واکنش فرزند کروبی به حکم پرونده «۷۷ امضا»

روزنامه اعتماد با حسين كروبي، از محكومان پرونده بيانيه موسوم به «77 امضا» گفتگو کرده است.
آقاي كروبي، شما هم جزو امضاكنندگان بيانيه موسوم به «بيانيه ۷۷ نفر» هستيد كه ديروز حكم اوليه دادگاه آن صادر شد. بفرماييد كه اين پرونده در چند جلسه بررسي شد و روند بررسي به چه صورت بود؟
ابتدا ما را به دادسراي فرهنگ و رسانه احضار كردند. همان‌جا از ما در مورد اين بيانيه سوالاتي پرسيدند و ما هم تاكيد داشتيم كه احساس وظيفه مي‌كرديم و خواستيم به مسوولان هشدار دهيم تا از بروز خشونت جلوگيري شود. همچنين توضيح داديم كه وقتي ما اين بيانيه را منتشر كرديم به فاصله اندكي اينترنت در سراسر ايران قطع شد و بازتابي نداشت. اين دو مورد از مواردي بود كه بر آن تاكيد داشتيم. در واقع قصد ما خير بود و به حكومت توصيه كرديم كه در قبال معترضان خشونت به خرج ندهد. پس از آن هم پرونده ما به دادگاه ارجاع داده شد. البته من توانستم در يك جلسه شركت كنم اما در دادگاه هم همگي تاكيد داشتيم كه قصد و نيت ما خير بوده است.
اما به نظر مي‌رسد كه از پيش مي‌خواستند حكمي براي ما ببرند؛ گويا مي‌خواهند اصلاح‌طلبان به هيچ عنوان هيچ بيانيه‌اي صادر نكنند. شما اگر بيانيه را خوانده باشيد، متوجه مي‌شويد كه هيچ مورد خاصي در آن نيست، جز اينكه شرايط توضيح داده شده و نسبت به پرهيز از خشونت نيز هشدار داده است. به هر حال پيش‌بيني مي‌كنند كه كشور دچار التهاباتي خواهد شد و ممكن است حوادث گوناگوني متاثر از شرايط رخ دهد. از همين روي نيت اصلي‌شان اين بود كه اصلاح‌طلبان هيچ كنش سياسي نداشته‌ باشند، چراكه در اين بيانيه هيچ مطلب يا نكته‌اي كه ذره‌اي تحريك‌كننده ‌باشد، نداشته است.
در جريان اين پرونده چند نفر محاكمه شدند؟ چند جلسه دادگاه تشكيل شده است؟
قريب به ۱۳ يا ۱۴ نفر را محاكمه كردند و براي 7-6 نفر حكم داده و باقي را تبرئه كردند. فكر مي‌كنم مدت بررسي هم ۳ جلسه بود كه من در يك جلسه آن حضور داشتم. خانم وسمقي هم كه گفته‌ بود من دادگاه انقلاب را بعد از ۴۰ سال به رسميت نمي‌شناسم اما بقيه امضاكنندگان در دادگاه حضور داشتند.
براساس آنچه در دادگاه رخ داد و دفاعيات صورت‌گرفته، چطور شد كه برخي تبرئه شدند و برخي حكم گرفتند؟
مطمئن نيستم اما آن‌طور كه من شنيده‌ام برخي گفته بودند كه ما در جريان امضاي‌مان قبل از انتشار نبوده‌ايم و بعد از انتشار متوجه شده‌ايم كه امضاي ما در اين بيانيه بوده اما به هر حال پاي نامه‌مان هستيم. برخي كه حكم گرفتند اما گفته بودند كه از ابتدا در جريان امضاي اين بيانيه بوده‌اند.
اوايل گفته مي‌شد كه بايد اين موضوع در قالب جرم سياسي بررسي شود اما در نهايت اين اتفاق رخ نداد. شما به اين موضوع اعتراض كرديد؟
قطعا اين مساله بايد در قالب جرم سياسي بررسي مي‌شد. ما همان ابتدا اعتراض كرديم و گفتيم كه اين دادگاه صلاحيت ندارد كه اين موضوع را بررسي كند اما متاسفانه قاضي نپذيرفت. اين در حالي است كه اين دادگاه بايد علني و با حضور هيات منصفه برگزار مي‌شد اما اعتنايي به اعتراض ما نشد.
به نظر مي‌رسد كه اين اولين‌بار است به‌دليل انتشار يك بيانيه‌اي سياسي، حكم قضايي صادر مي‌شود و به نوعي بدعت‌گذاري محسوب مي‌شود. تحليل شما از اين حكم چيست؟ فكر مي‌كنيد اين‌گونه احكام چه تاثيري روي فعاليت‌هاي حزبي و تشكيلاتي و به‌طور كلي كنشگري سياسي دارد؟
صدور بيانيه در اعتراض به موضوعي سياسي يا به منظور هشدار سابقه طولاني دارد و پيش از انقلاب نيز انجام مي‌شده است. بارها پيش آمده‌ بود كه نيروهاي انقلاب چه روحاني و چه غيرروحاني بيانيه‌هايي امضا كرده ‌بودند اما تبعات اينچنيني به‌ دنبال نداشت. در واقع مي‌توان گفت چنين حكمي بي‌سابقه بوده است. قطعا حكم و مجازات حبس براي امضاي يك بيانيه بدعت‌گذاري محسوب مي‌شود و بي‌سابقه است. در اين بيانيه هيچ حرف تندي وجود ندارد كه با اين خشونت حكم صادر كردند. به نظر من تلاشي صورت مي‌گيرد تا هر گونه فعاليت سياسي جمعي برچيده شود. گويا فكر مي‌كنند براي مهار مشكلات‌شان بهترين كار اين است كه از فعاليت سياسي جمعي جلوگيري كنند. با اين شرايط فعاليت احزاب و تشكل‌ها متوقف و باعث مي‌شود حتي بيانيه هم ندهند.
اخيرا رييس مجلس يازدهم هم عليه ۳ خبرنگار شكايتي تنظيم كرده است. پروانه سلحشوري و محمود صادقي هنوز به‌دليل برخي اظهارات‌شان در دوران نمايندگي درگيري‌هاي قضايي دارند. امروز هم كه خبر حكم زندان براي امضاكنندگان بيانيه معروف به ۷۷ امضا صادر شد. تحليل شما از اين شرايط چيست؟ آيا به ‌سمت فضاي بسته‌تر پيش مي‌رويم؟ در اين شرايط اصلاح‌طلبان بايد چه واكنشي نشان دهند؟
به هر حال مشكلات كشور هر روز بيشتر مي‌شود. وضعيت اقتصادي و معيشتي نيز نا‌بسامان است. مشكلات كشور به قدري زياد است كه با برخورد و زنداني كردن چند فعال سياسي، حل نخواهد شد.
اما اينكه كنشگران سياسي بايد چه واكنشي نشان دهند، به نظر من هر كس - چه از منظر حقوقي و چه از منظر حقيقي و حزبي - بايد خودش وظيفه‌اش را بداند. اما به هر حال با احكام سنگيني كه براي امثال بهاره هدايت يا كيوان صميمي صادر كرده‌اند يا با احكامي كه براي صدور يك بيانيه در نظر گرفته‌اند، همه سكوت خواهند كرد. ازطرفي به نظر مي‌رسد اين شرايط ايجاد شده براي كنشگران زن چه‌بسا سخت‌تر نيز هست؛ گويا درمورد آنها سخت‌گيري دوچنداني وجود دارد كه هر اكت و كنش سياسي كه از آنان سر مي‌زند با شديدترين برخوردها مواجه مي‌شوند.
شما به اين حكم اعتراض مي‌كنيد؟ فرآيند قانوني آن را طي كرده‌ايد؟
حتما به اين حكم اعتراض مي‌كنم و اميدوار هستم كه اعتراض ما فايده‌اي داشته ‌باشد اما من شخصا اميدواري به تغيير حكم ندارم.