جلسه فرماندهان نظامی با حضور آیت الله خامنه ای و هاشمی رفسنجانی +جزئیات

به گزارش رویداد ایران و به نقل از خبرآنلاین، شهید سپهبد علی صیاد شیرازی در خاطرات خود از دیدارهای با امام خمینی (س) که در کتاب امام و دفاع مقدس به چاپ رسیده است، به روزی اشاره می کند که همراه فرماندهان اصلی جنگ از جمله مرحوم آیت الله هاشمی و آیت الله خامنه ای و دیگران برای تشکیل جلسه ای خدمت امام می رسند.

آنگونه که جماران روایت کرده، خواندن این خاطره از زبان شهید شیرین تر است:

پس از دیداری که خدمت حضرت امام (س) راجع به مساله کردستان‌‎ ‎‌داشتم، حوزۀ ماموریت من از کردستان به صحنۀ جنگ تحمیلی انتقال یافت.‌‎ ‎‌اوایل جنگ بود و در سمت فرماندهی نیروی زمینی منصوب شده بودم.‌‎ ‎‌زمان، زمان آماده شدن برای عملیات طریق القدس بود و شرایط چندان‌‎ ‎‌مناسب به نظر نمی رسید. دشمن با تمام توان و قدرت داخل خاک ما شده بود‎ ‎و ما هم هر چه در توان داشتیم، نیروهایی از ارتش و سپاه را در جبهه متمرکز‎ ‎‌کرده بودیم. نیرویی نبود که از نظر توان کمی و کیفی در آن زمان بتوانیم زود‎ ‎‌وارد عملیات کنیم و دشمن را دفع نماییم. این بود که خیلی با احتیاط عمل‌‎ ‎‌می کردیم. برای اینکه خودمان را برای عملیات آماده کنیم، قرارگاه مشترک‌‎ ‎‌ارتش و سپاه به نام قرارگاه کربلا در اهواز تاسیس شد. در قرارگاه دائماً‌‎ ‎‌هماهنگی و هم فکری و تلاش های فراوانی انجام می شد. اولین عملیاتی را هم‌‎ ‎‌که طرح ریزی کرده بودیم، عملیات طریق القدس بود. از تهران هم دائماً‌‎ ‎‌حضرت امام (ره) پیشرفت کار را چه مستقیم و چه غیر مستقیم پی گیری‌‎ ‎‌می کردند. جلسه ای را با حضور رئیس جمهور وقت، حضرت آیت اللّه ‌‎ ‎‌خامنه ای (رهبر معظم انقلاب اسلامی) و آقای هاشمی رفسنجانی رئیس‌‎ ‎‌مجلس آن زمان و نیز نمایندۀ امام در شورای عالی دفاع، وزیر دفاع، فرمانده‌‎ ‎‌کل سپاه و...، در محضر حضرت امام تشکیل دادیم. گزارش هایی که خدمتشان‌‎ ‎‌ارائه می شد، عموماً از سختی ها و کمبودها بود. بعضی اوقات هم اشاره به توان‌‎ ‎‌دشمن می شد که وضع دشمن چنین و چنان است!

‌حضرت امام خیلی دقیق گوش می دادند و به آن کسی که صحبت می کرد،‌‎ ‎‌خیلی با توجه نگاه می کردند و دیگر به کسی توجه نداشتند. یک دور که‌‎ ‎‌صحبت های ما تمام شد، صحبت هایی که همه اش آثار فشارها، کمبودها یا‎ ‎‌دلایل و عذرهای عدم شروع عملیات بود، حضرت امام فرمودند: «یادتان‌‎ ‎‌نرود که اگر آنها هر چه هم دارند، شما آدم دارید» و به این نکته توجه دادند.‌‎ ‎‌البته بقیه بیاناتشان هم تقریباً در تشریح همین مطلب بود. این جملات همین‌‎ ‎‌طور بود که گفتم. «توجه کنید، اگر آنها همه چی دارند، شما آدم دارید». پر‎ ‎‌واضح است که منظور از آدم، کمیت و تعداد نفرات نبود، بلکه کیفیت آدم ها یعنی رزمندگان مطرح بود. رزمندگان ما واقعاً آدم های مخلصی بودند. از‎ ‎‌همان ردۀ بالا تا پایین، از بسیجی ها تا پاسدارها، ارتشی ها همه اینطور بودند.‌‎ ‎‌این انسان های مخلص در دیدگاه امام یک حرمت خاصی داشتند و به آنها‎ ‎‌مباهات می کردند. این خیلی برای ما ارزش داشت و بر اساس این تفکر امام و‎ ‎‌ارزش قائل شدن برای انسان، ما نیز درس می گرفتیم. در صورتی که واقعاً‌‎ ‎‌روی این عامل خیلی حساب نمی شد، یعنی یک عده اصلاً غافل بودند و‎ ‎‌بیشتر روی جنبه های مادی قضیه مثل تانک و توپ و تفنگ و سلاح ها و‎ ‎‌تجهیزات دشمن حساب می کردند.‌

‌‎برشی از کتاب امام و دفاع مقدس؛ ص ۶۳-۶۵ (خاطرات سپهبد شهید علی صیاد شیرازی)

۲۷۲۱۸