اصفهان زیر تیغ حکمرانی نادرست

اصفهان سال‌هاست که درگیر چالش‌های زیست‌محیطی در زمینه‌های مختلف و در ابعاد گسترده است. چالش‌هایی همچون خشکی زاینده‌رود، فرسایش خاکی و هجوم ریزگردها، فرونشست زمین، افزایش آلاینده‌ها و هوای آلوده که هرکدام به‌تنهایی برای نابودی یک دیار کفایت می‌کند؛ حال‌آنکه تمام این مسائل بنیادی در کنار هم جمع شده و تبدیل به دردی مضاعف برای جان نصف جهان شده‌اند. اما برای حل هر معضل و مسئله‌ای باید ریشه و اساس آن مشکل موردبررسی قرار داده شود که به گفته کارشناسان بزرگ‌ترین عامل ایجاد تمام مسائل زیست‌محیطی در اصفهان به حکمرانی غلط در این استان بازمی‌گردد. مسئله حکمرانی و مدیریت امور به‌صورت نادرست و سیاست زده مشکل جدیدی نیست که طی یکی دو سال اخیر وضعیت اصفهان را به‌خصوص در حوزه آب به این مرحله رسانده باشد، بلکه این روند از ده‌ها قبل استارت خورده است و ساده‌انگاری و تصمیمات نادرست مدیران وقت هر بار این وضعیت را بحرانی‌تر از قبل کرده است. برخی مواقع به نظر می‌رسد اصفهان جولانگاه طرح‌های آزمایشی مسئولان بوده است که هرکدام با یک نگاه خاص و دیدگاه سیاسی بدون در نظر گرفتن جوانب اساسی و علمی تیشه به ریشه حیات این شهر زده‌اند.

دراین‌بین استفاده از نیروی کارآمد و متخصص علمی دانشگاه چندان موردتوجه نبوده است. مغفول ماندن ظرفیت دانشگاه و پژوهش‌های انجام‌شده که برخی مواقع حتی در مقیاس کوچک توانسته‌اند به‌صورت عملی کارایی خود را به اثبات برسانند یکی از بزرگ‌ترین ضعف‌های موجود است. تغییر نگرش حاکمیت به ظرفیت متخصص دانشگاهی، حداقل در حدود مشاوره گرفتن از آن‌ها می‌تواند در کنار بها دادن به جوانان متخصص با کمترین هزینه شاهد بهترین عملکردها بود.