بلندمرتبه همچون علی

دیوار خانه کعبه شکافته شد، فاطمه دختر اسد غرق درد پا در امن‌ترین و پاک‌ترین منزلگاه می‌گذارد. دیوار شکافته شده بسته می‌شود. چشم‌ها خیره به اتفاقی است که پیش‌ازاین رخ نداده بوده است. ولادتی منحصربه‌فرد که در گذشته سابقه نداشت و پس از آن برای کسی اتفاق نیفتاد. چه کسی می‌داند فرزندی که تا دقایقی دیگر پا به هستی می‌گذارد کیست؟ چند روزی می‌گذرد در خانه خدا باز می‌شود و فاطمه با نوزادی در آغوش بیرون می‌آید. نگاه‌های حیرت‌زده سؤال‌های زیادی برای پرسیدن دارند؛ اما پاسخ تمام سؤالات خلاصه‌ای می‌شود در نام علی، کسی که بلندمرتبه است و ابوتراب برای عالمیان زندگی‌اش برکت شد. لحظه‌لحظه زندگی‌اش خون‌دل‌ها خورد برای مردمی که قدر ندانستند و آنها که دانستند علی چه گوهری است نتوانستند در عمر محدودش از این دریای بیکران بهره‌مند شوند. علی کوشید سخت‌کوشید برای هدایت خلق و نامش گره خورد باعدالت. کردار علی (ع) در دوران زندگی، سرشار از حق‌گرایی، حق‌مداری و حق‌گستری است؛ به‌ویژه که در روزگار کوتاه حکومتش، زیباترین چهره انسانیِ حکومتِ مبتنی بر ارزش‌های انسانی را به نمایش گذاشت. مگر می‌توان جمالِ جمیل علی (ع) و جلوه آن جمال را در حکومت او نگریست و بدان عشق نورزید؟! حق محوری، مظهر صداقت سیاسی در حکومت علوی است. حق‌مداری، جلوه والای استوارْ گامی آن بزرگوار در صداقت سیاسی است. حق‌گرایی و حق‌مداری، در جای‌جای حکومت کوتاه علی به‌روشنی پیداست. علی در پاک‌ترین منزلگاه چشم به جهان گشود حق‌طلبانه زیست و در نهایت در مرتفع‌ترین منزلگاه شهادت را طلبید.