چند بحران سهم یک کلان‌شهر؟
شاید این‌یک سرنوشت رقم رده شده باشد که در طالع دو کلان‌شهر نزدیک به هم رقم خورده تا با یکدیگر پیرامون جذب بحران‌های تازه کورس بگذارند!
شاید این‌یک سرنوشت رقم رده شده باشد که در طالع دو کلان‌شهر نزدیک به هم رقم خورده تا با یکدیگر پیرامون جذب بحران‌های تازه کورس بگذارند! اگرچه فرونشست در آغاز از دشت‌های استان اصفهان شروع شد اما بلافاصله خبرهایی نیز پیرامون این بحران در دشت ورامین برملا گردید تا پس از رقابت تعداد روزهای آلوده هوا در این استان‌ها پدیده تازه‌ای برای دوی ماراتن باشد و امروز نوبت آب آشامیدنی ذخیره در پشت پنج سد تأمین‌کننده پایتخت و تنها یک سد مشترک بین دو استان می‌رسد که به‌سوی تخلیه ظرف طی سه ماه آینده می‌روند تا یک جمعیت 20 میلیونی را در عجیب‌ترین و ناگشودنی‌ترین بن‌بست قرار دهند. وزیر کشور در حاشیه سومین جلسه ستاد مدیریت بحران کلان‌شهر تهران با اشاره به کاهش نزولات آسمانی تأکید کرد، وضعیت آب پشت سدهای تهران خوب نیست و لازم است مردم در مصرف آب صرفه‌جویی کنند، هرچند آب یکی بحران‌های پیش روی تهران است که مشکلات این ابر شهر به این موضوع ختم نمی‌گردد و این شهر با چالش‌های دیگری هم مواجه است. مهدی بابایی رئیس کمیته ایمنی و مدیریت بحران شورای اسلامی پایتخت معتقد است «این بحران‌ها همیشه یکی از دغدغه‌ها بوده است. بحرانی که در تهران
تکرار شده موضوع سیل است که البته پیش‌بینی‌ها جهت مقابله تا حدودی در این حوزه قابل‌قبول می‌باشد زیرا هم‌اکنون در تهران 530 کیلومتر کانال زیرزمینی طراحی و اجرا شده و این یکی از اتفاقاتی است که موجب شده تهران برابر خطرات سیل قابل مدیریت باشد.» اما در اصفهان چه اقداماتی پیرامون مواجهه با سیلاب بخصوص در جنوب این کلان‌شهر شده است که پیرامون بی‌آبی مسلم این روزها بیشتر با عنوان کم‌آبی شناخته می‌شود. به‌هرحال موضوع تغییرات اقلیمی است که در کل دنیا موردتوجه قرار گرفته و بحران‌هایی را ایجاد می‌کند و تهران را نیز تحت تأثیر قرار داده است که مدیریت آب و فاضلاب اعلام می‌کند «اگر بهینه‌سازی مصرف آب را با کمک مردم انجام ندهیم و بارندگی‌هایی را در صد روز آینده نداشته باشیم، بحران آب در این مدت خیلی جدی‌تر می‌شود.» این موضوع برای استان و بخصوص کلان‌شهر اصفهان هم صدق می‌کند زیرا تنها سد تأمین‌کننده در آن میزان آبی را ذخیره دارد که برای کمتر از ۹۰ روز آینده جوابگو می‌باشد و وجه مشترک بحران در دو استان کنار هم به‌حساب آید تا علاوه بر نگرانی برای تأمین آب آشامیدنی زیاده‌روی و اسراف بیش از الگو و عرف در مصرف معضل فرونشست‌های
مداوم را نیز تشدید نماید، خوشبختانه طی چند سال اخیر تلاش‌هایی توسط شوراهای اسلامی دو کلان‌شهر پیرامون استفاده بهینه از روان آب‌ها و تصفیه نوع خاکستری آن به‌منظور استفاده در فضای سبز شده تا بهره‌وری از آب شرب را در شبکه شهری مدیریت نموده و اجازه ندهد این گوهر گرانبها هدر برود و در ادامه شورای اسلامی شهر اصفهان هم شهرداری را مجاب کند تا حداقل در بخش جنوبی با ایجاد کانال‌ها و مدیریت سیلاب بتوان از آن استفاده بهینه نمود؛ اما دیگر وجه مشترک مخاطره انگیز بین دو کلان‌شهر و شاید ابر شهر مبحث ساختمان‌های ناایمنی می‌باشد که برای پایتخت عدد ۱۲۹ محرز گردید و در کلان‌شهر اصفهان هم رقمی بین ۳۰ تا ۴۰ عنوان شده درحالی‌که تعداد آن‌ها بخصوص در بافت مرکزی و تاریخی شهر بسیار بیشتر از آن است اما تاکنون اقدام عاجلی در حد امنیت صورت نگرفته و شورای اسلامی پایتخت اجرای آن را به برنامه چهارساله بعد گذشته و تلاش شده است آتش‌نشانی به کاهش حوادث ملزم شود و نباید از یاد برد حوادثی چون پلاسکو و متروپل را که منتظر اقدامات ما نمی‌مانند و از سویی باید وزارت کشور هم پای کار بسیاری از مسائل شهر بیاید زیرا شهرداری‌ها ازنظر مالی وضعیت مناسب
گذشته را ندارند درحالی‌که با فرسودگی‌های گذر زمان مواجه می‌باشند و عوامل طبیعی دیگر همچون زلزله بخصوص برای پایتخت در کمین است و می‌طلبد که حداقل تکلیف ساختمان‌های خطرآفرین در دو کلان‌شهر اصفهان و تهران مشخص گردد که تنها راه عملی شدن این موضوع ترغیب و تشویق مالکان با استفاده از همه توانایی‌ها و امتیازاتی است که از سوی ارگان‌ها و نهادها پرداخت تسهیلات وجوه اداره شده پای کار آیند. امروز اگرچه آحاد جامعه همچون گذشته مهیا هستند تا در امور امنیتی فضاهای فیزیکی کمک کنند که تحمل این‌گونه بحران‌های ناخواسته برایشان مقدور و متصور نیست.
ادامه دارد
