پول؛ حلقه مفقوده برخورد با پدیده تکرار جرم
در آستانه نوروز 1403 قرار داریم و معمولا یکی از رسم‌هایی که در زیباسازی شهر توسط شهرداری و پلیس مرسوم است، زدودن چهره شهر از معتادان متجاهر، متکدیان و کارتن‌خواب‌هاست.در سالی که مرکز ماده 16 فدک توسط شهرداری ساخته و تجهیز شد اما مدیریت آن را استان به دست گرفت،
در آستانه نوروز 1403 قرار داریم و معمولا یکی از رسم‌هایی که در زیباسازی شهر توسط شهرداری و پلیس مرسوم است، زدودن چهره شهر از معتادان متجاهر، متکدیان و کارتن‌خواب‌هاست.در سالی که مرکز ماده 16 فدک توسط شهرداری ساخته و تجهیز شد اما مدیریت آن را استان به دست گرفت، نگاهی به آمار چنین می‌گوید که این مرکز به علاوه دو مرکز ماده 16 مبارکه و قلعه شور جمعا امکان پذیرش 1000 معتاد را دارند و این در حالی است که ۱۲۰ هزار معتاد در استان وجود دارد و حدود ۴ هزار معتاد متجاهر داریم. البته این آمارها حدودی است اما تأثیر چندانی در فاصله فاحشی که بین تعداد معتادان با توان کنترل و مدیریت آن وجود دارد نمی‌گذارد.این در حالی است که در زمینه آسیب‌های اجتماعی و مشخصا اعتیاد، 20 دستگاه اجرایی وظایف محوله‌ای بر عهده دارند که پای دل هرکدام بنشینی می‌گویند ما وظیفه و سهم خود را به طور کامل انجام داده‌ایم و توپ را در میدان دیگری می‌اندازند؛ آن‌گونه که هرگز مشخص نمی‌شود حلقه مفقوده این کاستی در برخورد با پدیده اعتیاد و معتادان و کارتن‌خواب‌ها که عموما به اعتیاد دچارند از کجا آب می‌خورد.
شهرداری قویا از توان جمع‌آوری متکدیان و کودکان کار سخن می‌گوید و پلیس نیز آمارهای قابل‌توجهی از برخورد ضربتی و پاک‌سازی شهر از وجود معتادان متجاهر دارد اما نبود فضای کافی برای اسکان معتادان به منظور ترک اعتیاد و نیز ضعف قانون در برخورد با موارد اعتیاد مرتبط با جرائمی همچون خرده‌فروشی مواد مخدر یا سرقت و ... در این زنجیره اختلال ایجاد می‌کند. همچنین سنگینی بار پرونده‌های قضایی استان و نداشتن نیروی انسانی کافی در کنار محدودیت فضا و ظرفیت زندان‌ها نیز مزید بر علت شده و در نهایت آنچه شاهدیم صرفا دستگیری و جمع‌آوری‌های موقتی مجرمان، معتادان، کودکان کار و متکدیان از سطح شهر است که امروز از سطح شهر جمع شده و فردا به دل جامعه بازمی‌گردند.
نبود بودجه کافی شاید مهم‌ترین دلیلی باشد که این 20 یا هرچند دستگاه درگیر و مسئول در مورد آسیب‌های اجتماعی، توان رسیدگی تمام و کمال به سرمنزل مقصود را ندارند و عموما انرژی و زمان و بودجه محدودشان صرف دویدن در لوپ تکرار امروز و فرداست. چرخه معیوب رسیدگی به وضعیت آسیب‌های اجتماعی ما که به اذعان تمام دستگاه‌های مسئول، با انجام کامل وظیفه‌شان همراه است، شاید صرفا با پول حل می‌شود و نمی‌توان به هیچ‌کدام برچسب کم‌کاری زد.
