابه اصفهان از زایندهرود را مطالبه کردند.
از آبان ۱۴۰۰ تا آبان ۱۴۰۲ اتفاقهای زیادی در اصفهان با رنگ و بوی مشکلات آبی و زایندهرود افتاد. آبان ۱۴۰۰ بسیاری از مردم اصفهان همراه با کشاورزان در یک تجمع آرام حقابه اصفهان از زایندهرود را مطالبه کردند. بعد از آن وزیر نیرو به اصفهان آمد و در جمع مردم و کشاورزان قول داد تا دو سال دیگر مشکلات حوضه آبریز زایندهرود حل خواهد شد و پروژههای آبی استان پیگیری میشود. اما هفته پیش در روزهایی که مردم اصفهان منتظر عملیشدن وعده وزیر بودند صحبت از سفر رئیسجمهور به استان چهارمحالوبختیاری شد. سفری که در آن پروژهای به نام بن - بروجن افتتاح شد. افتتاح این پروژه یعنی بارگذاری جدید بر زایندهرود که موجی از انتقادها به این پروژه غیرقانونی را به همراه داشت. دراینبین کارزاری برای درخواست توقف فوری پروژه غیرقانونی بن - بروجن تا تعیین تکلیف احیای زایندهرود شکل گرفت که تا امروز بیش از ۳۲ هزار نفر از آن حمایت کردند. کارزاری که توسط رسانههای اصفهان هم پیگیری شد. افتتاح این طرح جدای از کارزاری که ایجاد کرد واکنشهای زیادی هم از سوی مردم، رسانهها، کاربران فضای مجازی و حتی مسئولان و نمایندگان استان به همراه داشت. واکنشهایی که استاندار اصفهان آن را به پایتخت و هیئت دولت منعکس کرد و از دولت خواست برای آن چارهای اندیشیده شود و این اقدام استانداری اصفهان، وزرای نیرو و کشور را در سفری یکروزه به اصفهان کشاند و آنها را پشت میز پاسخگویی در برابر رسانهها، کشاورزان، مسئولان و نمایندگان قرارداد. وزیر نیرو با سبدی از وعدههای بهروز شده و جدید به اصفهان آمد و قول داد تا سه ماه دیگر طرح پمپاژ آب از کوهرنگ ۳ به حوضه زایندهرود عملی شود و پروژه سد خرسان هم تا پایان سال ۱۴۰۴ اجرایی شود. او همچنین قول داد پروژههای آبی دیگر استان هم به سرانجام برسد. پروژههایی که سالهاست بر زمینمانده و نه در بودجه ردیفی برای پیشرفت آنها دیده میشد و نه خبری از پیشرفت فیزیکی آنها به گوش میرسید و سهم مردم اصفهان از پروژهای که به نامشان خورده تنها وعده بود و وعید. اما چیزی که در صحبتهای جلسه دیروز مغفول مانده بود و شاید باید بیشتر روی آن تأکید میشد مشکلات زیستمحیطی اصفهان بهخاطر نبود زایندهرود و خشکی تالاب گاوخونی است. مشکلاتی که نهتنها برای استان اصفهان و شهرهای آن بلکه برای دیگر استانها هم ایجاد کرده است. ریزگردهایی که امروز از سطح تالاب بلند میشود و تا پایتخت را هم فرامیگیرد. پس پایتختنشینها نباید گمان کنند وقتی مردم اصفهان برای جریان زایندهرود فریاد میزنند و مطالبه میکنند تنها برای حقابه کشاورزی یا فرونشست و... است؛ بلکه مشکلاتی فراتر در میان است که گریبان تمام شهرهای کشور را خواهد گرفت. ما از امروز و طبق گفتههای وزیران نیرو و کشور برای این وعدهها روزشمار میگذاریم تا این وعدههای بهروز شده دیگر فراموش نشود و در روز پایان وعده مطالبه خودمان را انجام دهیم. برای مردم اصفهان که الان زمان حکم طلا را دارد و شمارشگر فرونشست در جایجای شهر و استان روی دور تند حرکت میکند حتی یک روز هم برای نجات آن یک روز است. اینجا دیگر جای وعده و شعار نمیماند و باید مسئولان چه در دولت، چه در سطح استان و شهر اصفهان و چه آنهایی که نماینده این مردم هستند بدانند باید آستین بالا بزنند و کاری بکنند.