چراغی که به منزل رواست

مشکل کار کجاست که علی‌رغم وجود راهکارهای تجربی و تخصصی فراوان برای عبور از مشکلات موجود در اداره یک تشکیلات اقتصادی اما هیچ‌یک از منتخبان نمی‌توانند حفره‌های ایجادشده را در آغاز جستجو و در ادامه ترمیم نمایند؟! به مجردی که با یک چالش مواجه می‌شویم به جای اینکه به دنبال راهکار دفع آن باشیم به‌حساب‌های یکدیگر سرک می‌کشیم تا فردی را پیرامون این نارسایی متهم نماییم. وزارت امور اقتصادی و دارایی مسیر خود را طی می‌کند و بانک مرکزی نیز تابع قوانینی است که برای آن تدوین شده، بنابراین آنچه باعث ایجاد اختلال در عرضه و تقاضا از هر نظر می‌شود به مکانی دیگر ارتباط دارد که نتوانسته‌اند نیازها را اولویت‌بندی نمایند. شاید ضرب‌المثل «نان ندارند بخورند، پیاز می‌خورند اشتهایشان باز شود» پیرامون این اتفاق بیجا نباشد زیرا درحالی‌که ده‌ها امر ضروری و استراتژیک معطل تخصیص و اعتبار ضروری هستند اما همچنان در سازمان برنامه‌وبودجه کشور پیاز می‌خورند که اشتهایشان باز شود. زیرا یک نهاد بالادستی از آن‌ها سوأل نمی‌کند باوجود اینهمه بن‌بست‌های اقتصادی چه اجباری به برگزاری جشنواره‌های بی‌خاصیت است که سال‌به‌سال عقبگرد می‌کنند، همچون تیم‌های فوتبال ‌که در بین بازیکنان انجام معاملات اقتصادی در اولویت امر است تا اگر فرصتی پیش آمد به فوتبال و تمرین اختصاص داده شود و مستقیما از محل فعالیت‌های مالی خود عازم زمین‌های ورزشی برای انجام بازی‌های لیگ برتر نشوند؟! شاید بشود اینگونه تصویر کرد که سازمان برنامه‌وبودجه زمانی که با کمبود اعتبار و نقدینگی روبرو می‌گردد به سراغ کسورات لیست حقوق و مزایای کارکنان دولت می‌رود تا ارقام بیمه، مالیات، بازنشستگی و اقساط وام صندوق‌های قرض‌الحسنه را به تعویق بیندازد که در تأمین هزینه‌های شرکت تیم ملی در مسابقات جام جهانی فوتبال تعللی ایجاد نشود. تیمی که باآن‌همه هزینه سنگین طی چهار سال گذشته از قطر دست از پا درازتر به کشور برگشت و اگرچه جامی به همراه نداشت بلکه آرزوی دیرینه یک ملت را برای عبور از اولین سد هم جامه عمل نپوشاند تا سرمربی پرتقالی بار دیگر خالی ببندد و اعلام کند «قطر او را برای تیم ملی خود طلبیده است»! آیا رواست اینهمه بودجه ارزی از خزانه خالی دولت صرف چنین معاملات شود و مطالبات صندوق‌های قرض‌الحسنه و بیمه‌ها از محل کسورات قانونی حقوق کارکنان و بازنشستگان چند ماه به تأخیر بیفتد؟! وزیر ارشاد در پایان جلسه هیئت دولت هفته پیش در جمع خبرنگاران پیرامون جشنواره‌ای فیلم، تئاتر و موسیقی فجر گفته‌ است: «تاکنون 75 فیلم به جشنواره رسیده و کارهای بررسی فیلم‌ها در حال انجام است. بین 15 تا 20 درصد در همه بخش‌ها رشد ارسال آثار رسیده به جشنواره فجر را داریم.»

اما شاهدیم با توجه به همه این اقدامات پرهزینه هنوز هم عده‌ای در بدنه سینما در حال تخریب جشنواره فیلم فجر هستند و دبیرخانه این جشنواره هم ترجیح داده است همچنان سکوت کند و همه‌چیز را به سخنان وزیر ارشاد حواله دهد درحالی‌که هنوز نتوانسته‌اند بر مبنای تقویم سالانه برگزاری که یک روند تقریبا ثابت و همیشگی است، اطلاع‌رسانی لازم را انجام دهند که سال گذشته علیرغم معضلات کرونایی در چنین ایامی اسامی فیلم‌های حاضر در فستیوال هم اعلام شده بود اما امسال انگار قرار است هزینه‌های مادی و معنوی انجام‌شده برای برگزاری هرچه بهتر به جوی آب ریخته شوند. این کم‌کاری‌ها از سوی جشنواره باعث شده برخی جنبه‌های رویداد چهل و یکم فیلم فجر همچنان در هاله‌ای از ابهام باشد که مهمترین آن‌ها نحوه برگزاری و نوع فیلم‌های ارائه شده است. عباس کریمی روزنامه‌نگار و منتقد سینما اینگونه می‌گوید که «در هر رویداد استانداردی باید شفاف‌سازی در اولویت کار دست‌اندرکاران باشد. به‌عنوان‌مثال در همین جشنواره فیلم فجر باید اسامی فیلم‌های متقاضی حضور در این رویداد به‌صورت شفاف اعلام شود تا بعدازآنکه هیئت انتخاب نتیجه را اعلام کرد، کارشناسانی که می‌توانند همه فیلم‌ها را تماشا کنند نظر بدهند که آیا گزینش هیئت انتخاب درست بوده یا خیر!» با توجه به اینکه امسال هم جشنواره فیلم فجر قرار است با عنوان بین‌المللی برگزار شود که هزینه‌های مضاعف خود را دارد، بنابراین انتظار می‌رفت فیلم‌های حاضر در بخش بین‌الملل هر چه زودتر معرفی شوند که هنوز این اتفاق نیفتاده درحالی‌که زمانی بسیار محدود به برگزاری آن مانده است که شاید قرار بر این است وعده‌های دقیقه نودی همانند تعهد وزارت ورزش پیرامون ایجاد و نصب دستگاه‌های کمک‌داوری در زمین‌های فوتبال است که قول آن برای همین ایام داده شده بود ولی شش شرکت بین‌المللی طرف اعتماد «فیفا» انجام این اقدام را در کمتر از یکسال و نیم آینده امکان‌پذیر نمی‌دانند! اگرچه وزیر ارشاد طی سخنانی بارها گفته است «آغوش ما در وزارت فرهنگ و ارشاد روی هر فردی که می‌خواهد طبق قانون و در چهارچوب قانون برای منافع مردم، ایجاد شورونشاط در جامعه، فعالیت کند باز است.» اما این سخنان زیرساخت‌های لازم را می‌طلبد تا هیئت‌های تعیین‌شده برای انجام آن از چهره‌هایی باشند که تحت تأثیر مافیای سینما از گذشته نیستند تا بودجه بیت‌المال در مسیر فرهنگ جامعه هزینه شود.
ادامه دارد